روستای بدون بیکار لرستان؛ بیشه در مسیر ثبت جهانی
بیشه تنها یک روستا با آبشار بلند و پرآب نیست؛ این روستا به نمادی از پیوند گردشگری، معیشت مردم و میراث جهانی بدل شده است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، در جایی که قطار از سنگی عبور میکند و پلهای آهنی بر فراز رودخانه سزار کشیده شدهاند، روستای بیشه است.
این روستا در مسیر راهآهن سراسری شمال ـ جنوب است.
ترکیب آثار مهندسی راهآهن با گونههای نادر جانوری سمندر لرستانی، ماهی کور و کاراکال بسته کامل گردشگری را شکل دادهاست.
روستای بیشه با آبشاری که از ارتفاع 48 متری فرو میریزد حالا با عنوان روستای بدون بیکار در ایران شناخته میشود.
دلیل این نامگذاری حضور 12 ماهه گردشگرانی است که این منطقه را برای مقصد انتخاب میکنند.
سال گذشته، جشنواره رود و ریل در روستای بیشه برگزار شد.
این رویداد با حضور خبرنگاران خارجی مقیم ایران، بهمدت یک هفته بازتاب جهانی یافت و نام بیشه در رسانههای بینالمللی مطرح شد.
در این جشنواره، روایت زندگی مردم بیشه بر محور دو رودخانه و ریل بازتعریف شد و این روستا جزو هشت نامزد ایران برای معرفی به سازمان جهانی گردشگری قرار گرفت، اما موفق به ثبت جهانی نشد.
بهگفته عطا حسنپور، مدیرکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری لرستان، آنچه بیش از هرچیز برای ثبت جهانی اهمیت دارد، مشارکت و روایتگری مردم است و باید داستان زندگی و معیشت مردم بیشه با زبان خودشان منتقل شود.
نمونهای از اهمیت روایتگری را میتوان در روستای اصفهک دید.
این روستا در نزدیکی طبس پس از زلزله متروک شده بود.
جوانان دهه هشتادی با بازسازی چند خانه قدیمی دوباره حیات را به آن بازگرداندند.
همین روایت بومی باعث شد تا اصفهک در فهرست جهانی سازمان جهانگردی قرار گیرد.
این روستا در حالی توانست نظر سازمان جهانی را جلب کند که نه آب، نه برق و نه گاز داشت، اما روایت زنده و مشارکت مردمی، جایگزین همه کمبودهای زیرساختی شد.
برای بیشه نیز مدیرکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری لرستان، تأکید دارد که باید روایت محلی تقویت شود؛ روایتهایی که از زندگی مردم بجوشد و نشان دهد چگونه رود و ریل، حیات و هویت این روستا را ساختهاند.
بهگفته حسنپور راههای دسترسی به آبشار بیشه نیز همچنان با رانش زمین مواجه است و راهداری وعده داده که با طرحهای جدید این مسیرها ایمنتر شود.
بیشه تنها گزینه لرستان برای ثبت جهانی نیست.
روستای کپر جودکی در بروجرد با حضور مداوم لکلکها در بروجرد نیز برای حضور در این فهرست معرفی شدهاست.
بیشه برای ثبت جهانی، باید داستان خودش را روایت کند؛ داستانی که از رودخانه سزار و صدای عبور قطار آغاز میشود و با زندگی روزمره مردم گره میخورد.
انتهای پیام/ 644/.