کاریکاتور روز / تاریخ سیاه استعمارگری بریتانیا در جهان از نگاه کارتونیست‌ها
در باشگاه خبرنگاران جوان آخرین اخبار انتخابات، حوادث، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، ورزشی، ایران، جهان و آمریکا را بخوانید. کلیپ، عکس، فیلم و نرم‌افزار دانلود کنید.
در گزارش تصویری این هفته «کاریکاتور روز» کارتونیست‌های جهان، تاریک‌ترین فصل‌های استعمار بریتانیا در جهان را، به تصویر کشیده‌اند و نگاهی دارند به فصل‌های شوم، استعمار این کشور، از هندوستان تا آفریقای جنوبی.
امپراتوری بریتانیا، امروز، در پرونده تاریخ استعماری اش با فهرستی سیاه از اشغال و بهره‌کشی و کشتار، در بیش از «پنجاه کشور جهان» روبروست.
استثمار کشور‌ها از شبه قاره هند، تا آفریقا، از مستعمرات آمریکای شمالی تا سرزمین‌های کارائیب، از خاورمیانه تا اقیانوسیه و از نیجریه تا کنیا، از مصر تا سودان، از مالزی تا سنگاپور، از عراق تا فلسطین، از استرالیا تا نیوزیلند.
همگی گواهی می‌دهند چگونه انگلیس، با سیاست "تفرقه بینداز و حکومت کن" بر یک چهارم خاک جهان، سایه شوم و سیاه خود را، افکند.
تاریخ انگلستان، همیشه به عنوان یک نماد استعماری، در جهان با فصل‌های سیاهی از سلطه‌گری و بهره‌کشی از دیگر کشور‌ها همراه بوده است.
انگلیسی‌ها نزدیک به دویست سال، بر هند حاکم بودند و منابع عظیم این سرزمین را به تاراج بردند.
اشغال ایرلند، از قرن شانزدهم، نمونه‌ای نخستین و واضح از خوی استعمارگری انگلیسی‌ها حتی در همسایگی خود است.
انگلستان، با انتقال اجباری میلیون‌ها انسان آفریقایی تبار از کشور خود به به کار اجباری در مزارع انگلستان، بنیان‌گذار یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ برده داری در این کشور شدند.
اشغال سرزمین‌های وسیعی از استرالیا و کشور نیوزیلند و کشتار وسیع بومیان این دو کشور نیز از دیگر جنایات وحشیانه این کشور است.
سیاست‌های تفرقه‌افکنانه انگلستان در خاورمیانه نیز با ترسیم مرز‌های مصنوعی در خاورمیانه پس از جنگ جهانی اول، بذر اختلاف‌های منطقه‌ای را کاشت.
در این گزارش ویژه، شاهد بازخوانی فصل‌های سیاه استعمارگری بریتانیا، از نگاه طنز تصویری، کارتونیست‌های جهان هستیم.
این قلم‌های جسور، با خلق تصاویری ماندگار، نه تنها صفحات تاریک تاریخ را ورق می‌زنند، که آیینه‌ای تمام‌نما از جنایات استعماری پیش روی نسل معاصر می‌گذارند.
کاریکاتوریست‌ها، با زبان بی‌مرز هنر، استعمار را نه به عنوان رویدادی تاریخی، بلکه به مثابه زخمی ناسور در پیکره ملت‌های تحت ستم می‌نمایانند و اثبات می‌کنند، که «قلم» می‌تواند بی‌عدالتی‌های تاریخ را بهتر از هر سند دیپلماتیکی به نسل‌های آینده، انتقال دهد.
