الگوی فرماندهی بی‌ادعا؛ مروری بر نقش سرلشگر شهید همدانی در بزنگاه‌های تاریخ انقلاب - تسنیم
راننده اتوبوسی بود که اعلامیه ، نوار و سلاح را در طاقه های پارچه پنهان می کرد و به این شهر و آن شهر می رساند، سال ها بعد در تنگه کورک، مجروحی را بر دوش گرفت و از میان آتش دشمن عبور کرد روایت هایی از حبیب حرم شهید همدانی را از سردار میرزایی می خوانید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، در دهمین سالگرد حبیب حرم سرلشگر شهید حاج حسین همدانی که در سال 1394 در منطقه حلب سوریه به مقام شهادت نائل آمد و مقام معظم رهبری در مورد ایشان طی پیامی فرمودند: "این رزمنده قدیمی و صمیمی و پر تلاش،به آرزوی خود یعنی جان دادن در راه خدا و در حال جهاد فی سبیل الله نائل آمد" به سراغ یکی از همرزمان قدیمی شهید رفتیم.
سردار رضا میرزایی از قدیمی‌ترین همرزمان سرلشگر شهید حاج حسین همدانی معتقد است که اگر بخواهیم افتخارات حاج حسین را صرفاً تیتروار بیان کنیم؛ مجالی بسیار می‌طلبد و به این راحتی‌ها نمی‌توان خدمات ایشان به ایران اسلامی را معرفی کرد؛ او که با شهید همدانی از مبارزات انقلابی گرفته تا حضور در بحران های کردستان و دفاع مقدس و پس از آن همراه بوده؛ می‌گوید که سرلشگر شهید همدانی در جنگ تحمیلی پنج بار به محاصره دشمنان افتاده و تا مرز شهادت پیش رفته بود.
تسنیم: آشنایی‌تان با شهید همدانی به چه زمانی بر می‌گردد؟
میرزایی: من متولد ملایر در استان همدان هستم؛ هر چند از شش سالگی به تهران مهاجرت کردیم؛ اما مرتب بین همدان و تهران در رفت و آمد بودم و از همان سال‌های 56 و 57 که اوج انقلاب بود با شهید همدانی آشنا شدم؛ ایشان در آن زمان راننده اتوبوس بود و در پوشش یک راننده اقدام به انتقال و توزیع اطلاعیه‌ها، نوار‌های صوتی و اعلامیه‌های حضرت امام خمینی رضوان‌الله تعالی علیه و غیره می کرد، یادم هست شهید همدانی اعلامیه‌ها را در داخل طاقه پارچه می‌گذاشت و به این شهر و آن شهر می‌برد.
توزیع اعلامیه، نوار و سلاح در راه مبارزات انقلابی در قالب راننده اتوبوس
ایشان حتی در تهیه سلاح برای مبارزین انقلابی هم شرکت داشت که یکی از سخت‌ترین و خطرناک‌ترین کار‌هایی بود که در شرایط آن زمان، یک انقلابی می‌توانست انجام بدهد، حاج حسین سربازی‌اش را در تیپ هوابرد شیراز گذرانده بود و بر همین اساس دوره‌های کماندویی و چتربازی را پشت سرگذاشته بود.
او به عنوان یک جوان ورزیده و با تجربیاتی ارزنده قدم به میدان مبارزات انقلابی گذاشته بود.
اینکه حاج حسین با اتوبوس اعلامیه امام را توزیع می‌کرد، نکته جالبی است که کمتر بیان شده، در کل انگار یک جور اجحافی در بیان مبارزات و افتخارات حاج حسین صورت گرفته است.
شهید همدانی آدمی نبود که بخواهد از خودش بگوید، در زمان حیات ایشان، من اگر مصاحبه‌ای می‌کردم یا خاطره‌ای را می‌خواستم راجع به عملیاتی بگویم حاجی از من می‌خواست که از ایشان حرفی نزنم می‌گفتم خب اگر در فلان عملیات شما بودید و من بخواهم از حضور رزمنده‌ها و فرمانده‌ها بگویم نمی‌شود که اسمی از شما برده نشود، با این وجود حاج حسین راضی نمی‌شد که از او و نقشش حرفی بزنیم و بی‌ادعا کار خودش را انجام می‌داد.
از طرف دیگر وقتی قرار می‌شود از افتخارات حاج حسین صحبت شود، رسانه‌ها به سراغ افرادی می‌روند که نهایتاً در یک مقطع همراه او بودند یا اینکه صرفاً به حضور ایشان در سوریه اشاره می‌کنند، در حالی که شهید همدانی پیش از حضور در آنجا کوله باری از مجاهدت‌های مختلف در جبهه‌های گوناگون داشته ؛ یکی از اولین کار‌هایی که شهید همدانی پس از پیروزی انقلاب انجام داد ؛ مشارکت در تشکیل سپاه همدان بود.
