بازگشت به پروژه همیشگی

به گزارش مشرق، کانال گام دوم در مطلبی در تلگرام نوشت:
در حالی که کشور در شرایط ویژه امنیتی و منطقه‌ای قرار دارد و رژیم صهیونیستی و آمریکا همچنان بر طبل تهدید می‌کوبند، جریان غرب‌گرا بار دیگر پروژه قدیمی و پرهزینه «مذاکره با آمریکا» را از کشو بیرون کشیده و با ژست عقلانیت، رؤیای توافق جامع را در رسانه‌های خود بازتاب می‌دهد.
این رویکرد نه فقط یادآور تجربه تلخ برجام است، بلکه بی‌اعتنایی آشکار به شرایط واقعی کشور و منطقه محسوب می‌شود.
واقعیت آن است که شرایط برای ایران به قبل از 23 خرداد هیچگاه بر نخواهد گشت.
همچنان که شرایط برای غربی‌ها نیز هیچگاه به قبل از هفت اکتبر بازنخواهد گشت و معادلات و محاسبات امنیتی، سیاسی و ژئوپلیتیکی برای همگان عوض شده است.
رویای توافق بزرگ در شرایط حال حاضر تنها به معنای توافق برای تسلیم شدن برای غربی‌ها ترجمه می‌شود فلذا به نظر می‌رسد که نمی‌تواند حافظ منافع ایران باشد.
هرچند که بر کسی پوشیده نیست که بالاخره کشورهای مختلف دنیا چاره‌ای جز این ندارند که پس از یک دوره تخاصم و دشمنی طولانی مدت با همان دشمن خود بر سر یک میز نشسته و به یک سری استانداردهای رفتاری وسیاسی به تفاهم برسند اما فارغ از آن که هم اکنون کدام جریان سیاسی در داخل و کدام جریان سیاسی در غرب بر سر کار است به نظر می‌رسد که شرایط حاضر به نوعی نشان می‌دهد که الان در حال حاضر برای چنین مهمی موقعیت مناسبی نیست.
نادیده گرفتن واقعیت‌های میدانی در روزهایی که آمریکا و متحدانش با صراحت از احتمال حمله مجدد به ایران سخن می‌گویند و جنگ ۱۲ روزه ایران هنوز از میان اذهان ایرانیان خارج نشده است، روزنامه اصلاح‌طلب «اعتماد» متعلق به رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت با تیتر جنجالی «توافق بزرگ ایران و آمریکا دور از دسترس نخواهد بود» عملاً نسخه‌ای را تبلیغ می‌کند که بارها آزموده و شکست خورده است.
هم‌زمان محمدجواد ظریف نیز در اظهاراتی قابل تأمل گفته است: «دیگر اینکه مشکل هسته‌ای را با هسته‌ای حل کنیم نشدنی است؛ ناگزیریم برای بحث‌های دیگر طراحی داشته باشیم.» این سخنان تداوم همان گفتمان خوش‌بینانه‌ای است که برجام را به نقطه‌ای رساند که ایران تعهدات خود را پیشاپیش انجام داد و طرف مقابل نه تنها به تعهداتش عمل نکرد، بلکه با خروج از توافق، فشارها را افزایش داد.
این نخستین بار نیست که رسانه‌های وابسته به جریان غرب‌گرا، پس از تشدید فشارها از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی، دوباره بحث مذاکره را به عنوان راه‌حل مطرح می‌کنند.
در واقع، مذاکره با آمریکا برای این جریان نه یک ابزار تاکتیکی بلکه یک راهبرد دائمی و ثابت است؛ بی‌آنکه نتیجه عملکرد گذشته خود را به‌درستی ارزیابی کنند.
این در حالی است که برجام با بیش از ۱۵۰۰ تحریم جدید، فعال شدن مکانیسم ماشه و خروج یک‌جانبه آمریکا، عملاً به سندی از ناکامی این راهبرد تبدیل شده است.
