شعر باید در جان مخاطب نفوذ کند؛ دغدغه‌های یک شاعر جوان - تسنیم
شاعر جوان قزوینی، از آغاز مسیر شاعرانگی خود، دغدغه های معیشتی شاعران جوان، نقش خانواده در علاقمندی به شعر و آرزوهای ادبی آینده اش سخن گفت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، شعر بخشی از ادبیات فارسی است که در آن از ویژگی‌های زیباشناسی و آهنگین زبان استفاده می‌شود.
تجربه نشان داده بخش زیادی از مردم علاقه بسیار زیادی به شعر دارند زیرا هنر شعر و شاعری از دیرباز در کشور پهناور ایران وجود داشته و در میان مردم فارسی زبان رایج بوده است.
هنری است که قدمتی به بلدای تاریخ این سرزمین دارد و همواره جایگاه ویژه ای در دل مردم داشته و دارد.
اما شهر مینودری قزوین به‌واسطه گذشته درخشان خود، به ویژه در دوران صفوی همواره یکی از کانون‌های فرهنگی و ادبی در کشور بوده و از همین رو این شهر مینودری شاعران برجسته‌ای را به این مرز و بوم تقدیم کرده است.
به همین مناسبت با خانم لیلا چگینی، شاعر جوان استان قزوین به گفت‌وگو نشستیم.
او درباره دلیل شاعر شدن خود، دغدغه‌های معیشتی شاعران سخن گفت.
تسنیم: خودتان را معرفی کنید و علاقه شما به ادبیات از چه زمانی شروع شد؟
من لیلا چگینی اهل قزوین هستم.
از نوجوانی به ادبیات وشعر انس پیدا کردم و بهترین لذتم در آن دوران خواندن وشنیدن شعر بود.
وقتی که شعر می‌خواندم گویی از این دنیای پر هیاهو دور می شدم و وارد دنیایی پر از آرامش و زیبایی و احساس می شدم که بسیار حس دلپذیری برایم بود.
تسنیم: از چه زمانی شهر گفتن را آغاز کردید؟
شعر گفتن را در سنین جوانی آغاز کردم.
در آن روزها بیشتر اشعارم خام وتمرینی بودند.
برادر بزرگترم که دستی بر قلم داشتند نقش مهمی در مسیر شاعرانگی من داشتند و اولین نکات و قواعد و ظرافتهای شعری رو به من آموختند اما با گذشت زمان و کسب تجربه و مطالعه آثار شاعران نامدار و پرآوازه و شاعران معاصر توانستم در شعر خود مفاهیم عمیق تری را بیان کنم.
تسنیم: نظر اطرافیان از جمله خانواده درباره شعر گفتن چیست؟
من در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شدم که عشق به شعر و ادبیات هم در اون دیده می‌شد.
پدربزرگ مادری‌ام در زمانی زندگی می‌کردند که بیشتر مردم بی‌سواد بودن اما ایشان از معدود افراد باسواد و اهل قلم بودن و به‌عنوان پرده‌خوان نقش مهمی در انتقال فرهنگ غنی و مفاهیم حماسی و مذهبی ایفا می‌کردند.
مادرم به‌واسطه همین موضوع با اینکه سوادی نداشتند ولی اشعار بسیاری را از شاهنامه و منظومه‌های نظامی گنجوی حفظ بودند و برای ما می‌خواندند و طبع شاعرانه‌ای داشتند و ابیاتی رو بداهه بر زبان جاری می‌کردند.
پدرم هم با اینکه سوادی نداشتند ولی با صدای رسا و دلنشینی که داشتند مرثیه‌ها و مقاتل بسیاری رو حفظ بودن و می‌خواندند.
پدرم همیشه مشوق من در زمینه سرودن شعر بودن و وقتی که شعری را برایشان می‌خواندم با جان و دل گوش می‌کردند.
تسنیم: در چه قالب‌هایی شعر می‌گویید؟
علاقه زیادی به قالب غزل دارم چون این غالب را برای بیان احساسات در اشعار آیینی و حماسی بسیار مناسب می دانم.
