یادواره‌ها فرصت معرفی شهدای شاخص را نمی‌دهد!
تجربه نشان داده است کارهای عمومی، یادواره ها و کنگره های کُلی، فرصت و امکان معرفی و تبیین و ترویج شهدای خاص و شاخص را نمی دهد و برای شهدای شاخص باید اختصاصاً کارهایی را برنامه ریزی کرد.
به گزارش مشرق، حسین قربانی، فرزند شهید علی محمد قربانی از شهدای مدافع حرم اهل خوزستان در مطلبی نوشت:
همه شهداء خصوصاً آنهایی که با شناخت و یقین و علم، برای جهاد هجرت کردند و جان خود را برای حفظ میهن اسلامی و زمینه سازی ظهور حضرت صاحب الزمان(عج) فدا کردند، قهرمانان ملی ایران اسلامی هستند؛ کسانی که به دنبال عزت و استقلال ملت ایران بودند و حاضر شدند مهم ترین سرمایه خود یعنی جان را با خدا معامله کنند و مانند یک شمع، مسیر پیش رو و آینده را برای ما روشن کنند.
قطعاً کسانی که حاضر می شوند خانه و خانواده را رها کنند و صدها کیلومتر و بلکه هزاران کیلومتر برای دفاع از کشور و اسلام، حرکت کنند، قهرمان هستند و باید به زندگی و سیره آنها توجه ویژه کرد، در بین چند ده میلیون جمعیت کشور در دهه های گذشته، چند نفر حاضر شدند این چنین فداکاری کنند، بنابراین برای بقای خود و حفظ عزت و استقلال و قدرشناسی و...، باید به عنوان الگو به این قهرمانان نگاه کرد و نسل های مختلف خصوصاً آینده سازان کشور را با آنها آشنا کرد.
جهاد، ایثار و از خودگذشتگی برای کشور و ملت، فقط توصیه دین اسلام نیست و در همه دنیا یک ارزش است، هر چند، از آنجا که مسلمان شیعه برای اعتقادات خود و گسترش دین و عدالت و تحقق هدف انبیاء و ائمه(ع) مبارزه می کند، شأن و ارزش آن متفاوت است، اما در هر صورت اگر بخواهیم این فرهنگ غنی و ارزشمند و آینده ساز در کشور استمرار و گسترش یابد، نباید شهداء را فراموش کنیم و به بهانه های مختلف برای اقشار مختلف خصوصاً دانش آموزان و دانشجویان، زندگی و عملکرد آنها را بازگو کنیم.
همانطور که حضرت آقا چند مرتبه در خصوص گسترش ورزش همگانی فرمودند، اگر به ورزش قهرمانی به عنوان قُله توجه شود، منجر به گسترش ورزش همگانی و علاقمندی مردم و جوانان به ورزش به طور عمومی خواهد شد.
قطعاً هر انسانی که جان خود را برای ارزش ها فدا می کند، فی نفسه مقدس است، اما طبیعتاً بعضی شهدا، ویژگی های خاصی داشتند و اصطلاحاً زندگی آنها، کاریزمای بهتر و بیشتری برای مخاطب دارد و می توانند در زمینه الگوسازی و کارهای هنری، اولویت داشته باشند و قطعاً به واسطه جذابیت آنها و رجوع مخاطب، امکان معرفی دیگر شهدا و قهرمانان در سطوح و بخش های مختلف نیز فراهم خواهد شد.
تجربه نشان داده است کارهای عمومی، یادواره ها و کنگره های کُلی، فرصت و امکان معرفی و تبیین و ترویج شهدای خاص و شاخص را نمی دهد و به نظر می رسد برای شهدای ویژه از منظر سیره و سبک زندگی و الگویی، باید اختصاصاً کارهایی را برنامه ریزی و دنبال نمود و آن وقت است که مخاطب می تواند خود را با شهید گره بزند چرا که نسبت به آن شناخت پیدا می کند و این شناخت او را ترغیب می کند تا مطالعه کند و تحقیق کند و حتی مطالبه کند که مسئولین و مدیران کشور مانند شهدا عمل نمی کنند.
در این زمینه شهید علی محمد قربانی که سال های نسبتاً طولانی در عرصه های مختلف و حوزه های پرچالشی مانند ورزش فوتبال، شهرداری، بانکداری و...
فعالیت داشته و از لحاظ آمار و بازخوردهای مردمی توانسته عملکرد مثبت و کارنامه موفقی داشته باشد، یک نمونه کم نظیر است...
در این خصوص حجت الاسلام پناهیان می فرمایند "یکی از کارهای فرهنگی مناسب و تأثیرگذار، معرفی خوبان است.
خوبانی که نه تنها خودشان خوب بوده‌اند بلکه تلاش ویژه‌ای داشتند تا دیگران نیز به سوی خوبی‌ها رهنمون شوند.
در این میان، شهدا شخصیت‌های ویژه‌ای هستند که آشنایی با زندگی، روش و منش آنها، آغازی برای کسب خوبی‌ها و پاکی‌ها است."