جنون بربریت سربازان رژیم صهیونیستی در غزه + تصاویر

باشگاه خبرنگاران جوان - بلافاصله پس از اعلام توافق آتش‌بس میان حماس و رژیم صهیونیستی از سوی دونالد ترامپ، نظامیان این رژیم موجی از آتش‌سوزی عمدی در نوار غزه به راه انداختند و زیرساخت‌های غیرنظامی را هدف قرار دادند.
در این میان، نابودی یکی از اصلی‌ترین تأسیسات تصفیه فاضلاب شهر غزه، توجه‌ها را برانگیخته است.
تخریب پس از خروج؛ سیاست تکراری ارتش رژیم صهیونیستی
طی دو سال گذشته، تخریب ساختمان‌های فلسطینی پس از خروج نیرو‌های رژیم صهیونیستی از آنها، به یکی از ویژگی‌های ثابت عملیات این رژیم در غزه تبدیل شده است.
تیرماه امسال، خبرنگار اسرائیلی «یووال آبراهام» اعترافات نظامیان را جمع‌آوری کرد که از روش‌های مختلف آتش زدن خانه‌ها سخن گفته بودند.
یکی از آنها گفته بود: «در هر خانه عربی که وارد می‌شدیم، بطری روغن زیتون پیدا می‌کردیم.
روغن را روی مبل و وسایل قابل اشتعال می‌ریختیم و بعد آتش می‌زدیم یا نارنجک دودزا می‌انداختیم.
این کار، کاملاً رایج بود».
در شب نهم و بامداد دهم اکتبر، درست پس از اعلام آتش‌بس ولی پیش از تصویب آن در کابینه رژیم صهیونیستی، گسترده‌ترین عملیات آتش‌سوزی در طول حمله به نوار غزه انجام شد.
نیرو‌های وابسته به چند تیپ مختلف از جمله تیپ‌های گولانی، گیواتی، ناحال و تیپ تازه‌تأسیس حشموناییم (وابسته به نظامیان فوق‌ارتدوکس)، هنگام عقب‌نشینی از شهر غزه تا خط زرد تعیین‌شده در توافق ترامپ، ده‌ها تصویر و ویدئو از ساختمان‌های شعله‌ور در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند.
یکی از سربازان تیپ کفیر عکسی از خود در برابر پالت‌های چوبی در حال سوختن منتشر کرد و نوشت: «جمعه، درست قبل از رفتن.
آتش زدن غذا تا به دست مردم غزه نرسد».
در کنار عکس، ترانه‌ای عبری با نام «به سلامتی!» گذاشته شده بود که نماهنگش از تصاویر غزه ساخته شده بود.
این تصاویر و اقدامات در حالی بود که دونالد ترامپ پس از توافق آتش‌بس گفته بود:
«اسرائیل نیروهایش را به خط توافق‌شده عقب می‌برد، گامی به سوی صلحی پایدار و همیشگی.
همه طرف‌ها منصفانه رفتار خواهند شد».
با این حال، سوزاندن ساختمان‌هایی که ارتش رژیم صهیونیستی از آنها استفاده کرده بود، همواره سیاستی ثابت در غزه، لبنان و کرانه باختری بوده است.
اما ابعاد آتش‌افروزی آن شب از هر زمان دیگری گسترده‌تر بود.
هدف بعدی؛ تصفیه‌خانه فاضلاب شیخ عجلین
در میان تأسیسات نابودشده، ایستگاه تصفیه فاضلاب «شیخ عجلین» یکی از اهداف اصلی بود.
این مرکز از بخش‌های حیاتی شبکه فاضلاب شهر غزه به شمار می‌رفت.
«منذر شبلق»، مدیرکل شرکت خدمات آب شهرداری‌های ساحلی غزه گفت که این حمله می‌تواند سیستم فاضلاب شهر را «به نقطه صفر» برساند.
او افزود: «این تأسیسات از قدیمی‌ترین زیرساخت‌های غزه است و نابودی آن بازسازی شهر را سال‌ها عقب می‌اندازد.
آنها توافق آتش‌بس را امضا کردند، پس چرا آن را آتش زدند؟».
در شبکه‌های اجتماعی، یکی از نظامیان رژیم صهیونیستی در برابر شعله‌های آتش این تصفیه‌خانه با لبخند عکس گرفته و دیگری زیر عکس نوشته بود: «آخرین یادگاری».
به گفته شبلق، این اقدام ادامه سیاست رژیم صهیونیستی در نابودی زیرساخت‌های آب و فاضلاب غزه است.
ارتش رژیم صهیونیستی پیش‌تر در سال ۲۰۲۴ مخزن اصلی آب شهر رفح را نابود کرده و تأسیسات نمک‌زدایی غزه را به پایگاه نظامی تبدیل کرده بود.
آتش‌سوزی در منطقه شیخ رضوان
در منطقه بازار «شیخ رضوان» نیز نظامیان رژیم صهیونیستیی هنگام خروج، ساختمان‌های چندطبقه مسکونی را به آتش کشیدند.
مرکز پژوهش‌های امنیت داخلی رژیم صهیونیستی (INSS) پیش‌تر اعلام کرده بود که تخریب برج‌های مسکونی «موثرترین روش برای شکستن روحیه مردم غزه» است.
طی چند روز در شهریورماه، ارتش رژیم صهیونیستی چندین برج بلند را فرو ریخت و بیش از ۵۰ ساختمان را نابود کرد.
تصاویر منتشرشده از سوی نظامیان اشغالگر در شبکه‌های اجتماعی، با کپشن‌هایی مانند «یادگاری کوچک»، «اثر خود را گذاشتیم»، «خداحافظ» و «به درک» همراه بود.
ساکنان محل نیز پس از بازگشت به منطقه، خرابه‌های خانه‌های خود را ثبت کردند.
تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که این خانه‌ها از معدود ساختمان‌های سالم باقی‌مانده در منطقه بودند و ارتش رژیم صهیونیستی از آنها به عنوان پایگاه موقت استفاده می‌کرد.
شعارنویسی و تمسخر ساکنان
بر اساس تصاویر موجود در شبکه‌های اجتماعی، همه خانه‌هایی که توسط نظامیان رژیم صهیونیستیی تصرف شده بودند، سوزانده نشدند.
برخی واحد‌ها صرفاً تخریب و دیوارهایشان با نوشته‌های توهین‌آمیز پوشیده شدند.
یکی از سربازان در پست خود خطاب به فلسطینی‌ها نوشته بود: «بچشید .......».
روی دیوار یکی از خانه‌ها نیز نوشته شده بود: «ما دوباره برمی‌گردیم».
حمد شریف، پس از اینکه از خان‌یونس به خانه‌اش در محله الشجاعیه غزه بازگشت؛ پس از مشاهده آتش‌سوزی‌های گسترده نوشت: «سربازان اسرائیل مانند "اورک‌ها" در فیلم ارباب حلقه‌ها، تجسمی از وحشی‌گری، بربریت و خون‌ریزی و نفرت بودند».