سفر احمد الشرع به مسکو: محاسبات جدید ترکیه در صفحه شطرنج سوریه

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی بین دو گانگی ها در مطلبی نوشت:
‌ سفر اخیر احمد الشرع به مسکو در خلاء صورت نگرفت.
ابتکار این سفر از سوی ترکیه و به طور مشخص از جانب هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه و یکی از برنامه ریزان استراتژیک کلیدی آنکارا، مطرح شد.
این درخواست ترکیه نشان دهنده نگرانی فزاینده آنکارا در مورد گسترش و نفوذ روزافزون اسرائیل در عرصه سوریه است.
تقسیم حوزه نفوذ سوریه هدف اصلی ترکیه، که از طریق سفر الشرع به مسکو منتقل شد، دستیابی به درک روشنی با روسیه در مورد تقسیم نفوذ در داخل سوریه است.
به نظر می رسد آنکارا ترجیح می دهد یک توافق دوجانبه با مسکو داشته باشد تا یک رقابت سه جانبه با حضور اسرائیل.
این دیدگاه ترکیه شامل حضور نظامی و سیاسی روسیه در جنوب سوریه، از جمله گشت زنی های مشترک یا سازوکارهای نظارتی است که ثبات را در منطقه تضمین می کند.
در مقابل، ترکیه موقعیت خود را در شمال تثبیت می کند، در حالی که حضور از قبل تثبیت شده روسیه در امتداد ساحل سوریه، جایی که مسکو پایگاه های دریایی و هوایی استراتژیک خود را حفظ می کند، در نظر می گیرد.
برای ترکیه، این نوع تقسیم کنترل شده بسیار مطلوب تر از وضعیتی است که در آن اسرائیل نفوذ پنهانی و آشکار خود را از طریق کانال های امنیتی و اقتصادی در جنوب سوریه گسترش می دهد.
معضل اقتصادی نظم نوین سوریه یکی دیگر از موضوعات کلیدی مورد بحث الشرع در مسکو، فعال سازی مجدد توافقنامه های اقتصادی موجود بین رژیم قبلی سوریه و روسیه بود.
در حالی که آنکارا از این اقدام به عنوان راهی برای تثبیت اقتصاد سوریه حمایت می کند، همزمان معضل جدیدی را برای رژیم نوظهور سوریه آشکار می کند.
تحت این رژیم جدید، چندین امتیاز و قرارداد اقتصادی قبلاً اعطا شده است، به ویژه به چهره هایی مانند تام باراک و شرکای او، که نماینده منافع مالی جدید همسو با شبکه های غربی و خلیج فارس هستند.
معرفی مجدد چارچوب اقتصادی قدیمی روسیه و سوریه می تواند تعهدات متضادی ایجاد کند.
بنابراین، سوال مهم این است که چگونه دولت جدید سوریه این منافع متضاد را آشتی خواهد داد، و حامیان اقتصادی سعودی و غربی را از یک سو، منافع ترکیه و توافقنامه های از قبل موجود روسیه را از سوی دیگر متعادل خواهد کرد.
علاوه بر این، نمی توان واکنش های احتمالی اسرائیل و عربستان سعودی را نادیده گرفت.
هر دو کشور، هر کدام به روش خود، در تلاشند تا در سوریه پس از جنگ جای پایی به دست آورند، عمدتاً سعودی ها از طریق نفوذ اقتصادی و نه کنترل مستقیم، با تقاطع های متعدد بین منافع آنها.
فعال سازی مجدد معاملات روسیه به ناچار این تعادل را تغییر خواهد داد.
مسئله غلات و موضع قاطع روسیه موضوع سوم و بسیار نمادینی که در مسکو مورد بحث قرار گرفت، صادرات غلات بود.
روسیه موضع خود را کاملاً روشن کرد: هیچ محموله گندم به سوریه بدون پیش پرداخت انجام نخواهد شد.
این موضع سازش ناپذیر نشان دهنده عمل گرایی اقتصادی فعلی مسکو و تغییر از حمایت استراتژیک به روابط معاملاتی است.
از قضا، این موضع تصمیم قبلی بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، برای ایجاد یک مشارکت استراتژیک بلندمدت با روسیه را تأیید می کند.
اسد پیش بینی کرد که بقای دولت سوریه به روابط عمیق و نهادی با مسکو بستگی دارد، روابطی که در بحبوحه آشفتگی های منطقه ای مقاوم بوده است.
سوریه تقسیم شده بین قدرت ها نتیجه سفر الشرع بر یک واقعیت تلخ اما انکارناپذیر تاکید می کند: هیچ یک از قدرت های بزرگ سوریه را ترک نمی کنند.
روسیه خواهد ماند.
ایالات متحده با پایگاه های خود در شمال شرق خواهد ماند.
اسرائیل به عملیات امنیتی خود ادامه خواهد داد.
عربستان سعودی به دنبال نفوذ اقتصادی خواهد بود.
و ترکیه حضور نظامی و سیاسی خود را در شمال حفظ خواهد کرد.
این شبکه درهم تنیده کنترل خارجی نشان می دهد که سوریه به سمت تجزیه بیشتر پیش می رود، نه وحدت.
آنچه نامشخص است این است که آیا این اختلافات می توانند به یک توازن پایدار قدرت تبدیل شوند یا اینکه مرحله دیگری از تقابل را رقم خواهند زد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.