سکوت آموزش و پرورش زنجان در فوت دانش‌آموز/ تنبیه بدنی یا حمله قلبی؟ - تسنیم
در حالیکه کمیسیون آموزش مجلس به موضوع فوت ناگوار دانش آموز زنجانی ورود کرده است ولی همچنان آموزش و پرورش استان زنجان سکوت کرده است و علت فوت دانش آموز را موضوع دیگری عنوان می کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، در 9 مهرماه، خبر تلخ از روستای سهرین زنجان آمد؛ دانش‌آموزی 14 ساله در حین تشکیل صف صبحگاهی دچار حمله قلبی شد و جان خود را از دست داد، اما این ماجرا به سرعت به موضوعی پرحاشیه تبدیل شد، چرا که اهالی روستا اعتقاد داشتند علت مرگ، تنبیه بدنی و فشار جسمانی وارد شده بر دانش‌آموز بوده است.
این شایعات و نگرانی‌ها آن‌چنان شدت گرفت که پای مجلس و کمیسیون آموزش به ماجرا باز شد و رئیس کمیسیون آموزش، علیرضا منادی سفیدان، به وزیر آموزش و پرورش نامه نوشت تا پیگیری فوری علت فوت این دانش‌آموز انجام شود.
با این حال، روایت رسمی اداره‌کل آموزش و پرورش زنجان همچنان مبهم و در پرده‌ای از سکوت قرار دارد و خبری دقیق در اختیار رسانه‌ها گذاشته نشده است.
حتی پدر و مادر دانش‌آموز نیز از اعمال ممنوعیت مصاحبه با خبرنگاران سخن گفته‌اند و روشن نیست چه کسی و با چه توجیهی چنین محدودیتی را اعمال کرده است.
این سکوت، باعث شده فضای پرسش و ابهام پیرامون علت حادثه و مسئولیت‌ها درهم آمیخته شود و نگرانی‌ها درباره نحوه مدیریت چنین حوادث ناگوار در استان زنجان افزایش یابد.
موضوع این است که در شرایطی که واقعیت‌های اولیه می‌توانست جلوی سوءاستفاده رسانه‌های معاند و شایعات را بگیرد، مسئولان استانی ترجیح داده‌اند سکوت کنند و روایت درست و شفاف را ارائه ندهند.
این رویه باعث شده تا خانواده‌ها و جامعه با سردرگمی و تردید مواجه شوند و سوالات اساسی درباره ایمنی دانش‌آموزان و مدیریت مدارس بدون پاسخ بماند.
علیرضا منادی سفیدان، رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی، در نامه‌ای به علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش، خواستار بررسی فوری فوت دانش‌آموز 14 ساله‌ای در زنجان شد که بر اثر تنبیه بدنی و فشار جسمانی جان خود را از دست داده است.
نکته‌ای که باید در این زمینه ذکر شود متأسفانه در استان زنجان در زمینه‌ی رخداد چنین حوادث ناگواری، مسئولان استانی به جای اینکه روایت اول و درست را به رسانه‌ها در راستای مقابل با سو استفاده رسانه‌های معاند بازگو کنند، ولی متاسفانه شاهد هستیم که هم در وهله نخست از گفتن واقعیت ماجرا خودداری می‌کنند و هم اینکه در مراحل بعدی سکوت می‌کنند و گمان می‌کنند که رسانه‌ها در صدد مچ‌گیری آنان هستند و این رویه باید اصلاح شود.
انتهای پیام/
