داستان جالب محل دفن تنها شهید سیستان و بلوچستان در جنگ ۱۲روزه

خبرگزاری مهر - گروه استان ها: شهید محمد شایان‌فرد، فرزند چهارم خانواده‌ای مؤمن و انقلابی، با روحیه‌ای سرشار از عشق به اسلام، مردم و خدمت، مسیر زندگی‌اش را در راه سربازی وطن انتخاب کرد.
او دوقلو است و خواهری دوقلو نیز دارد.
محمد با علاقه قلبی وارد سپاه شد و در واحد هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خدمت کرد.
تنها چیزی که خانواده‌اش از او می‌دانستند، تعهد بی‌نظیرش به خدمت و احترام عمیقش به شهدا بود.
در بامداد ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، همزمان با حملات ناجوانمردانه دشمن، محمد در حین انجام مأموریت دفاعی از میهن اسلامی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
مزار او، نقطه‌ای است که خود پیش‌تر بارها در آن نشسته و گفته بود: «این مکان حس و حال خاصی دارد.» اکنون، همان مکان به آرامگاه ابدی‌اش تبدیل شده؛ نشانه‌ای از پیوند قلبی شهید با سرزمینی که برایش جان داد.
روند انتخاب محل دفن این شهید والامقام، داستان جالبی دارد که در ادامه به آن می پردازیم.
نقطه خاص مزار شهدای زاهدان که شهید شایان فرد مدت ها در آنجا می نشست
پدر شهید محمد شایان فرد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: محمد در تهران خدمت می‌کرد و به زاهدان رفت‌وآمد داشت.
هیچ‌وقت درباره محل کارش توضیح نمی‌داد؛ فقط می‌دانستیم در هوافضای سپاه خدمت می‌کند.
چند روز قبل از شهادتش، پیاده به گلزار شهدای زاهدان رفت.
همیشه می‌گفت شهدا به گردن ملت حق دارند و باید به آن‌ها احترام گذاشت.
او برای شهیدان احترام خاصی قائل بود.
وی افزود: محمد در نزدیکی مزار چند شهید، از جمله شهید اکبریان و شهید نوروزی، حدود نیم ساعت تا چهل دقیقه می‌نشست.
چند نفر از پدران شهدا هم گفته بودند که محمد را زیاد در آن نقطه دیده‌اند.
خودش به پدر شهید نوروزی گفته بود که این مکان حال و هوای خاصی دارد و علاقه زیادی به آن دو شهید نیز داشت.
فرایند انتخاب محل دفنی که شهید در زمان حیاتش در آنجا آرامش می گرفت
رئیس بنیاد شهید زاهدان در ادامه صحبت های پدر شهید، درباره روند انتخاب محل دفن شهید گفت: مزار کنونی شهید شایان‌فرد قرار بود محل دفن پدر دو شهید باشد که یکی از جانبازان دفاع مقدس جنگ ایران و عراق است.
همه‌چیز آماده بود، اما از تهران اعلام شد که در گلزار شهدا فقط شهید می‌تواند دفن شود.
پس از آن، با وجود دفن شهدای متعدد در حوادث تروریستی استان و اینکه آن مکان مخصوص دفن شهدای تروریستی است، همچنان خالی ماند.
علی داورنیا، ادامه داد: تا اینکه صبح روز ۲۳ خرداد از تهران تماس گرفتند و گفتند یکی از شهدای حمله بامداد رژیم صهیونیستی، یک جوان به اسم محمد شایان فرد از سیستان و بلوچستان است.
در جلسه‌ای با مدیرکل بنیاد شهید استان، به دنبال یافتن مکان مناسبی برای دفن شهید شایان‌فرد بودیم.
تا اینکه در مکالمات‌مان ناخواسته یادآوری شد که قبری از قبل برای پدر شهیدان اکبریان وجود دارد.
با صحبت‌هایی که با خانواده آن شهیدان انجام شد، موافقت کردند که شهید شایان‌فرد در آن مکان دفن شود.
این اتفاق کاملاً غیرمنتظره بود.
شاید هیچ‌کدام از ما فکر نمی‌کردیم که چنین چیزی رخ دهد، اما همان نقطه‌ای که خود شهید همیشه در آن می‌نشست و میگفت اینجا حال و هوای خاصی دارد و از این مکان آرامش می‌گیرم، به آرامگاه ابدی‌اش تبدیل شد.
بعدها ما متوجه علاقه شهید به این قسمت مزار شهدا از زبان پدر وی شدیم.
در ادامه، برادر شهید نیز گفت: محمد از خدمت برای اسلام و مردم بسیار لذت می‌برد.
هیچ‌وقت ندیدیم از کارش شکایتی کند یا ناراضی باشد؛ او از سختی های کار چیزی نزد ما نمی گفت.
مادر شهید شایان فرد: هدیه ارزشمند رهبری همیشه همراهم است
همچنین مادر شهید شایان فرد در داستانی دیگر از وی گفت: محمد یک بار وام گرفت تا من را به مشهد ببرد.
از دم درب حرم با ویلچر من را به داخل حرم میبرد.
محمد برای مخارج خانه، اول حقوق خودش را خرج می‌کرد، بعد از کارت پدر و مادر استفاده می‌کرد.
همیشه به فکر ما بود.
وی در خصوص هدیه ارزشمندی که از مقام معظم رهبری دریافت کرده بود، افزود: یکی از آرزوهای من داشتن چفیه‌ای از رهبر معظم انقلاب بود.
خدا توفیق داد و در دفتر نماینده ولی فقیه استان دعوت شدیم که در پایان جلسه، چفیه‌ای به من هدیه دادند و گفتند این هدیه‌ از طرف رهبری است که برای شما ارسال کردند.
این هدیه آنقدر ارزشمند است که نمی توانم از خودم دورش کنم و با آن هر روز نماز می‌خوانم.
اکنون، مزار شهید شایان‌فرد در نقطه‌ای از گلزار شهدای زاهدان قرار دارد که خود او پیش‌تر با آن انس داشت؛ مکانی که امروز به زیارتگاهی معنوی برای مردم تبدیل شده است.
این انتخاب، نه‌تنها یک تصمیم اداری، بلکه نشانه‌ای از پیوند قلبی شهید با سرزمینی است که برایش جان داد.