تسنیم: در آن موقع شرایط استان همدان که نزدیک به مرز‌ها هم هست چطور بود؟
میرزایی: هر چه ما به زمان پیروزی انقلاب نزدیک تر می‌شدیم، بیشتر احساس نیاز می‌شد که بین اقشار مختلف مردم هماهنگی و همراهی صورت گیرد، حاج حسین در هماهنگی مردم و انقلابی‌ها نقش کلیدی داشت و بر همین اساس بعد از پیروزی انقلاب ایشان و دیگر فعالان انقلابی شناخته شده در استان در تشکیل نهاد‌های انقلابی همدان نظیر سپاه نقش پررنگی داشتند.
شهید همدانی از همان ابتدا در زمره فرماندهان عملیاتی این سپاه بود بعد که بحث جدایی طلب‌ها و ضد انقلاب در استان‌های مرزی مثل کردستان پیش آمد من این افتخار را داشتم که همراه سردار شهید همدانی، سردار شهید حسین شاه حسینی و سردار سعید طائفه نوروز حرکت کردیم و به سمت کردستان رفتیم، اردیبهشت سال 1359 ، 90 درصد سنندج به دست ضد انقلاب افتاده بود آن‌ها جاده‌های اصلی این شهر به دیگر نقاط کشور را تصرف کرده بودند ؛ از سمت همدان ضد انقلاب از سنندج تا نزدیکی های قروه (یک منطقه‌ای است به اسم گنجی) پیشروی کرده بودند و گردنه ی صلوات‌آباد در تصرف ضدانقلاب بود.
قرار شد رزمنده‌ها از پنج محور به سمت سنندج بروند که آزاد‌سازی محور همدان - سنندج به عهده ما بود، عملیات در 17 اردیبهشت 1359 شروع شد ابتدا شاه حسینی و نیروهایش هلی‌برن شدند به پشت ضد انقلاب و ما هم از مقابل رفتیم و گردنه را آزاد کردیم اما سراسر جاده آلوده به ضد انقلاب بود و شهید همدانی باید به همراه نیروها جاده را از گردنه صلوات‌آباد تا سنندج پاکسازی می‌کرد.
مسیر واقعاً طولانی بود حاج حسین خودش پشت یک تیربار دوشکایی که روی خودروی سیمرغ نصب شده بود نشست و پشت سرش هم تعدادی از نیروهای سپاه همدان که بنده هم مسئول یکی از گروه ها بودم همراه پیشمرگان مسلمان کُرد حرکت کردیم و با کمک خدا توانستیم این مسیر طولانی را با موفقیت از لوث وجود ضد انقلاب پاکسازی کنیم.
تسنیم: با توجه به حضور میدانی حاج حسین از خطراتی که برای ایشان پیش می آمد بگویید؟
میرزایی: این شهید بزرگوار بار‌ها و بار‌ها مجروح شده و تا مرز شهادت پیش رفته بود ایشان در طول دفاع مقدس پنج بار به محاصره دشمن افتادند که بنده در سه بار آن همراه ایشان حضور داشتم، در یک مورد من و شهید همدانی و شهید حاج محمود شهبازی و شهید حبیب‌الله مظاهری در جبهه ی سرپل ذهاب رفتیم به عقبه ی دشمن، موقع برگشت بعثی‌ها راه ما را بسته بودند، شهید همدانی با تاکتیک‌هایی که به کار برد باعث شد نجات پیدا کنیم.
در عملیات مطلع‌الفجر شهید همدانی و من همراه با 140 نفر به ارتفاعات تنگ کورک هجوم بردیم و قرار نبود بازگشتی در آن باشد؛ در آنجا به محاصره افتادیم و تنها تعداد انگشت شماری توانستیم برگردیم، در آن شرایط سخت شهید همدانی حتی راضی نشد از نیروهایش دست بکشد و یکی از نیروهای مجروح به نام جلیل سوری را روی دوش گرفت و در ناهمواری‌های ارتفاعات او را به خط خودی رساند.
میرزایی: پرداختن به حضور مستمر شهید همدانی در جبهه‌های کردستان و دفاع مقدس مجال بسیاری را می‌طلبد، اگر می‌شود به همین مورد عملیات مطلع‌الفجر و ایثاری که شهید همدانی انجام داد بپردازیم.
عملیات مطلع‌الفجر در 20 آذرماه 1360 شروع شده بود ؛ این عملیات دو محور داشت که محور یکم دشت گیلان غرب و ارتفاعات شیاکو و محور دوم در شمال منطقه و در نقاطی مثل ارتفاعات برآفتاب، تنگ قاسم آباد، تنگ کورک و تنگ حاجیان بود که مشرف به گیلانغرب بودند.
