یک کشف نادر در مورد نیمه تاریک ماه
نیمه تاریک ماه، راز شگفت‌انگیزی را برای یک ماموریت چینی در فضا فاش کرد.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - دانشمندان چینی ذرات میکروسکوپی از یک شهاب سنگ نادر و بسیار شکننده را در نمونه‌های خاک ماه که از سمت پنهان ماه گرفته شده بود، کشف کردند، کشفی که انتظار نمی‌رفت در آن منطقه از ماه مشاهده شود.
تیمی از دانشمندان چینی از کشف ذرات میکروسکوپی از یک شهاب سنگ نادر از نوع "ایوونا" در نمونه‌های خاک ماه که از سمت پنهان ماه در طول ماموریت چانگ‌ای-۶ سازمان ملی فضایی چین جمع‌آوری شده بود، خبر دادند.
این مطالعه نشان داد که این ذرات متعلق به دسته کندریت‌های کربنی هستند، یکی از نادرترین انواع شهاب سنگ‌ها و غنی‌ترین آنها از نظر آب و مواد فرار.
این اجرام شکننده اغلب از عبور از جو زمین جان سالم به در نمی‌برند و کشف آنها در خاک ماه، گواه منحصر به فردی از توانایی سیارک‌های شکننده حاوی آب برای به جا گذاشتن ردپای میکروسکوپی خود در خارج از زمین است.
شهاب سنگ‌های ایوونا با ساختار متخلخل خود مشخص می‌شوند و حاوی حداکثر ۲۰٪ آب به شکل مواد معدنی هیدراته هستند که آنها را در مقایسه با سایر سنگ‌های فضایی بسیار نرم و شکننده می‌کند.
این تعداد، آنها را به کمتر از ۱٪ شهاب‌سنگ‌های کشف‌شده روی زمین تبدیل می‌کند.
تیمی به رهبری جینتوان وانگ و چینگ‌مین چن، ژئوشیمی‌دانان آکادمی علوم چین، بیش از ۵۰۰۰ قطعه از نمونه‌های بازگردانده‌شده توسط فضاپیمای چانگ‌ای-۶ از دهانه‌ای واقع در حوضه غول‌پیکر قطب جنوب-آیتکن - یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین حوضه‌های برخوردی در منظومه شمسی - را تجزیه و تحلیل کردند.
محققان با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و تکنیک‌های طیف‌سنجی یونی، هفت ذره حاوی کریستال‌های الیوین را در یک ماتریس شیشه‌ای شناسایی کردند.
این ذرات از نظر شیمیایی با کندریت‌های کربنی نوع اوونا سازگار بودند، که نشان می‌دهد آنها مواد شهاب‌سنگی مذابی بودند که به سرعت سرد و جامد شدند.
این اولین شواهد فیزیکی مستقیم است که نشان می‌دهد شهاب‌سنگ‌های اوونا در مراحل اولیه تاریخ منظومه شمسی ماه را بمباران کرده‌اند و قطعات آنها توانسته‌اند در محیط ماه زنده بمانند و خواص خود را حفظ کنند، که به نظر می‌رسد در حفظ آثار شهاب‌سنگ‌های باستانی بهتر از زمین عمل می‌کند.
تجزیه و تحلیل این تیم نشان داد که شهاب سنگ‌های اوونا ممکن است تا ۳۰ درصد از کل شهاب سنگ‌های ماه را تشکیل دهند، که از فرضیه دیرینه مبنی بر اینکه این اجرام در انتقال آب و مواد فرار به زمین و ماه در شکل‌گیری اولیه منظومه شمسی نقش داشته‌اند، پشتیبانی می‌کند.
منبع: new-science.ru
