هشدار پیرزن هزارساله بختیاری به مردم؛ شکار همه چیز را نابود میکند!
کارگردان نمایش «کشتن تن» با بیان ظرفیت بزرگ ادبیات فولکلور و آئینی ایران برای اجرای تئاتر درباره ویژگیهای این اثر نمایشی که از یک داستان کهن بختیاری الهام گرفته شده است، گفت.

مصطفی محمدیدوست کارگردان نمایش «کشتن تن» که در بخش اجراهای صحنهای بیست و دومین جشنواره نمایشهای آئینی و سنتی به صحنه می رود در گفتگو با خبرنگار مهر درباره موضوع این نمایش توضیح داد: قصه «کشتن تن» برگرفته از یک داستان کهن و فولکلور بختیاری است.
داستانی که میگوید اگر کسی هزار یا مقدار خیلی زیادی شکار انجام دهد زندگیاش ویران میشود.
بر اساس همین افسانه نمایشنامهای نوشتم که در دهی از دهات بختیاری رخ میدهد؛ پیرزن هزارساله آن ده به مردم هشدار میدهد که بیش از این شکار نکنند وگرنه همه چیز به هم میریزد اما شکارچیها به او گوش نمیسپارند و آنقدر شکار میکنند که دیگر باران نمیآید، چشمه خشک میشود و زمین قهر میکند.
بدبختیها ادامه مییابد تا اینکه همسر یکی از شکارچیان یک بز کوهی به دنیا میآورد.
شکارچی ناگزیر بز را در کوه رها میکند و مدتی بعد وقتی که به شکار میرود به اشتباه او را میکشد.
این نمایش بیانگر وضعیت امروز ماست که دیگر باران نمیآید و زمین به ما پشت کرده است.
نمایش های ایرانی میتواند مخاطب را به سالنها بیاورد
وی در رابطه با ظرفیت ادبیات فولکلور برای تولید آثار نمایشی بیان کرد: من سی سال است که مشغول کار در عرصه تئاتر هستم و همیشه تلاش کردهام تا آثاری که ارائه میدهم برداشتی از داستانهای فولکلور بختیاری خودمان باشد، برای همین فکر میکنم این داستانها راه گشا هستند.
آنها میتوانند عمق پیدا کنند و بر مخاطب اثر بگذارند.
اگر نویسندگان و کارگردانها به این مساله روی بیاورند میتوانند درامهایی بسازند که در غرب هم چندان شاهدش نباشیم.
کارهای ایرانی گرهها را میگشاید و مخاطب را به سالنها میآورد.
تا به امروز چندان به این مساله توجه نشده و اگر تماشاگر به سالنهای تئاتر نمیآید به دلیل همین انتخابهاست.
امروزه درامهایی را به صحنه می برند که متعلق به پشت دیوارهاست.
محمدیدوست ادامه داد: در «کشتن تن» تلاش کردم تا دیالوگ را از نمایش حذف کنم و جز چند جمله در آغاز نمایش دیگر دیالوگی وجود ندارد و تنها تصویر و حرکت دیده میشود.
اینکار باعث میشود تا بینندگان نمایش را بهتر درک کنند.
تولید آثاری که دیالوگ ندارد با چالشهای مربوط به خود همراه است.
هم در چهارمحال و هم در دیگر استان های ایران اجرای نمایش فیزیکال کاری نو محسوب میشود.
من هفت سال پیش این شیوه اجرا را آغاز کردم.
گروههای شهرستانی میخواهند شبیه به نمایشهای تهران کار کنند
کارگردان نمایش «کشتن تن» درباره این دوره از جشنواره آیینی و سنتی عنوان کرد: این نمایش را پنج سال پیش برای جشنواره استانی کار کردم.
آن زمان تنها یک طرح بود و بعد به صورت کارگاهی آن را پیش بردیم.
با این نمایش به ارمنستان رفتیم و امیدواریم بتوانیم پس از این جشنواره در تئاترشهر اجرای عمومی داشته باشیم.
جشنواره امکان بسیار خوبی به گروه ها می دهد و به نوعی خاستگاه نمایش های ایرانی است و به پرداخت درامهایی که از فرهنگ بومی ایران سرچشمه میگیرند، کمک بسیاری کرده است.
اما اینکه جشنواره 2 سال یکبار برگزار میشود، باعث شده برخی کارها از دست برود.
در شهرستانها گروهها به دنبال این هستند که به تهران نزدیک شوند و شبیه به آثار تهرانی کار کنند.
این کار به آنها ضربه میزند و دلیل ناکامی این آثار در جشنواره فجر نیز همین است.
محمدیدوست در پایان درباره طراحی صحنه نمایش اظهار کرد: طراحی صحنه نمایش همه با چوب است و تنها یک تابوت در صحنه قرار دارد.
فکر میکردم این شکل مینیمال به ما کمک بیشتری میکند و نزدیکی بیشتری به فضایی که در ذهن داشتم، دارد.
این سادگی، جنس اجرای ما را بهتر نشان میداد.
امیدوارم اجازه بدهند تا کسانی که به جشنواره میآیند بتوانند با اجرای عمومی خودشان را پیدا کنند.
اگر واقعا میخواهند هنر به پیش برود و مخاطبان از نظر فکری قویتر شوند باید کمک کرد تا آثار قویتری ببینیم.
نمایش «کشتن تن» به کارگردانی مصطفی محمدیدوست کاری از استان چهارمحال و بختیاری است و بازیگرانی چون امیرمحمد اسدی، حمید حیدری، فهیمه خسروی، بهار موسوی، مریم ترابی، نادیا اکبری، محمدرضا شمس و رضا مرادیان در آن به ایفای نقش پرداختهاند.
این اثر پنجشنبه ۱۷ مهر در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر در قالب جشنواره آیینی و سنتی به صحنه میرود.
بیست و دومین جشنواره بین المللی نمایش های آیینی سنتی از مرداد تا ۱۸ مهر سال جاری به دبیری سیاوش ستاری برگزار میشود.