در شیاکو رزمنده‌ها کیلومتر‌ها به عمق رفته بودند، اما در محور شمالی دشمن متوجه حرکت نیروهای خودی شده و راه‌شان را بسته بود، وقتی دشمن موفق شد نیروهای محور دوم را سرکوب کند، نیرو‌هایی که در محور شیاکو به عمق رفته بودند را به محاصره در آورد.
فرماندهان عملیات، سردار رحیم صفوی و شهید محمد بروجردی و شهید علی صیاد شیرازی بودند ؛ خلاصه عملیات گره می‌خورد و حدود 5 هزار رزمنده ارتش و سپاه در عمق به محاصره می‌افتند، فشار دشمن از 20 آذر تا 28 آذر 1360 طول می‌کشد و نیروهای محاصره شده آب و آذوقه‌شان تمام می‌شود و با ادامه شرایط موجود راهی نداشتند جز اینکه تسلیم شوند، در این شرایط فرماندهان فکر می‌کنند که اگر یک گروه بیاید به عقبه دشمن برود و با حمله به تنگه کورک آنجا را بگیرد امکان دارد دشمن دست از محاصره نیروهای ما بردارد و آن‌ها نجات پیدا کنند، پیش‌بینی هم شده بود که برای این عملیات استشهادی 150 نفر نیاز است یعنی آن‌ها جان‌شان را فدا کنند تا 5 هزار نیروی خودی نجات پیدا کنند.
با بررسی‌هایی که صورت می‌گیرد تصمیم می‌گیرند از نیروهای سپاه همدان کمک بگیرند، یادم هست من و سردار همدانی و شهید شهبازی به قرارگاه سمبله رفتیم و فرماندهان عملیات موضوع را برای ما تشریح کردند بعد شهید همدانی و شهید محسن حاج بابا مدیریت میدانی عملیات را برعهده گرفتند.
سرانجام در یک عملیات متهورانه رفتیم و ارتفاعات تنگه کورک را تصرف کردیم دشمن که دید عقبه‌اش بسته شده همه ی نیروهایش را علیه ما به کار گرفت و در نتیجه آن 5 هزار نیروی محاصره شده نجات یافتند.
تسنیم: ماجرای مجروحی که شهید همدانی در این عملیات روی دوشش حمل کرد چه بود؟
میرزایی: در این عملیات شهادت طلبانه با تعداد 140 نفر که رفته بودیم تنها با تعداد 20 نفر توانستیم به عقب برگردیم ؛ بعد از نجات نیروهای محاصره شده، ماندن ما در منطقه توجیهی نداشت، اوضاع به قدری وخیم بود که من حتی نمی‌توانستم بروم اورکتم را که چند متر آن طرف‌تر بود بردارم تا خودم را از گزند سرما نجات بدهم، در چنین شرایطی جلیل سوری که اهل تویسرکان بود مجروح شده بود حاج حسین همدانی گفت برادر میرزایی این مجروح را روی دوش من بگذار؛ گفتم حاجی وسط آتش دشمن، من حتی اورکتم را نمی‌توانم بردارم حالا شما می‌خواهی یک مجروح را روی دوشت بیندازی و با خودت از محاصره عبور دهی؟
گفت یا او را می‌بریم یا خودمان هم می‌مانیم.
دیدم به این موضوع اصرار دارد کمک کردم مجروح را روی دوشش گذاشتیم، شما هم اگر آن شرایط را می‌دیدید به خوبی درک می‌کردید که فقط یک معجزه می‌توانست ما را نجات بدهد که این معجزه رخ داد و حاج حسین در حالی که آن مجروح را با خود حمل می کرد ؛ از ناحیه کتفش به شدت مجروح شد و با آن حال از مهلکه نجات یافتیم.
