اجرای نمایشی جهانشمول؛ شاید ما دیوانه‌ایم که هنوز تئاتر کار می‌کنیم!
رضا بهرامی کارگردان نمایش «دایره گچی قفقازی» با اشاره به دلائل انتخاب این نمایشنامه برای اجرا از شرایط سخت اقتصادی برای تولید تئاتر و فاصله گرفتن مردم از هنر نمایش گفت.
به گزارش خبرنگار مهر، رضا بهرامی بازیگر و کارگردان تئاتر درباره فعالیت‌های اخیر خود در عرصه تئاتر گفت: این شب‌ها در سالن شماره ۴ مجموعه تئاتر لبخند نمایش «دایره گچی قفقازی» اثر برتولت برشت را روی صحنه دارم.
این متن و نمایشنامه اثری جهانشمول و بدون تاریخ است، اثر درباره نوزادی است که فرزند حاکم بوده و در حین جنگ رها می‌شود، یکی از خدمتکاران در زمان آتش سوزی قصر کودک را نجات داده و بزرگ می‌کند و در ادامه ماجراهایی را بر سر حضانت کودک شاهد هستیم.
کارگردان نمایش «دایره گچی قفقازی» درباره دلیل انتخاب این متن برای کارگردانی عنوان کرد: شرایط و مناسبات جهانی و جنگ‌هایی که هر روز می‌بینیم دلیل اصلی من برای انتخاب این اثر بود.
من پیش از جنگ ۱۲ روزه تمرینات این نمایش را شروع کردم و قرار بود خرداد اجرا داشته باشیم که جنگ همه چیز را به تاخیر انداخت، اما از سویی میل من به اجرای این نمایش را دوچندان کرد و خوشحالم که امروز توانستم با هر سختی آن را روی صحنه ببرم.
وی با اشاره به اجراهای پیشین «دایره گچی قفقازی» در ایران ادامه داد: سال ۷۷ استاد حمید سمندریان این اجرا را به شکلی بدیل روی صحنه برد، پس از آن در سال ۸۹ حمید پورآذری با بیش از ۷۰ بازیگر جوان این نمایش را در فرهنگسرای بهمن اجرا کرد، محمدرضا رحیمی در سالن سایه و امیر دژاکام در سالن اصلی تئاترشهر این اثر را روی صحنه بردند.
نکته اینجاست که با وجود ماهیت مشترک در معنا و متن، تمامی این اجراها از لحاظ دیدگاه کارگردان، فرم و شیوه اجرایی متنوع بودند و مخاطب هر بار اتفاق تازه‌ای را تماشا می‌کرد.
غنای ادبی و قدرت «دایره گچی قفقازی» مهمترین دلیلی است که هنوز هم می توان تاویل متفاوتی از اثر را روی صحنه برد.
بازیگر نمایش «چلوکبابی حاجی مولوی» درباره چالش کارگردانی در هدایت تعداد زیادی بازیگر روی صحنه توضیح داد: کلا چالش عنصر جذاب زندگی من است، از زندگی عادی و معمولی لذت نمی برم، اینکه برای هر نقش با بازیگری که دنیای خودش را دارد سر و کله بزنم بسیار جذاب است، اتفاقی که در نهایت حول محور یک اثر نمایشی متحد می‌شود.
این کارگردان و بازیگر تئاتر درباره وضعیت کنونی تئاتر اظهار کرد: در شرایط فعلی اقتصادی هیچ دلیلی برای تولید تئاتر نیست، چون هزینه های تولید بسیار بالاست و از سویی مخاطبان کم شده‌اند که طبیعی است.
شاید ما دیوانه‌ایم که تئاتر کار می‌کنیم.
قبلا می گفتیم تئاتر ویترین جذابی دارد اما الان دیگر حتی ویترینی هم برای تئاتر وجود ندارد.
متاسفانه تئاتر به هیچ وجه دغدغه جامعه امروز نیست، با وضعیت کنونی معیشت مشخصا از مردم هیچ انتظاری نیست، مهمترین مشکل از سوی مدیران فرهنگی است که نه برنامه ریزی خاصی دارند، نه حمایتی می کنند و نه حتی در برخی مواقع ما را رها نمی‌کنند که کارمان را بکنیم.
بهرامی ادامه داد: دغدغه امروز مردم تئاتر نیست، خرید نان ۵۰ هزار تومانی است که در هر خیابان و محله یک قیمت است، مشخصا ما نباید هیچ انتظاری از داشتن مخاطب ثابت در تئاتر داشته باشیم.
کارگردان نمایش «دایره گچی قفقازی» در پایان از ضرر گروه در دوران جنگ ۱۲ روزه گفت و عنوان کرد: من در زمان جنگ نمایشی را در تماشاخانه هما روی صحنه داشتم که متوقف شد و ۳۰۰ میلیون تومان ضرر کردم.
ما با مدیریت تماشاخانه هما توافق اجرای بیشتر به مدت هشت شب را داشتیم اما بعد از جنگ متاسفانه همه چیز به هم ریخت و تعهدات سالن هم به ما انجام نشد.
شرایط به قدری سخت بود که مجبور شدیم دکور را از سالن خارج کنیم و حتی از آن نمایش فیلم هم نگرفتیم.
متاسفانه جنگ هم در کار قبلی و هم در روند تمرین و اجرای کار فعلی ضرر زیادی به گروه من زد.
فرزانه سهیلی، نیما مظاهری، محمد حیدری، روژینا ابراهیمی، رها حاجی زینل، آزاده کرمی، فائزه نصراله پور، سید علی مساوات، علیرضا صحبتی، سهراب گلدره، امیرعلی نوری، مانی یونسی، نرگس شهرجردی، حنا میرانشاهی، دنیا صانعی، مهدخت امینیان، ابوالفضل اخوان، نیما افشار، آرمین میر، حمید لیا، محمدحسین جعفری، محمد حبیبی، ماهان حبیبی، سمیه حسین طلب، شادی یگانه والا، امیر پارساجو، متین نجفیان، مریم کشفی، امین آباریان، کی‌آرمین بذرافشان، رضا جهانگیری بازیگران نمایش «دایره گچی قفقازی» هستند که در سالن شماره ۴ مجموعه تئاتر لبخند روی صحنه است.