البته در قالب چهارپاره و رباعی هم تجربه‌هایی داشتم و یکی دو نمونه در این سبک شعر سرودم تا با فضای متفاوت‌تری از بیان احساسات آشنا بشوم.
تسنیم: شما بیشتر تحت تأثیر چه شاعر ایرانی و یا بین‌المللی قرار گرفته‌اید و شعر سرودن شما تحت تأثیر کدام شاعر است؟
از میان شاعران اشعار استاد شهریار، رهی معیری، حسین منزوی، قیصر امین‌پور و فاضل نظری همیشه برای من الهام‌بخش بودند و در زمینه اشعار آیینی از اشعار شاعران برجسته‌ای چون سید حمیدرضا برقعی و صابر خراسانی تأثیر گرفتم و با مطالعه آثار فاخر این بزرگان مسیر فکری و هنری من روشن تر شد.
تسنیم: بیشترین موضوعی که درباره آن شعر سرودید و اینکه بیشتر دوست دارید درباره چه موضوعی شعر بسرایید؟
بیشتر سروده های من در زمینه آیینی و حماسی است.
علت این موضوع این است که این حوزه را نزدیکترین مفهوم به باورها و گرایشات درونی خود می‌دانم.
البته در کنار این سروده‌ها، غزل‌هایی با مضمون‌های عاشقانه هم دارم.
تسنیم:به نظر شما شعر گفتن استعداد ذاتی است و یا سلبی؟
خیلی‌ها معتقد هستند که شاعر بودن یک استعداد ذاتی است و این حرفی بی‌راه نیست.
به عنوان یک شاعر آرزو دارم که اشعارم از نظر معنا و عمق اندیشه ارتقا پیدا کنند.
از شاعرانی نیستم که صرفاً هدفشان چاپ کتاب باشد بلکه باور دارم شعر باید پیش از آنکه مجلد بشود باید به جان مخاطب نفوذ کند.
برای من اصالت شعر و ماندگاری آن شعر بسیار اهمیت دارد حتی اگر یک غزل باشد؛ ولی آرزو دارم اگر روزی مجموعه‌ای منتشر کنم آن اثر هر چند کم‌حجم ولی فاخر و درخور تأمل باشد.
تسنیم: ازدواج چه تأثیری در رویکرد اشعار شما داشته است؟
بی‌تردید زندگی مشترک اگر با درک و همدلی همراه باشد می‌تواند بستری غنی برای پرورش و پیشرفت باشد.
همسرم همواره شنونده صبور و مشتاق اشعارم بوده و هستند و همین همراهی انگیزه‌ای مضاعف برای ادامه مسیرم بوده است.
لذت‌بخش‌ترین بخش از شاعرانگی‌ام زمانی است که برای سالروز تولد و یا مناسبت‌های خاص برای فرزندانم شعر می‌گویم و برای ثبت این لحظات جز شعر چیزی قادر به توصیف آن نیست.
همچنین به این موضوع باور دارم که مادر بودن می‌تواند یکی از غنی‌ترین منابع الهام‌بخش برای یک شاعر باشد.
تسنیم: برای پایان مصاحبه، یکی از شعرهایتان را برایمان بخوانید:
مانده ست روی قلب من زخمی که چرکین است
تاوانِ این دلدادگی بسیار سنگین ست
خسته شدم از این جدالِ سختِ بی‌فرجام
پیوندِ عشق و عقل؛ یک رویای ِ رنگین است
چون کوزه‌ای صد تکه در باران ِحسرت‌ها
هر بار می‌بارد ؛دلم بی تاب و غمگین است
دلباختن جرم است در این شهرِ دلمرده
اینجا فقط عقل و خرد معیارِ تمکین است
گشتم ندیدم عاشق شیدا میان شهر
اینجا عیار ِعشق هم بسیار پایین است
از عشق جز این تلخ‌کامی‌ها نشد حاصل
فرهاد اگر باشی؛ غمش هم باز شیرین ست
بی عشق فصل زندگی تاریک و پژمرده است
عاشق شو و عاشق بمان که زندگی این است
انتهای پیام/