تسنیم: از تشکیل تیپ انصار الحسین علیه السلام که از یادگاران سردار شهید حاج حسین همدانی در دفاع مقدس بود و همراهی خودتان بفرمایید؟
میرزایی: وقتی که تیپ انصارالحسین علیه السلام به فرماندهی شهید همدانی تشکیل می شد ؛ من هم گردان 155 حضرت علی‌اصغر علیه السلام این تیپ را تشکیل دادم، ما به مهران رفتیم و آن جبهه را تحویل گرفتیم ؛ در عملیات والفجر 5 در منطقه چنگوله سردار همدانی با نیروهای این تیپ توانست ارتفاعات مرزی چنگوله را آزاد کند، در حاج عمران عراق و در عملیات والفجر 2 ارتفاعات کله قندی را آزاد کردیم، در همین عملیات یک گردان از تیپ 27 محمدرسول الله (ص) به محاصره دشمن افتاده بود که سردار همدانی آن‌ها را از محاصره نجات داد، در عملیات کربلای 5 سردار همدانی به جزیره بوارین عراق هجوم آورد ؛ البته در این عملیات حاج حسین فرمانده لشکر قدس گیلان بود ؛ سردار محسن رضایی اظهار داشت وقتی که حاج حسین همدانی با نیروهایش به بوارین رفتند، شرایطی پیش آمد که ما از بازگشت آن‌ها قطع امید کردیم، این جزیره دور تا دورش آب بود، نیروهای لشکر قدس با فرماندهی سردار همدانی رفتند و قرارگاه مرکزی عراق را در آنجا تصرف کردند، لشکر‌های بعثی عراق که در اطراف جزیره بودند، سه شبانه روز آن‌ها را در محاصره خود قرار داده بودند، سرانجام سردار همدانی با نیروهای لشگر قدس توانستند لشگر‌های دشمن را سرکوب کنند و خودشان را از محاصره نجات دهند.
تسنیم: به مسئولیت‌های سردار شهید حاج حسین همدانی در دفاع مقدس و پس از آن اشاره کنید؟
قبل از انقلاب اسلامی، سردار همدانی از سال 1354 تا 1357 از پیشگامان و از مبارزان اثر گذار علیه رژیم ستم شاهی بود، در سال 1358 عضو شورای فرماندهی و از مؤسسین سپاه استان همدان بود، در سال 1359 در سرکوب ضدانقلاب در کردستان و در خنثی سازی کودتای پایگاه هوایی شهید محمد نوژه همدان نقش داشت؛ در سال 1359 تا 1360 فرمانده جبهه‌های سرپل ذهاب و فرمانده عملیات شهیدان رجایی و باهنر بودند، در آذرماه سال 1360 فرمانده مرحله دوم عملیات مطلع‌الفجر حماسه ی تنگ کورک بودند،در بهمن ماه 1360 از فرماندهان و مؤسسین تیپ 27 محمد رسول الله(ص)، در فروردین 1361 فرمانده اطلاعات عملیات محور بلتا در عملیات فتح المبین، در خرداد 1361 جانشین محور عملیاتی سلمان در عملیات الی بیت المقدس، در آذرماه 1361 بنیانگذار و اولین فرمانده تیپ انصار الحسین(ع) بودند؛ از سال 1365 تا 1366 فرمانده تیپ 16 قدس گیلان و ارتقا تیپ به لشکر، از سال 1366 تا 1367 معاون عملیاتی قرارگاه و سپاه سوم قدس، در مردادماه 1367 از فرماندهان اثر گذار در عملیات مرصاد و سرکوب منافقین، از سال 1368 تا 1370 فرمانده سپاه استان همدان و با حفظ این سمت فرمانده لشگر 32 انصار الحسین (ع)، از سال 1370 تا 1374 فرمانده قرارگاه نجف اشرف و فرمانده لشکر چهارم بعثت، از سال 1374 تا 1377 معاون هماهنگ کننده ستاد فرماندهی نیروی زمینی سپاه، از سال 1377 تا 1379 جانشین فرماندهی نیروی مقاومت بسیج کشور؛ در سال 1379 مستشار ارشد نظامی در کشور‌های آفریقایی با هدف مقابله با نفوذ صهیونیست ها ؛ از سال 1380 تا 1384 فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله (ص)؛ در سال 1385 جانشین سازمان بسیج مستضعفین کشور؛ از سال 1385 تا 1386 جانشین قرارگاه ثارالله تهران و مشاور عالی فرمانده کل سپاه ؛ از سال 1386 تا 1387 مشاور فرمانده کل سپاه و فرمانده و تشکیل دهنده گردان های امام حسین (ع) در استان های سراسر کشور؛ از سال 1388 تا 1390 فرمانده سپاه حضرت محمد رسول الله (ص) تهران بزرگ و سرکوب فتنه ی سال 1388 در تهران ؛ از سال 1390 تا 1393 فرمانده ارشد راهبردی سپاه در کشور سوریه و از مؤسسین حدود یکصد هزار نفر از بسیج مردمی سوریه که منجر به نجات آن کشور شد ؛ از سال 1393 تا 1394 فرمانده قرارگاه راهبردی امام حسین (ع) بودند؛ سرانجام این فرمانده سلحشور و اسطوره مقاومت در آخرین مأموریت خود و در هنگام بررسی وضعیت جبهه مقاومت اسلامی در سوریه و در منطقه حلب در 16 مهرماه 1394 به شهادت رسید و به همرزمان شهیدش پیوست.
همچنین نقش سردار همدانی در کتاب از ارتفاعات سخت تا نخل‌های بی سر و در صفحه 322 این کتاب به طور کامل و جامع آمده است.
انتهای پیام/
