«محمد عمران» و «طالب مخامره»؛ روایتی از سرگذشت ۲ اسیر آزاده فلسطینی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره، محمد عمران اسیر فلسطینی است که همراه با اسرای تبعید شده، به مصر رفته است.
ابتسام عمران خواهر محمد هنگامی که نام برادرش را در لیست‌های اولیه اسیرانی دید که قرار بود در چارچوب توافق تبادل اسرا بین رژیم صهیونیستی و جنبش مقاومت اسلامی حماس آزاد شوند، خیلی خوشحال شد، اما با انتشار لیست‌های نهایی اسرا مشخص شد که محمد تبعید خواهد شد و به شهرش باز نخواهد گشت.
مادر محمد عمران مدتی بعد از بازداشت وی، از غصه از دنیا رفت و پدرش نیز ۳ سال پیش از دنیا رفت.
محمد متولد سال ۱۹۸۲ است.
وی در ۱۹ فوریه ۲۰۰۲ در کمینی در نزدیکی اردوگاه الفوار، در حالی که از محل کارش در یکی از کارخانه‌های شهر الخلیل به خانه بازمی‌گشت، اسیر شد و مورد بازجویی و شکنجه شدید نظامیان صهیونیست قرار گرفت.
وی در روند محاکمه به ۱۳ بار حبس ابد محکوم شد.
رائد عمران دیگر برادر محمد است که وی نیز ۵ سال در زندان‌های رژیم صهیونیستی بوده است.
رائد می‌گوید که صهیونیست‌ها به خانه این اسیر فلسطینی حمله و تهدید کردند که نباید هیچ مراسم جشن و سروری برگزار کنند.
رائد می‌گوید که شادی خانواده تنها با آزادی همه اسیران فلسطینی با احکام بالا و بازگشت محمد به آغوش خانواده‌اش در کرانه باختری کامل خواهد شد.
محمد با آغاز انتفاضه الاقصی در سال ۲۰۰۰ به عنوان مبارز در گردان‌های قدس به جنبش جهاد اسلامی پیوست و در اجرای چندین عملیات علیه ارتش رژیم صهیونیستی و شهرک‌نشینان شرکت کرد که برجسته‌ترین آنها عملیات محله وادی النصاری در قلب شهر قدیمی الخلیل بود.
بنا بر اعلام گردان‌های قدس، در عملیاتی که محمد عمران همراه با نور جابر و جهاد عبیدو و جباره الرازم در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۲ انجام دادند، ۱۲ نظامی صهیونیست از جمله فرمانده نیروهای صهیونیستی در الخلیل به هلاکت رسیده و ۱۵ تن دیگر زخمی شدند.
محمد قبل از این علمیات به مدت ۹ ماه منطقه را زیر نظر گرفته و آن را کاملاً شناسایی کرده بود.
«طالب مخامره» و محکومیت به ۷ بار حبس ابد
طالب مخامره دیگر اسیر فلسطینی است که در روند تبادل اسرا با رژیم صهیونیستی از زندان‌های اسرائیل آزاد شد.
طالب در سال ۱۹۷۰ در شهر یطا واقع در جنوب کرانه باختری به دنیا آمد و از همان ابتدا تجربه مبارزه با اشغالگری رژیم صهیونیستی در چارچوب سازمان جنبش آزادی‌بخش ملی فلسطین (فتح) را آغاز کرد.
مخامره در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۰۲، در جریان انتفاضه الاقصی، به عنوان عضوی از یک تیم نظامی که تحت لوای گردان‌های شهدای الاقصی فعالیت می‌کرد، دستگیر شد.
این تیم چندین عملیات نظامی علیه اشغالگران در جنوب شهر الخلیل انجام داده بود که منجر به هلاکت و زخمی شدن تعدادی از صهیونیست‌ها شد.
دادگاه نظامی رژیم صهیونیستی پس از دستگیری، شکنجه و بازجویی‌های شدید این اسیر فلسطینی، وی را در زندان عوفر در غرب رام‌الله، به همراه دوستانش به ۷ بار حبس ابد محکوم کرد.
«مؤید» پسر طالب می‌گوید که پدرش بارها به زندان‌های مختلف رژیم صهیونیستی منتقل شده و چندین بار تجربه حبس انفرادی را داشته است.
وی همچنین در چندین اعتصاب غذا شرکت کرد که یکی از آنها در سال ۲۰۱۸ میلادی، ۴۴ روز به طول انجامید.
مؤید می‌گوید که اسرای فلسطینی در زندان به پدرش لقب جراح و تکنسین داده بودند.
وی قبل از دستگیری مکانیک خودرو بود و در زندان مهارت بالایی در تعمیر و نصب دستگاه‌های ارتباطی که به داخل زندان راه پیدا می کرد، از خود نشان داد.
طالب مخامره همچنین لقب «جراح اسرا» را گرفته بود.
وی در سال ۲۰۱۹، پسر عمویش خالد که ترکش‌های گلوله در پایش بود و اداره زندان‌های رژیم صهیونیستی به مدت ۳ سال از درمان او امتناع می‌کرد، را با وسایل ابتدایی عمل جراحی کرد و ترکش‌های گلوله را در دو مرحله از پایش خارج کرد.
طالب چهار فرزند دارد که همگی آنها بزرگ شده اند.
هر دو دختر او ازدواج کرده اند و هر کدام دو فرزند دارند.
مؤید نیز ازدواج کرده و صاحب یک فرزند است و «منتظر» فرزند دوم طالب است که هنوز ازدواج نکرده و منتظر است تا در حضور پدرش ازدواج کند.