بحث کافی است! پزشکیان کار خوبی کرد که به شرم الشیخ نرفت

به گزارش مشرق، با گذشت حدود یک هفته از توقف رسمی جنگ غزه و برگزاری اجلاس شرم‌الشیخ مصر، هنوز بحث‌های مربوط به اینکه آیا بهتر بود ایران در این اجلاس شرکت کند یا نه، در رسانه‌ها به ویژه فضای مجازی ادامه دارد.
برای کشوری مثل ایران که موضوعات زمین‌مانده مهم و حیاتی زیادی دارد، پرداختن بیش از اندازه ضرورت به این قبیل موضوعات، اتلاف وقت، هدر دادن نیرو و بی‌توجهی به موضوعات اساسی است.
این واقعیت را در چند محور می‌توان تصدیق کرد.
۱- کسانی که ابعاد مختلف آتش‌بس در غزه را زیر نظر دقیق دارند به این نتیجه رسیده‌اند که این ماجرا تا اینجا دو بخش واضح داشت؛ آزادسازی اسرای اسرائیلی که نتانیاهو نتوانسته بود با دو سال جنگ آنها را آزاد کند و نمایش معجزه‌گر بودن دونالد ترامپ رئیس جمهور خودشیفته آمریکا در برابر دوربین‌های بین‌المللی به ویژه در جهان عرب و اسلام.
باید اعتراف کرد که ترامپ و نتانیاهو در این دو بخش بسیار با موفقیت نقش بازی کردند و به هر دو هدف نیز رسیدند.
آزادی گروگان‌های صهیونیست از اسارت حماس توانست نتانیاهو را از یک مخمصه بزرگ داخلی نجات بدهد و راه را برای ادامه توطئه‌های ضدفلسطینی که او در سر دارد هموار نماید.
ترامپ نیز ضمن مطرح ساختن خود به عنوان «مرد صلح جهانی» که مدعی است تاکنون آتش ۸ جنگ را خاموش کرده، تمام سران حاضر در اجلاس شرم‌الشیخ را تحقیر کرد تا خودشیفتگی خود را ارضا کند.
این اجلاس غیر از همین نمایش شخصی و آن تحقیر عمومی هیچ خاصیتی نداشت.
۲- پیش‌بینی صاحبنظران مستقل در سطح منطقه و جهان این بود که رژیم صهیونیستی بعد از رسیدن به خواسته‌های خود در این نمایش آتش‌بس، به جنگ علیه مردم غزه ادامه خواهد داد.
از هم‌اکنون نشانه‌های تحقق این پیش‌بینی نمایان شده‌اند.
۳- جنبش حماس هرچند اعلام کرده زیر بار خلع سلاح نخواهد رفت ولی رژیم صهیونیستی و آمریکا مصمم هستند به عمر حماس پایان بدهند.
بخشی از این هدف را با گنجاندن این تعهد که حماس در مدیریت آینده غزه دخالت نکند عملی کرده‌اند و در مورد بخش خلع سلاح و پایان دادن به عمر مبارزاتی حماس، جدال ادامه خواهد یافت.
بنابراین، صلحی در کار نیست و دو طرف به درگیری مسلحانه ادامه خواهند داد.
۴- رژیم صهیونیستی و آمریکا ذاتاً خواستار بلعیدن منطقه هستند و در چارچوب سلطه‌جوئی بر کشورهای عربی و اسلامی آسیای غربی قطعاً به توطئه‌های خود ادامه خواهند داد.
آنچه در این مرحله تحت عنوان آتش‌بس غزه صورت گرفته، زمینه‌سازی برای هموار کردن مسیر ادامه توطئه است.
بنابراین، هرگونه همراهی با این مرحله از «توطئه مشترک اسرائیلی – آمریکایی» کمک رساندن به بانیان این توطئه چند مرحله‌ای است.
۵- نجات یافتن مردم غزه از جنگ و بی‌خانمانی، باعث خرسندی هر انسان آزاده است، افسوس که بسیار بعید است این خرسندی پایدار و همیشگی باشد.
در مرحله کنونی، نفرت عمومی ملت‌ها در سراسر جهان از رژیم صهیونیستی یکی از عوامل اصلی توقف جنگ غزه بود ولی نمی‌توان اطمینان داشت این توقف، موقت نباشد و بعد از عادی شدن فضای بین‌المللی «توطئه مشترک اسرائیلی – آمریکایی» از سر گرفته نشود.
۶- ابراز نظر و عقیده افراد و احزاب در زمینه لزوم شرکت رئیس جمهور ایران در اجلاس شرم‌الشیخ فی‌نفسه مفید و نشانه آزادی اندیشه است کمااینکه خودداری رئیس جمهور پزشکیان از شرکت در این اجلاس نشانه ارزیابی دقیق از شرایط بود.
اکنون وقت آن است که طرفداران نظریه لزوم شرکت ایران در اجلاس شرم‌الشیخ با شجاعت اعلام کنند موضع دولت در این ماجرا دقیق بود.
نماینده ایران در صورت حضور، علاوه بر اینکه هیچ مجالی برای ابراز نظر و تأثیرگذاری نداشت، مثل بقیه سران تحقیر هم می‌شد در حالی که به اشغالگران رسمیت می‌داد.
۷- این قبیل بحث‌ها را نباید ادامه داد.
ما موضوعات زمین‌مانده زیادی داریم که تلاش برای کاهش فاصله مردم با حکمرانان مهم‌ترین آنهاست.
در این زمینه، مسئولان شعارهای خوبی می‌دهند ولی از عمل خبری نیست.
قلم‌ها، زبان‌ها و ذهن‌ها باید برای نشان دادن راه‌های عملی این کاهش فاصله فعال شوند و به حکمرانان رهنمود بدهند.
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی