تلگراف: ترامپ در برابر پوتین ناکام خواهد ماند
اگرچه ترامپ قصد دارد تجربه آتش‌بس غزه را به جنگ اوکراین منتقل کند، اما تفاوت شرایط سیاسی، نظامی و روابط بین‌الملل احتمال موفقیت او را کاهش می‌دهد.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا نجفی - روزنامه تلگراف انگلیس، در گزارشی پیرامون تلاش ترامپ برای بستن پرونده جنگ اوکراین، نوشت: حالا که رئیس جمهور آمریکا آتش‌بس غزه را تسهیل کرده، به سراغ مورد بعدی می‌رود.
او مردی عجول است و اگرچه ممکن است تلاشش برای دریافت جایزه صلح نوبل امسال شکست خورده باشد، اما قصد ندارد پایش را از روی پدال گاز بردارد.
درگیری بعدی که باید حل شود، طبق اعتراف خود ترامپ، جنگ مرگبارتر در اوکراین است.
ترامپ این هفته در سخنرانی خود در کنست گفت: «ما باید این یکی را تمام کنیم.
اگر اشکالی ندارد، آقای ویتکاف، بیایید اول روی روسیه تمرکز کنیم».
دولت ترامپ نسبت به توانایی او برای حل و فصل جنگ در اوکراین خوشبین است.
اگر ترامپ می‌تواند بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر (رژیم) اسرائیل را برای رسیدن به یک توافق تحت فشار قرار دهد، پس چه چیزی مانع از انجام جادوی مشابه او بر ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، روسای جمهور روسیه و اوکراین خواهد شد؟
ترامپ پیش از دیدار با زلنسکی در کاخ سفید، امروز با پوتین تماس تلفنی برقرار کرد.
رئیس جمهور آمریکا در پیامی در شبکه‌های اجتماعی این نکته را به صراحت بیان کرد: «من واقعاً معتقدم که موفقیت در خاورمیانه به مذاکرات ما برای پایان دادن به جنگ اوکراین کمک خواهد کرد.»
متأسفانه، دیپلماسی بین‌المللی اینگونه عمل نمی‌کند.
در حالی که ممکن است شباهت‌هایی بین جنگ اوکراین و غزه وجود داشته باشد، تفاوت‌ها آنقدر زیاد است که مشخص نیست چرا مقام‌های آمریکایی اصلاً تلاش می‌کنند از حل یک مسئله برای حل مسئله دیگر درس بگیرند.
تجربه آتش‌بس غزه در اوکراین تکرار نمی‌شود
آنچه ترامپ و مشاورانش این روز‌ها به عنوان آغاز طلوعی جدید در خاورمیانه اعلام کرده‌اند، در واقع مرحله اول توافق است که به موجب آن حملات متوقف می‌شود، اسرای باقی‌مانده آزاد می‌شوند و بحث‌ها در مورد سوالات سیاسی و امنیتی جدی‌تر می‌تواند ادامه یابد.
تا به امروز، هیچ یک از این موارد جدی مورد مذاکره قرار نگرفته است، زیرا میانجی‌ها نمی‌خواستند آزادی اسرا را دچار چالش کنند.
با توجه به اینکه ترامپ می‌گوید اگر توافق اجرا نشود، به اسرائیل اجازه از سرگیری جنگ را خواهد داد، ممکن است شادی روز‌های اخیر بسیار زودگذر باشد.
اما حتی اگر آتش‌بس پابرجا بماند، شواهد زیادی وجود ندارد که نشان دهد این موفقیت در اوکراین تکرار خواهد شد.
زیرا انگیزه‌ها، منافع و شخصیت‌ها یکسان نیستند.
جنگ در غزه از بسیاری جهات مشابهی نداشت.
ویرانی‌هایی که ارتش اسرائیل طی دو سال به بار آورد، با هزاران کشته، ۹۰ درصد از خانه‌های مسکونی این منطقه محاصره‌شده نابود و سیستم مراقبت‌های بهداشتی به خاکستر تبدیل شد.
نتانیاهو همچنین از سوی خانواده‌های اسرا مورد انتقاد قرار می‌گرفت، بسیاری از آنها معتقد بودند که او بقای سیاسی خود را بر عزیزانشان مقدم می‌داند.
تصمیم اسرائیل برای حمله به قطر، که ترامپ با آن مخالفت کرد، فشار بر نتانیاهو را برای جستجوی راه خروج افزایش داد.
در نهایت، ترامپ به طور همزمان به طرف‌ها اطمینان داد تا در صورت نقض تعهدات، طرفین را پاسخگو نگه دارد.
ما هیچ یک از این موارد را در اوکراین نداریم.
درست است که رابطه شخصی زلنسکی با ترامپ بی‌نهایت بهتر از سال گذشته است؛ زمانی که او را در کاخ سفید و مقابل دوربین خبرنگاران تحقیر کرد.
این نیز درست است که ترامپ نسبت به پوتین سخت‌گیرتر شده و لفاظی‌هایی در این مورد داشته است.
اما بیایید رک باشیم: هیچ تضمینی وجود ندارد که موضع ترامپ در مورد جنگ دوباره تغییر نکند.
زلنسکی و پوتین در یک خط بسیار باریک حرکت می‌کنند و هر دو این را می‌دانند.
شایعه ارسال موشک‌های تاماهاک؛ راهی بی‌سرانجام برای تحت فشار قرار دادن روسیه
برخی معتقدند که ترامپ باید فشار مشابهی را که به طرف‌های جنگ غزه وارد کرد، بر ولادیمیر پوتین وارد کند.
شایعه انتقال موشک‌های تاماهاک آمریکایی به اوکراین نیز بدون شک دقیقاً برای همین منظور است.
با این حال، احتمالات زیادی وجود دارد که این طرح عملی نشود..
هرچند آمریکا دارای تعداد قابل‌توجهی موشک تاماهاوک است، اما سامانه‌های پرتاب زمینی، هوایی و دریایی لازم برای شلیک این موشک‌ها به سمت اهداف روسی، با تجهیزات فعلی ارتش اوکراین سازگار نیستند؛ بنابراین ممکن است اپراتور‌های آمریکایی خود مستقیماً کنترل این موشک‌ها را بر عهده گیرند، که این موضوع آمریکا را بیش از پیش در جنگی وارد می‌کند که ترامپ در ابتدا قصد داشت از آن فاصله بگیرد.
از سوی دیگر، روسیه یک کشور منزوی نیست و روابط متعدد بین‌المللی با کشور‌های دیگر دارد.
اگرچه روابط مسکو با اروپا در رکود است، اما به روابط قوی با کشور‌های جنوب جهانی، از برزیل و آفریقای جنوبی گرفته تا چین و هند، افتخار می‌کند؛ و اگر چین و هند با کارزار فشار ترامپ همراه نشوند، نباید انتظار داشته باشیم که پوتین به میز مذاکره بپیوندد.
منبع: تلگراف
