کاهش 70درصدی قالیبافان؛ تهدید جدی برای صنعت فرش دستباف ایران
مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونی های فرش دستباف ایران، از ترک شغل 70درصد قالیبافان در پنج سال اخیر به دلیل نبود بیمه و بی ثباتی بازار خبر داد و هشدار داد که ادامه این روند می تواند هویت فرهنگی و اقتصاد خانوارهای روستایی را به خطر بیندازد.
عبدالله بهرامی, مدیر عامل اتحادیه سراسری تعاونیهای فرش دستباف ایران در گفت‌وگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم گفت: متأسفانه طی 5سال اخیر، حدود 70درصد از قالیبافان فعال کشور به دلیل نبود بیمه، نبود درآمد پایدار، و بی‌ثباتی بازار، شغل خود را ترک کرده‌اند.
بیمه قالیبافان نه‌تنها توسعه نیافته، بلکه پرونده‌های موجود نیز یکی پس از دیگری در حال بسته شدن‌اند.
وی گفت:شغل قالیبافی که زمانی یکی از پایه‌های اقتصاد خانواده‌های هنرمند مناطق روستایی و حاشیه‌نشین بود، اکنون دیگر حتی در اولویت مشاغل خانگی نیز قرار ندارد.
در حالی که صنعت فرش دستباف ایران روزگاری نه‌تنها افتخار فرهنگی کشور بلکه یکی از پایه‌های اصلی معیشت هزاران خانواده ایرانی محسوب می‌شد، امروز با چالش‌های عمیقی مواجه است که بقای آن را در معرض تهدید قرار داده است.
بهرامی بیان کرد: فرش دستباف ایران در معرض تهدید سه‌گانه بی‌توجهی نظام بیمه‌ای کشور، افزایش هزینه‌های مواد اولیه و کاهش قدرت خرید مردم و تحریم داخلی " مصوبه تعهد ارزی" و عدم حضور مؤثر در بازارهای صادراتی قرار دارد.
مدیر عامل اتحادیه سراسری تعاونیهای فرش دستباف ایران افزود:با وجود شعارهای حمایتی دولتمردان ، وقتی قالیباف از ساده‌ترین خدمات درمانی محروم است و نمی‌داند فردا توان خرید پود و چله دارد یا نه، نمی‌توان از او انتظار تولید باکیفیت جهانی داشت.در حال حاضر، میانگین سنی قالیبافان فعال بالای 45سال است، که اگر جوانان به این عرصه وارد نشوند، در ده سال آینده با بحران جدی در نیروی انسانی در این هنر–صنعت مواجه خواهیم شد.
وی با اشاره به ضرورت حمایت از قالیبافان گفت: احیای فوری بیمه قالیبافان از طریق ردیف مستقل بودجه‌ای وتامین وپرداخت آن به سازمان تامین اجتماعی توسط سازمان برنامه و بودجه کشور،حذف بروکراسی‌های سنگین ثبت بیمه و حمایت از تعاونی های فرش دستباف در سراسر کشور،ایجاد مشوق‌های تولیدی و صادراتی برای تعاونیهای فرش دستباف وتدوین بسته حمایت جامع از مشاغل خانگی فرش‌محور امری ضروری و مهم است.
بهرامی ادامه داد: وقتی یک تولیدکننده خانگی در مناطق کمتر توسعه‌یافته برای تهیه نقشه، دار قالی، و مواد اولیه در مضیقه است، نمی‌توان از او انتظار ماندگاری در این حرفه را داشت.وضعیت پیش آمده بیش از آنکه صرفاً یک موضوع اقتصادی باشد، تهدیدی برای هویت فرهنگی ایران است.فرش ایرانی تنها یک کالا نیست؛ سندی زنده از تاریخ، فرهنگ، و مهارت نسل‌هاست.
حذف قالیباف، حذف بخشی از حافظه تاریخی ایران است.
انتهای پیام/