مهپاره اکبری؛ پیشکسوتی که لباس را هویت می‌دانست

به گزارش خبرنگار مهر، مهپاره اکبری، پژوهشگر برجسته، مدرس دانشگاه و هنرمند پیشکسوت عرصه پوشاک اقوام ایرانی، که نقشی تأثیرگذار در حفظ و ترویج هنرهای سنتی ایران داشت، درگذشت.
او در سال ۱۳۳۱ در شهر مریوان چشم به جهان گشود.
عشق به هنر از ۱۳ سالگی و با آموختن قلاب‌بافی نزد مادر در وجودش جوانه زد.
اکبری کاردانی هنر را در دانشگاه تهران به پایان رساند و به‌عنوان دارنده «درجه یک هنری» در رشته دوخت‌های سنتی، بیش از ۲۵ سال در دانشگاه‌های معتبر کشور به تدریس و پرورش هنرجویان بسیاری پرداخت که امروز هر یک ستاره‌ای در آسمان هنر ایران هستند.
مهپاره اکبری بیش از ۳۰ سال از عمر خود را صرف تحقیق و پژوهش در زمینه لباس‌های اقوام ایرانی و دوخت‌های سنتی ایران و جهان کرد.
او نه تنها در تولید لباس‌های اصیل ایرانی برای بانوان پیشرو بود، بلکه به‌عنوان مجموعه‌داری پیگیر، به جمع‌آوری انواع دوخت‌های سنتی، پارچه‌های دست‌بافت و پوشاک اقوام مختلف ایران پرداخت؛ گنجینه‌ای که طبقات مختلف اجتماعی و مناسبت‌های گوناگون را در بر می‌گرفت.
این هنرمند برجسته که برگزیده «جایزه ترنج سیمین» جشنواره سرو سیمین نیز بود، نقشی کلیدی در تلفیق زیبایی‌شناسی سنتی و مدرن در طراحی لباس ایفا کرد.
با این حال، او همواره از مهجور ماندن هنر متقدم مد و لباس در ایران ابراز تاسف می‌کرد و باوری راسخ داشت که «همگان می‌دانیم که لباس، هویت ماست.»
او در «مراسم تجلیل از هنرمندان پیشکسوت متولد اسفندماه» که در اسفند سال ۱۴۰۱ به عنوان هنرمند عرصه مد و لباس تجلیل شد و در آن مراسم مطرح کرد که باید برای آرامش و آسایش هنرمندان پا به سن گذاشته، قدم‌های بزرگ‌تری برداشته شود.
اکبری بیمه هنرمندان پیشکسوت را یکی از مسائل مهم این قشر می‌دانست و از نهادهای مربوطه می‌خواست تا صدای این طیف از جامعه باشند.
او با نگاهی ژرف و عشقی عمیق به ریشه‌های فرهنگی، تنها به حفظ گذشته بسنده نکرد، بلکه با خلق آثاری بدیع، زبان هنرهای سنتی را با دنیای معاصر پیوند زد.
تلاش‌های بی‌وقفه او باعث شد تا گنجینه‌ای زنده از فرهنگ پوشش ایرانی برای نسل‌های آینده به یادگار بماند.
اکنون درگذشت این استاد بی‌بدیل، نه تنها جامعه هنری، بلکه تمامی دوستداران فرهنگ ناب ایرانی را در سوگ نشانده است.
درگذشت مهپاره اکبری، ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه هنری و میراث فرهنگی ایران است.
او که عمری را وقف شناساندن هویت ایرانی از طریق پارچه و دوخت کرد، امروز خود بخشی از هویت ماندگار این مرز و بوم شد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.