سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

تعطیلی دولت آمریکا؛ گروگان‌گیری سیاسی و ضربه به مردم

باشگاه خبرنگاران | بین‌الملل | جمعه، 11 مهر 1404 - 18:28
نخستین تعطیلی دولت فدرال آمریکا پس از هفت سال نه فقط بحران بودجه‌ای، بلکه نشانه‌ای آشکار از افول دموکراسی در آمریکاست.
تعطيلي،دولت،آمريكا،فدرال،سياسي،كارمندان،اقتصادي،جناحي،كارمند ...

باشگاه خبرنگاران جوان، سمیه خلیلی - از یکم اکتبر ۲۰۲۵، دولت فدرال ایالات متحده وارد تعطیلی شد؛ اتفاقی که آخرین بار در سال ۲۰۱۸ تجربه شده بود.
اما این بار، شرایط متفاوت‌تر و بحرانی‌تر از همیشه است.
به گزارش آتلانتیک، دلیل اصلی این تعطیلی عدم توافق میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها بر سر بودجه است.
جمهوری‌خواهان یارانه‌های بهداشتی مربوط به قانون «ACA» یا همان اوباماکر را رد کرده‌اند، در حالی که دموکرات‌ها بر تمدید آن و لغو کسورات برنامه «مدیکید» پافشاری می‌کنند.
در حالی که چنین اختلافاتی باید در چهارچوب گفت‌و‌گو‌های سیاسی و دموکراتیک حل و فصل شود، واقعیت این است که میلیون‌ها کارمند فدرال، صد‌ها پروژه زیرساختی، و خدماتی حیاتی مانند امدادرسانی در بلایا و امنیت حمل‌ونقل قربانی این جدال سیاسی شده‌اند.
در حقیقت، شهروندان آمریکایی تبدیل به گروگان دعوای قدرت در واشنگتن شده‌اند.
ترامپ و فرصت‌طلبی سیاسی؛ تعطیلی به‌عنوان ابزار سرکوب
آنچه این تعطیلی را از موارد گذشته متمایز می‌کند، نقش و لحن تهاجمی دونالد ترامپ است.
او در شبکه اجتماعی Truth Social تعطیلی دولت را «یک فرصت بی‌سابقه» توصیف کرده و تهدید نموده است که صد‌ها هزار کارمند فدرال را به صورت دائمی اخراج خواهد کرد.
این تهدید علاوه بر ۳۰۰ هزار کارمند اخراج‌شده از ژانویه گذشته است.
ترامپ آشکارا اعلام کرده که با همکاری راس ووت از پروژه ۲۰۲۵، قصد دارد «آژانس‌های دموکرات» را برای همیشه تعطیل یا ادغام کند.
این سخنان نشان می‌دهد که برخلاف تعطیلی ۲۰۱۹، این بار مسأله تنها توقف موقت دولت نیست، بلکه طرحی ساختاری برای پاکسازی سیاسی دستگاه فدرال است.
به بیان دیگر، ترامپ از بحران بودجه‌ای به عنوان پوششی برای پیشبرد پروژه سیاسی خود استفاده می‌کند؛ پروژه‌ای که هدفش تضعیف نهاد‌های مستقل و تثبیت کنترل جناحی بر دولت فدرال است.
پیامد‌های مستقیم تعطیلی؛ از کارمندان بی‌حقوق تا طرح های فریز شده
تعطیلی کنونی دولت آمریکا پیامد‌های گسترده و فوری دارد:
کارمندان فدرال: میلیون‌ها کارمند بدون حقوق مانده‌اند.
در حالی که برخی از آنها مانند کارکنان امنیتی یا پزشکی مجبور به ادامه کار هستند، دستمزدشان به تعویق افتاده و خانواده‌هایشان در فشار شدید اقتصادی قرار گرفته‌اند.
خدمات اضطراری: آژانس مدیریت بحران (FEMA) و سازمان امنیت حمل‌ونقل (TSA) با محدودیت‌های شدید مواجه شده‌اند.
این وضعیت به‌ویژه در فصول پرخطر بلایای طبیعی، مانند طوفان‌ها و آتش‌سوزی‌ها، می‌تواند فاجعه‌آفرین باشد.
پروژه‌های زیرساختی: ترامپ شخصاً دستور داده است که ۲۶ میلیارد دلار پروژه‌های زیرساختی در ایالت‌های دموکرات‌محور مانند ماساچوست، مینه‌سوتا و اورگان فریز شوند.
این تصمیم علاوه بر ضربه اقتصادی، نشان‌دهنده استفاده آشکار از بودجه ملی برای تسویه‌حساب سیاسی است.
کمک‌های سبز: ۷.۵ میلیارد دلار از کمک‌های مرتبط با انرژی‌های سبز نیز لغو شده است؛ اقدامی که در تضاد کامل با ضرورت جهانی مقابله با تغییرات اقلیمی است.
در حالی که کل جهان به سمت سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پاک حرکت می‌کند، آمریکا با این تصمیم عقب‌گردی آشکار دارد.
نقض قانون و سوءاستفاده تبلیغاتی
