از پیغام پنهانی تا تهدید نقش و نقشه نتانیاهو

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مصاف عقل و جهل در مطلبی نوشت:
دو خبر متناقض را مرور کنید: ۱) ولادیمیر پوتین هفته گذشته خبر داد: اسرائیل اعلام کرده که علاقه‌ای به رویارویی با ایران ندارد و به حل و فصل مسئله متعهد است.
ما سیگنال‌هایی دریافت می‌کنیم که از ما می‌خواهند به دوستان ایرانی خود منتقل کنیم مبنی بر اینکه اسرائیل، علاقه‌ای به هیچ نوع رویارویی ندارد".
۲) نتانیاهو دیشب در گفت‌وگو با شبکهٔ ۱۴ عبری گفت: "تهدید ایران را دور کردیم اما مقابله با آن تمام نشده.
چشمان ما به ایران دوخته شده.
جنگ و رویارویی با ایران هنوز تمام نشده است".
چگونه ممکن است نتایاهو هم پیغام بی میلی به رویارویی با ایران را بفرستد و هم تهدید به جنگ و رویارویی بکند؟
نتانیاهو با وجود حمایت کامل ترامپ، از عهده جنگ با ایران برنیامد، به هدف براندازی از طرق جنگ غافلگیرانه نرسید و از طریق واسطه ها خواستار آتش بس شد.
او با خلق و خویی که دارد و به خاطر دست به گریبان بودن با بحران سیاسی و پیگرد قضایی در درون رژیم صهیونیستی، دائما به جنگ افروزی پناه برده است؛ اما ایران، نشان داده که می تواند ضربات راهبردی و کمرشکن وارد کند.
ایران با تشدید و توسعه و تصاعد حملات در سه فاز عملیات "وعده صادق"، ثابت کرد که هنوز برگ های برنده و رو نشده بسیاری در آستین دارد.
چرا نتانیاهو یکی در میان، تهدید علنی می کند و در خفا واسطه می فرستد؟
او گرگ زخم خورده ای است که اگر بتواند، از حمله دریغ نمی کند؛ ولی با وجود هیاهوی فراوان، ظرف سه ماه و نیم گذشته نتوانسته است.
شاید کسانی بگویند دادن پیام به ایران از طریق پوتین، عملیات فریب برای غافلگیری است.
اما کسی که می خواهد حمله غافلگیرانه کند، با تهدید کردن، حریف را هوشیار نمی کند.
پس ماجرا چیست؟
تهدید های گاه و بیگاه، برای نگاه داشتن سایه تهدید و تدارک بهانه برای یگان تروریسم اقتصادی وابسته به سیا، موساد و ام آی سیکس است تا بتوانندحس نا اطمینانی و تورم انتظاری را به در ایران تزریق کنند.
این نکته از آن جهت مهم است که ایران با وجود شوک روانی و رسانه ای ایجاد شده، توانست از عهده شوک غرب (ادعای فعال سازی مکانیسم ماشه) عبور کند؛ چنان که دیروز همزمان با پایان دوره ده ساله برجام، قیمت ارز سیر نزولی داشت.
دیروز همزمان با تهدید نتانیاهو، اخبار ضد و نقیضی درباره حمله به نفتکش ایرانی یا حامل نفت و گاز ایران در نزدیکی سواحل یمن منتشر شد.
این خبر اگرچه با تکذیب و ابهام همراه بود، اما می توانست به انگاره تهدید نظامی یا امنیتی علیه صادرات نفت ایران دامن بزند و به واسطه ترکیب با عملیات رسانه ای، تاثیر منفی اقتصادی داشته باشد.
قطعا اسرائیل و برخی کشورهای غربی، بازنده تهدید امنیتی علیه نفت و کشتیرانی در منطقه خواهند بود.
نفتکش ها و کشتی های آنها قبلا در دریای عمان، اقیانوس هند و دریای سرخ، گرفتار تیر غیب شده اند که مجبور شان کرده از موضع شرارت و تهدید عقب نشینی کنند
اسرائیل و حامیانش، ضمنا می دانند مقاومت یمن آماده است حمله به کشتی های عبوری آنها از دریای سرخ را -که به خاطر آتش بس در غزه متوقف شده- از سر بگیرد.
ترامپ هم پس از یک ماه درگیری پر هزینه با یمن، درخواست آتش بس داد
پس ماجرای رفتار متناقض نتانیاهو چیست؟
او سعی می کند تهدید نظامی را همچنان معتبر نگه دارد تا تروریست های اقتصادی، رسانه ای و سیاسی (مزدوران نیابتی غرب) بتوانند اقتصاد و سیاست ایران را متلاطم کنند؛
و از طرف دیگر با هماهنگی ترامپ و اروپا، واسطه ها را بفرستند و ایران را دچار خطای محاسباتی کنند.
در این نقشه، ایران هم باید تصور کند تهدید جدی است، هم احساس ضعف نماید و هم تصور کند که راه مصالحه با آمریکا باز است.
بنابراین، واقعیت اقتدار خود را کنار بگذارد و از موضغ ضعف، مذاکره کند.
این واقعیت را می توان در تحلیل اندیشکده انگلیسی چتم‌هاوس دید:
"ایران توانایی آن را دارد که نقشه آمریکا برای غزه و منطقه را نابود کند و در غیاب یک ابتکار دیپلماتیک، طرح ترامپ را از بین خواهد برد...
بن‌بست با ایران که از جنگ ۱۲روزه راکد مانده، بر هر تلاشی در منطقه سایه انداخته است.
ایران دعوت برای شرکت در شرم‌الشیخ را رد کرد.
پیام روشن است: بلند پروازی ‌های هسته‌ای ایران و بن‌بست با آمریکا، همچنان سایه‌ای بر ثبات در منطقه است.
واشنگتن باید بازدارندگی را با دیپلماسی همراه کند و هماهنگی نزدیک‌تر با اروپا داشته باشد که امکان ترکیب فشار با مشوق‌ها را دارد.
درگیری تازه، منطقه‌ را شعله‌ور، و پیشرفت طرح را نابود خواهد کرد و می‌تواند به احیای محور مقاومت، و شروع دوباره برنامه هسته‌ای ایران منجر شود.
بدون توجه به چالش ایران، هر طرحی شکننده خواهد بود.
ترامپ باید اراده خود را برای شکل دادن به چارچوبی به کار گیرد که ایران را در نظم منطقه ای ادغام کند".
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.