غول‌کشی به سبک پینگ‌پنگ‌باز ایرانی؛ پایان برادران عالمیان رسید؟
تفاوت نتایج پدیده ایرانی و دیگر ملی‌پوشان باتجربه در بخش تیمی مسابقات قهرمانی آسیا هند به حدی زیاد بود که به نظر می‌رسد باید منتظر پایان دوران برادران عالمیان در تنیس روی میز ایران باشیم.
به گزارش مشرق، تنیس روی میز ایران سال‌های متمادی است که با نام‌های نیما و نوشاد عالمیان گره خورده است اما از سال گذشته با ظهور پدیده‌ای جدید این روند تکراری شکسته شد.
بنیامین فرجی در سال گذشته موفق شد تا در مسابقات قهرمانی آسیا وانگ چوکین نفر اول جهان و قهرمان المپیک را شکست دهد و جهان را متحیر از عملکرد خود کند و امسال هم این ستاره ۱۵ ساله موفق شد در مرحله یک‌چهارم نهایی مسابقات تیمی قهرمانی آسیا هند و مقابل لین شیدونگ نفر دوم رنکینگ دنیا رسید و فدراسیون جهانی تنیس روی میز را به شگفتی واداشت.
اما در مسابقات قهرمانی آسیا هند نوشاد عالمیان و امیرحسین هدایی برابر این حریفان شکست خوردند.
در دیگر دیدار تیمی نیز برابر کره جنوبی نابغه ایرانی توانست حریفی با رنکینگ ۱۳ جهان را شکست دهد اما باز هم نوشاد و امیرحسین مقابل حریفان کره ای شکست خوردند تا کار ایران با کسب عنوان‌های هفتم یا هشتمی آسیا به پایان برسد.
با نگاه به عملکرد تیمی ایران و ارزیابی سطح بازی‌های ملی‌پوشان کشورمان به نظر می رسد که باید منتظر پایان دوران حضور برادران عالمیان و دیگر ملی‌پوشان با چنین عملکردی در تنیس روی میز باشیم.
ستاره نوظهور تنیس روی میز ایران تمامی تلاش‌هایی که برابر غول های تنیس روی میز جهان در بخش تیمی در آسیا انجام داد با شکست هم تیمی‌هایش بر باد رفت.
حضور فرجی در تنیس روی میز چالشی برای برادران عالمیان است و عملکرد آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
هرچند در مسابقات تیمی و مشاهده نتایج ملی‌پوشان، این شکاف میان ملی‌پوشان باتجربه و ستاره ۱۵ ساله ایرانی عمیق‌تر شده است.
گرچه نباید نادیده بگیریم که برادران عالمیان در بازی‌های آسیایی هانگژو و در بخش تیمی عملکرد خوبی از خود نشان دادند و توانستند در مسابقات دوبل و تیمی برابر حریف ژاپنی به پیروزی برسند و برای نخستین بار به مدال برنز دست یابند اما به نظر می‌رسد که با ادامه این روند و کسب چنین نتایج ضعیفی توسط باتجربه‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا و دیگر رقابت‌های کانتندر و استار کانتندر فدراسیون باید تمامی تلاش خود را در مسیر حمایت بیشتر از پینگ‌پنگ‌بازان نوجوان و جوان تنیس روی میز ایران قرار دهد.
توجیه شکست ملی‌پوشانی که پا به سن گذاشته‌اند، آن هم با بزرگ کردن رنکینگ رقبا درست نیست.
پینگ‌پنگ‌بازانی که سالهاست در این عرصه فعالیت می‌کنند و حتی در لیگ‌های فرانسه و آمریکا توپ می‌زنند اما هنوز نتوانستند به پای نابغه‌ای چون بنیامین فرجی برسند.
پدیده‌ای که فدراسیون تنیس روی میز با حمایت، سرمایه گذاری و هدف‌گذاری درست می‌تواند مسیر موفقیت او را هموارتر سازد تا در آینده شاهد شگفتی‌سازی‌های بی‌شمار او برای پینگ‌پنگ ایران باشیم.