دوست داشتم «خارپشت» از فضای واقعی دور باشد؛ ماجرای جدایی یک بازیگر
محمدعلی حسینی کارگردان«خارپشت» با تاکید بر دوری از فضای واقع گرایانه در فیلمش، بیان کرد فیلمهای فانتزی و خیالپردازانه کمتر دیده میشوند به همین دلیل، شاید دوباره به فضای اجتماعی برگردد.
محمدعلی حسینی کارگردان فیلم کوتاه «خارپشت» که در بخش اقتباسی چهل و دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نام فیلم توضیح داد: نام فیلم ارتباط تماتیک عمیقی با فیلمنامه دارد؛ خارپشت حیوانی است که به راحتی میتواند از خود دفاع کند، با آن خارهایی که روی پشتش دارد و عمدتاً محل زندگیاش در صحرا، بیابان و کویر است.
این ویژگیها ارتباط تماتیکی غریبی با پسزمینه داستان برقرار میکنند.
شاید این نام خیلی آشکار نباشد اما بیشتر به معنای زیرپوستی فیلم اشاره دارد؛ در واقع، در عمق آن، میتوان معنای اصلی فیلم را جستجو کرد.
دوست داشتم «خارپشت» از فضای رئال دور باشد
وی در مورد فضاسازی فیلم گفت: دوست داشتم فیلم کاملاً از فضای رئال دور باشد؛ یکی از سختیهای کار همین بود.
فیلم ما ۵ یا ۶ لوکیشن دارد، مثل زیر شیروانی، پشتبام و داخل خانه.
میخواستم تجربهای داشته باشم که فیلم از رئال کاملاً جدا باشد، چون اتفاق انتهای فیلم اصلاً رئالیستی نیست و کاملاً فرا واقعگرایانه است.
برای همین، لحظه اول فیلم که پسر را میبینیم و نریشن هم میگوید، برایم مهم بود تا مخاطب را به جهان پیرامونش قیاس نکند و کاملاً یک داستان خیالی تصور کند.
این مهم، کار را سخت کرد و کامل شدن فیلم با جلوههای ویژه حدود ۲ سال کار را عقب انداخت.
فیلمهای فانتزی و خیالپردازانه کمتر دیده میشوند
حسینی عنوان کرد: متأسفانه فیلمهای فانتزی و خیالپردازانه کمتر دیده میشوند و به همین دلیل، شاید دوباره به فضای اجتماعی برگردم و این آخرین کارم در این فضا باشد.
فیلم من همزمان شد با فیلم «مامور خرید» علی توکلی که دوستم است اما او پس از آن فیلمش، ۲ فیلم دیگر ساخت اما من همان فیلم را تازه به اکران رساندم.
به همین دلیل میگویم سراغ کارهای رئال خواهم رفت، چون در کارهای رئال دست بازتری دارید؛ تیم جمع میکنید، میسازید، تدوین میشود و تمام.
اما کارهای با جلوه ویژه زمانبر است.
ضعیفترین دوره جشنواره فیلم کودک اصفهان را شاهد بودم!
این فیلمساز جوان، مخاطب اصلی «خارپشت» را کودک و نوجوان دانست و درباره حضورش در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان نیز گفت: فیلمم پیش از جشنواره فیلم کوتاه تهران، در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان در اصفهان حضور داشت که به نظر من، ضعیفترین دوره جشنواره فیلم کودک بود.
ما نه پکیجینگ جشنوارهای داشتیم، نه بولتن روزانه، نه حتی با بچههای کوتاه، مستند و پویانمایی کودک نشستی برگزار شد.
در بولتن روزانه جایی نداشتیم تا ستون درستی داشته باشیم و صحبت کنیم.
به نظرم فارابی از سال آینده بهتر است بخش فیلم کوتاه را در این جشنواره حذف کند.
تعداد جوایز هم امسال کم شده بود؛ فقط یک دیپلم افتخار و یک جایزه برای بهترین کارگردان اعطا کردند.
وی درباره لوکیشن فیلمش نیز توضیح داد: لوکیشن خانه، واقعی است و در مهرشهر کرج واقع شده است.
هر از گاهی نیوجرسی میآورند و بلوار بسته میشود اما بعد از مدتی ۲ خانه دیگر اضافه میشود.
واقعیت این است که پیگیری کردم و گفتند زمینها تحت تملک فضای فرودگاه است اما هنوز توسعه نیافته است.
ایده اصلی ساخت این فیلم از همین جا آمد؛ قبل از اینکه فرودگاه آن زمین را بگیرد، چند نفر آن را خریده بودند و بلند نشده بود.
این لوکیشن، فضایی است که یک سمت بلوار کاملاً شهری است و سمت دیگر کویر کامل، بدون هیچ چیز، اما دو سه خانه آنجا هست.
چالش بازی گرفتن از کودکان/ ماجرای رفتن نورا هاشمی از «خارپشت»
کارگردان فیلم کوتاه «خارپشت» بیان کرد: با یکی از بچهها صحبت کردیم و به این رسیدیم که فضایی کاملاً کودکانه داشته باشیم و ژانرش را انیمیشنی کنیم.
با نگاهی به انیمیشن «آپ»، ایده اصلی و گره داستان از این انیمیشن گرفته شد.
پروسه ساخت حدود هشت مرحله بازنویسی فیلمنامه داشت و یکی دو مشورت کوتاه از مازیار میری و همایون اسعدیان گرفتم و در واقع پیشتولید در موسسه هنری کاژه انجام شد.
وی در مورد کار با کودکان عنوان کرد: از آنجایی که خودم بچه دارم، کار با کودکان برایم لذتبخش است و قلقهایی دارد که باید با آنها ارتباط برقرار کنید.
واقعاً چیزی نبود که بگویم دیگر با کودکان کار نمیکنم اتفاقاً در خیلی جاها هوششان از بازیگران حرفهای بالاتر است.
چیزی که منظورم بود، سریع میگرفتند و هیچ مشکلی نداشتم.
ما حدود یک ماه تا یک ماه و نیم در همان مجموعه با بچهها تمرین داشتیم؛ البته فیلمنامه موقعیتهای مشابه داشت.
بعد هم یاسمن نصیری و بابک بهشاد اضافه شدند که در تمرینها فضای پدر و دختری و مادر و فرزند شکل گرفت.
حسینی در پایان درباره بازیگر مادر فیلمش گفت: یک نکته اینکه شروع فیلمبرداری کار در بحبوحه اتفاقات مهر و آبان ۱۴۰۱ بود که خیابانها شلوغ بودند.
ما با نورا هاشمی برای بازیگر زن صحبت کرده بودیم که به دلیل تغییر لوکیشن از تهران به کرج، کمی حضور او سخت شد اما از قبل یاسمن نصیری را میشناختم که در فیلم کوتاه «عزیز» بازی خوبی داشت و او را برای این نقش در نظر گرفتم.