ماجرای «کریدور انسانی» در جنوب سوریه چیست؟

تحلیلگر اسرائیلی می‌گوید شرط اسرائیل برای ایجاد کریدور انسانی میان جولان اشغالی و استان سویدای سوریه آخرین مانع توافق امنیتی دمشق-تل‌آویو است و می‌تواند به گسترش مناطق نفوذ طایفه‌ای و حتی تجزیه عملی سوریه بینجامد.
کد خبر: 738964 | ۱۴۰۴/۰۷/۰۷ ۲۰:۴۹:۴۰
«تسفی بارئیل» تحلیلگر امور غرب آسیا نوشته «کریدور انسانی» پیشنهادی رژیم صهیونیستی میان جولان اشغالی و استان سویدای سوریه از استان درعا عبور خواهد کرد و لازمه آن استقرار نیروهای اسرائیلی یا بین‌المللی برای تأمین امنیت است؛ اقدامی که دمشق آن را نقض حاکمیت و تلاشی برای جدا کردن سویدا و پیوند دادن آن به حوزه نفوذ خارجی می‌داند.
به گزارش ایسنا، بارئیل معتقد است که خطر اصلی این طرح تنها ایجاد یک منطقه وفادار به رژیم صهیونیستی در جنوب و تأثیرات آن بر امنیت درعا نیست، بلکه این اقدامات می‌تواند کُردهای شمال سوریه را نیز به درخواست برای تضمین‌های بیشتر جهت خودمختاری یا حتی جدایی کامل تشویق کند.
در تحلیل بارئیل در هاآرتص آمده است که این شرایط، «ابومحمد الجولانی» رئیس‌ دوره انتقالی سوریه را میان دو انتخاب دشوار قرار داده است: یا از دست دادن توافق امنیتی با رژیم صهیونیستی و مواجهه با فشارهای آمریکا، یا پذیرش خطر فروپاشی و تبدیل کشور به مجموعه‌ای از واحدهای طایفه‌ای مورد مناقشه.
یک دیپلمات اردنی آشنا با جزئیات توافق اظهار کرد که «مسئله کریدور از ابتدا موضوعی ساختگی بود که اسرائیل و برخی رهبران دروزی برای حفظ نفوذ خود در سوریه پس از خروج از اراضی اشغالی ساختند.» او افزود که این پروژه نه انسانی بلکه سیاسی است و می‌تواند در آینده به ترسیم مرزهای نیمه‌ رسمی یک دولت دروزی منجر شود، مخصوصاً با حمایت خواسته‌های «حکمَت الهجری»، یکی از شیوخ عقل دروز در سویدا، که خواستار خودگردانی دروزی‌هاست.
گفتنی است دمشق این شرط را رد کرده و به «نقشه راه» مشترک با اردن و آمریکا (مصوب ۱۶ سپتامبر) اشاره دارد که هدفش تأمین نیازهای سویدا و بازگشایی جاده اصلی به دمشق است.
این طرح شامل ایجاد نیروی امنیتی مشترک بین دولت و نیروهای دروزی، کمیته تحقیقات بین‌المللی درباره درگیری‌های ژوئیه، جبران خسارت قربانیان و تضمین حقوق طایفه دروزی است.
با این حال، مخالفت برخی رهبران دروزی همچون الهجری با همکاری با دمشق و گسیل کردن شبه‌نظامیان‌شان برای جلوگیری از عبور کاروان‌های کمک دولتی، مانع هرگونه همکاری شده است.
الهجری – که روابط نزدیکی با رژیم صهیونیستی و هماهنگی با «موفق طریف»، شیخ دروزی‌های رژیم صهیونیستی، دارد – به‌عنوان کانال اصلی ارتباط شناخته می‌شود.
بارئیل می‌گوید بحران دروزی‌ها در جنوب سوریه با پرونده کُردها در شمال گره خورده و توقف مذاکرات کردها با دمشق پس از تنش‌های سویدا نشان می‌دهد که هر امتیاز به تل‌آویو می‌تواند مطالبات کردها را نیز افزایش دهد.
کردها با اتکا به نیروی نظامی و بودجه مستقل، بر مناطق وسیعی تسلط دارند و به کمک واشنگتن بر خودمختاری پافشاری می‌کنند.
الجولانی که حمایت عربستان، ترکیه، قطر و امارات را دارد، در تلاش است آمریکایی‌ها را قانع کند که این کریدور، امنیت توافق را تضعیف می‌کند، اما رژیم صهیونیستی آن را «نماد تعهد تاریخی به دروزی‌ها» و بخشی از «رابطه برادری مبتنی بر سلاح و خون» توصیف کرده است.
براساس این تحلیل، تصمیم نهایی الجولانی تعیین خواهد کرد که آیا سوریه دولتی یکپارچه زیر حاکمیت مرکزی باقی می‌ماند یا به مجموعه مناطق طایفه‌ای با مرزهای نیمه‌رسمی تقسیم خواهد شد.