«قندپهلو» با چشمک به ترامپ سراغ نتانیاهو رفت !
فصل یازدهم «قندپهلو» با چاشنی هجو سیاسی، شاعران تازه‌نفس و شوخی‌هایی که خیلی هم بی‌هوا نیستند، به شبکه نسیم رسید. قاسم رفیعا از پشت‌پرده طنزهایی می‌گوید که گاهی خنده‌دارند، گاهی تلخ و گاهی آن‌قدر جدی که از مذاکره تا جنگ را به چالش می‌کشند!
به گزارش مشرق، طنز در تلویزیون ایران، کمتر برنامه‌ای به قدمت و اثرگذاری «قندپهلو» دارد؛ برنامه‌ای که نه‌تنها دل مخاطبان عام را می‌برد، بلکه اهل ادب و شعر را نیز با خود همراه می‌کند.
حالا فصل یازدهم این برنامه با تغییراتی تازه، از شبکه آموزش به شبکه نسیم کوچ کرده و با آیتم‌هایی نو، طعنه‌هایی تندتر و شاعران تازه‌نفس‌تری برگشته است.
با قاسم رفیعا، مجری و سردبیر این برنامه گفتگو کردیم تا از پشت صحنه این شوخی‌های جدی، برایمان بگوید.
آقای رفیعا، فصل جدید «قندپهلو» چه تفاوت‌هایی با فصول گذشته دارد؟
در فصل یازدهم، تصمیم گرفتیم سراغ چهره‌های جدید و کمتر دیده‌شده در حوزه طنز برویم.
خوشبختانه این اتفاق هم افتاد.
بسیاری از شرکت‌کنندگان برای نخستین بار در برنامه حاضر شدند و فضای تازه‌ای ایجاد شد.
در کنار آیتم‌های قدیمی مانند «یک دهن آواز» و «از این، از آن»، بخش‌های جدیدی هم اضافه کردیم؛ مثل «ایران من» و «نتانیاهویسم» که با استقبال خوبی روبه‌رو شده‌اند.
درباره آیتم «ایران من» کمی بیشتر توضیح می‌دهید؟
این آیتم ادای احترامی است به ایران و فرهنگ متنوع آن.
شاعرانی که در برنامه حضور دارند، به‌صورت فی‌البداهه، درباره فرهنگ، آداب و رسوم شهرهای مختلف ایران شعر طنز می‌سرایند.
هدف ما این است که شکوه و زیبایی سرزمین‌مان را با زبان طنز به نمایش بگذاریم.
جرقه این ایده قبل از جنگ ۱۲روزه زده شد، با خلاقیت جناب آقای قمیشی، که پیشنهاد گنجاندن این بخش را دادند.
به بخش «نتانیاهویسم» اشاره کردید.
چرا تصمیم گرفتید سراغ چنین موضوع حساسی بروید؟
به‌خاطر فضای سیاسی خاصی که پیش آمد.
شعرای ما در این بخش، طبع خود را در قالب هجو و طنز نسبت به شخصیت نتانیاهو آزمودند.
این بخش تبدیل شد به میدان خلاقیت شاعرانه با زبانی تند، اما ادبی.
معتقدیم طنز، به‌خصوص وقتی در خدمت نقد شخصیت‌های سیاسی منفور باشد، می‌تواند بسیار اثرگذارتر از سخنرانی‌های جدی باشد.
در آینده هم می‌توانیم سراغ شخصیت‌های دیگری برویم.
از ترامپ چه خبر؟
طنزپردازان حتما درباره او هم حرف‌هایی دارند...
حتماً!
اگر قرار باشد کسی سوژه هجو باشد، ترامپ یکی از گزینه‌های اول است.
اما در زمان ضبط فصل یازدهم، کشور در وضعیت مذاکره بود و ما هم ترجیح دادیم به‌خاطر شرایط حساس، احتیاط کنیم.
الان که شرایط تغییر کرده، شاید در فصل‌های آینده این سوژه را هم با جدیت دنبال کنیم.
خود من و بسیاری از دوستان شاعر، علاقه‌مند هستیم درباره ترامپ شعر طنز بگوییم.
گفته بودید که ضبط برنامه درست قبل از شروع جنگ ۱۲روزه انجام شد.
چطور این مسئله بر برنامه تأثیر گذاشت؟
دقیقاً همین‌طور است.
ضبط برنامه تمام شده بود که جنگ شروع شد.
طبیعتاً چنین اتفاقی همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اما اتفاق جالب این بود که بخش‌های ملی‌گرایانه و انسجام‌بخش برنامه، قبل از جنگ طراحی شده بودند؛ مثل آیتم «ایران من».
بعد از جنگ، این بخش‌ها معنای عمیق‌تری پیدا کردند و برای مخاطبان ملموس‌تر شدند.
رقابت در «قندپهلو» چگونه است؟
جدّی یا رفاقتی؟
ما همیشه سعی کرده‌ایم رقابت را با رفاقت همراه کنیم.
فضای برنامه سرشار از شوخی‌های شاعرانه و گفت‌وگوهای صمیمی است.
نمی‌خواهیم شبیه مسابقات خشک تلویزیونی باشیم.
هدف اصلی ما لذت مخاطب از دیدن برنامه است، نه اعلام یک برنده یا بازنده.
ترکیب طنز و ادبیات در برنامه چگونه شکل گرفته است؟
ما به یک شوطنز ادبی فکر کرده‌ایم؛ برنامه‌ای که هم بخنداند، هم به فکر وادارد.
شعر و ادبیات در این برنامه فقط وسیله‌ای برای خنداندن نیست، بلکه روشی برای انتقال معنا و نقد اجتماعی است.
اگر مخاطب در حین خندیدن، لحظه‌ای هم مکث کند و فکر کند، ما به هدف‌مان رسیده‌ایم.
به گویش‌ها و اقوام مختلف ایرانی هم توجه دارید؟
بله، این یکی از اولویت‌های اصلی ما بوده.
تأکید مقام معظم رهبری بر حفظ و احترام به گویش‌ها و فرهنگ‌های بومی همیشه مدنظر ما بوده و سعی کردیم با ظرافت و احترام، در قالب طنز به این موضوع بپردازیم.
در این فصل آیتم‌هایی داشتیم که لهجه‌ها و رسوم محلی را وارد فضای برنامه می‌کردند.
فصل جدید دیگر از شبکه آموزش پخش نمی‌شود؛ چرا؟
نه، برای اولین بار فصل یازدهم «قندپهلو» به سفارش مرکز سیمرغ تهیه و تولید شد و به‌دلیل پرمخاطب بودن، پخش آن به شبکه نسیم واگذار شد.
البته احتمال اینکه در آینده از شبکه‌های دیگر صداوسیما هم پخش شود وجود دارد و امیدواریم مخاطبان بیشتری با برنامه همراه شوند.