تجربه تلخ حمله ناگهانی رژیم صهیونی و ایالات متحده در میان بهبوهه مذاکرات که به سان حمله به میز مذاکرات بود هم امسال به جمع تجریبات تلخ تاریخی ملت ایران از روابط سیاسی ایران و غرب وارد شده است و نشان می‌دهد که کینه توزی و دشمنی غربی‌ها با ایران فارغ از بهانه جویی‌ها مختلف ریشه در مستکبر بودن ایشان و جلوگیری از رشد و شکوفایی استعداد و قدرت ایرانی دارد.
جالب آنکه همین رسانه‌ها در گذشته نیز با تحریف بیانات صریح رهبر معظم انقلاب پیرامون دلایل مخالفت با مذاکره با آمریکا، تلاش داشتند افکار عمومی را نسبت به واقعیت‌ها منحرف کنند؛ نمونه آن تیتر تحریف‌آمیز «نه به مذاکره» در روزنامه اعتماد پس از بیانات تبیینی رهبری بود.
جایی که مقام معظم رهبری از دلایل اصلی تجربه شده ملت ایران برای عدم مذاکره گفتند و تبیین کردند که عدم مذاکره با غربی‌ها به معنای آن است که ملت شریف ایران تحت فشار و زور حاضر نیست که باج بدهد یا مذاکره‌ای بکند که صرفاً تلف کردن انرژی و هزینه باشد.
به معنای آن نیست که مخالف دیپلماسی است بلکه مخالف آن است که مورد تحمیل حرف زور قرار بگیرد.
اما برخی رسانه‌ها جوری تیتر زدند انگار مخالفت با دیپلماسی و گفتگو بود.
پرسش اصلی اینجاست که وقتی آمریکا و رژیم صهیونیستی هم‌زمان با طرح مذاکره، تهدید نظامی را نیز بر سر کشور نگاه داشته‌اند، مذاکره در چنین شرایطی چه معنایی جز «فشار برای امتیازگیری بیشتر» دارد؟
تجربه برجام نشان داد مذاکره زیر سایه تهدید، به جای گشایش، به زنجیره‌ای از امتیازدهی و فشار منتهی می‌شود.
بنابراین مطرح کردن دوباره این سناریو در شرایط کنونی، چیزی جز تکرار اشتباهات گذشته نیست.
مضافاً اینکه بدعهدی‌های غربی‌ها در چندین و چند مرحله برای ما اثبات شده است و اگر واقعاً به دنبال مذاکره هستند و می‌خواهند تا از طریق دیپلماسی مشکلات را حل و فصل کنند باید ابتدا بیایند و گام‌های اعتماد زا و ضمانت‌های واقعی برای تعهد به توافقات نشان بدهند.
جمع‌بندی: راهبرد مقاومت، نسخه واقعی ثبات و امنیت ایران در سال‌های گذشته نه از مسیر مذاکره با آمریکا، بلکه از مسیر مقاومت فعال و افزایش قدرت بازدارندگی توانسته است امنیت خود را حفظ کند.
آنچه شرایط کشور را در برابر تهدید مصون نگه می‌دارد، اتکا به توان داخلی و انسجام ملی است، نه اعتماد به دشمنی که حتی در حین مذاکره، از حمله نظامی ابایی ندارد.
کسی که ترور فرماندهان و دانشمندان ایرانی را برای خود موفقیت استراتژیک معرفی می‌کند و هیچ ابایی از انجام هیچ جنایتی ندارد.
جریان غرب‌گرا اگر واقعاً دغدغه منافع ملی دارد، باید از بازتولید سناریوهای شکست‌خورده دست بردارد و به جای تکرار رؤیای آمریکامحور، به واقعیت‌های میدان و تجربه تاریخی ملت ایران احترام بگذارذ.
توافق جامع با آمریکا نه تنها شاید در شرایط فعلی در دسترس نیست، بلکه سرابی است که کشور را از مسیر اقتدار دور می‌کند و نسخه‌ای است که درمان گر بیماری کشور نیست.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.