یکی از ابعاد تکان‌دهنده تعطیلی فعلی، استفاده ابزاری و تبلیغاتی از وب‌سایت‌های دولتی است.
به گزارش آتلانتیک، بسیاری از وب‌سایت‌ها هنگام مراجعه کاربران بنر‌هایی نصب کرده‌اند که دموکرات‌ها را مقصر تعطیلی معرفی می‌کند.
این اقدام آشکارا نقض قانون فدرال و سوءاستفاده از اموال عمومی برای تبلیغات حزبی است.
این وضعیت نشان می‌دهد که دولت آمریکا نه تنها دچار بحران عملکرد شده، بلکه بی‌طرفی نهادی خود را نیز از دست داده است.
چیزی که زمانی «نماد دموکراسی» خوانده می‌شد، امروز به ابزاری در دست یک جناح سیاسی تبدیل شده است.
شباهت با حکومت‌های اقتدارگرا
یکی از مهم‌ترین انتقاد‌ها به وضعیت کنونی این است که تعطیلی دولت آمریکا نشانه‌ای از اقتدارگرایی خزنده در این کشور است.
وقتی یک رئیس‌جمهور به‌جای حل اختلافات از طریق سازوکار‌های دموکراتیک، تصمیم می‌گیرد نهاد‌ها را فلج کند، کارمندان را اخراج نماید و بودجه‌های عمومی را برای اهداف جناحی مسدود کند، دیگر تفاوت چندانی با دولت‌های استبدادی در سایر نقاط جهان ندارد.
ترامپ با تهدید به «اخراج دائمی» و طرح تعطیلی نهاد‌های «دست دموکرات‌ها» عملاً مفهوم دولت ملی را تضعیف می‌کند و آن را به دولت جناحی بدل می‌سازد.
این روند نه تنها آمریکا را از درون فرسوده می‌کند، بلکه پیام خطرناکی برای متحدان و رقبای جهانی آن نیز ارسال می‌نماید: آمریکا دیگر قابل اعتماد نیست.
ضربه اقتصادی و بی‌ثباتی اجتماعی
تعطیلی دولت هزینه‌های اقتصادی هنگفتی به همراه دارد.
هر روز تعطیلی میلیارد‌ها دلار به اقتصاد آمریکا آسیب می‌زند.
بازار‌های مالی بی‌ثبات می‌شوند، سرمایه‌گذاری‌های خارجی کاهش می‌یابد و اعتماد عمومی به کارآمدی دولت از بین می‌رود.
افزون بر این، میلیون‌ها خانواده کارمندان فدرال، پیمانکاران و ذی‌نفعان پروژه‌های دولتی با بی‌ثباتی شدید مالی مواجه می‌شوند.
برای بسیاری از آمریکایی‌ها، این تعطیلی به معنای ناتوانی در پرداخت وام مسکن، هزینه‌های درمانی و حتی تهیه مواد غذایی است.
به عبارت دیگر، جنگ سیاسی در واشنگتن زندگی روزمره مردم را مختل کرده است.
نقش جمهوری‌خواهان؛ مخالفت به بهای جان مردم
جمهوری‌خواهان در کنگره، با رد یارانه‌های بهداشتی و مخالفت با مدیکید، عملاً سلامت میلیون‌ها آمریکایی کم‌درآمد را به خطر انداخته‌اند.
آنها با توجیه «کاهش کسری بودجه» و «آزادسازی اقتصاد» دسترسی مردم به خدمات حیاتی درمانی را گروگان گرفته‌اند.
این رویکرد بار‌ها در تاریخ آمریکا تکرار شده است، اما شدت کنونی آن بی‌سابقه است.
در واقع، جمهوری‌خواهان سلامت و زندگی مردم را به اهرم فشاری برای اعمال سیاست‌های ایدئولوژیک خود بدل کرده‌اند.
این همان چیزی است که آتلانتیک آن را «بازی با جان مردم برای منافع حزبی» توصیف می‌کند.
آمریکا در مسیر افول نهادی
تعطیلی دولت فدرال آمریکا در سال ۲۰۲۵ نه فقط یک بحران مالی، بلکه نشانه‌ای از افول نهادی و دموکراتیک ایالات متحده است.
وقتی بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی جهان نمی‌تواند حتی بودجه سالانه خود را تصویب کند، چگونه می‌تواند ادعای رهبری جهانی داشته باشد؟
ترامپ و متحدانش این تعطیلی را فرصتی برای تثبیت اقتدار جناحی خود دیده‌اند؛ فرصتی برای اخراج دائمی کارمندان، خصوصی‌سازی خدمات عمومی و نابودی هر آنچه از بی‌طرفی دولت باقی مانده است.
در این میان، مردم آمریکا بهای سنگین‌تری می‌پردازند: از دست دادن شغل، خدمات درمانی، امنیت و ثبات اجتماعی.
آنچه امروز در آمریکا می‌گذرد، بیش از هر چیز یادآور حقیقتی است که بسیاری از منتقدان سال‌ها هشدار داده‌اند: قدرت‌طلبی بی‌مهار سیاستمداران، حتی در قلب دموکراسی غربی، می‌تواند نهاد‌ها را فلج کند و زندگی میلیون‌ها انسان را نابود سازد.