ضعف‌هایی از کشتی آزاد که نباید نادیده گرفت/ آقای دبیر! حالا نوبت شکستن این طلسم است!
پرونده قهرمانی کشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی بسته شد و پس از تحسین و تمجیدها و شادی و جشن چند روزه باید به برخی نقاط ضعف و نواقص هم اشاره کرد تا در رسیدن به هدف بزرگتر یعنی المپیک موفق تر باشیم.
سرویس ورزش مشرق - در پایان رقابت های کشتی آزاد قهرمانی جهان ۲۰۲۵ در زاگرب کرواسی، تیم ملی کشتی آزاد ایران با کسب ۲ مدال طلا توسط رحمان عموزاد در ۶۵ و امیرحسین زارع در وزن ۱۲۵ کیلوگرم، ۲ مدال نقره احمد محمدنژاد جوان در ۶۱ و امیرعلی آذرپیرا در ۹۷ و ۳ مدال برنز محمد نخودی در ۷۹، کامران قاسمپور در ۸۶ و امیرحسین فیروزپور در وزن ۹۲ کیلوگرم با مجموع ۱۴۵ امتیاز پس از ۱۲ سال بالاتر از سایر مدعیان بر سکوی نخست جهان ایستاد.
آمریکا نیز با ۳ طلا، یک نقره و یک برنز و مجموع ۱۳۴ امتیاز بر سکوی نایب قهرمانی ایستاد و ژاپن نیز با کسب ۲ طلا، ۲ نقره و یک برنز و مجموع ۱۱۱ امتیاز در رده سوم جهان قرار گرفت.
در روزهای اخیر درباره موفقیت های آزادکاران و افتخارآفرینی تیم مطالب بسیاری به جا و درست گفته و نوشته شده است.
اما هم علیرضا دبیر و هم پژمان درستکار و کمک هایش و هم خود قهرمانان ملی پوش می دانند که نمی توانند ماهها در باد این موفقیت بخوابند چرا که این قهرمانی وظیفه آن ها را مضاعف هم کرده و همیشه گفته شده که حفظ قهرمانی از خود قهرمانی سخت تر است.
دبیر و درستکار بارها در مصاحبه ها و گفتگوهایشان از نقد سازنده و فنی استقبال کرده اند و بدون شک هدف و انتظار فدراسیون و کادرفنی و همه کارشناسان و علاقه مندان به کشتی کسب موفقیت در المپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس خواهد بود؛ جایی که باید ملی پوشان ایران در ۶ وزن المپیکی به مصاف برترین های این رشته بروند و سطح آن مسابقات قطعا بالاتر از جهانی خواهد بود.
تیم ایران در زاگرب در ۶ وزن المپیکی ۴ مدال کسب کرد و دو کشتی گیر به مدال نرسیدند؛ ۲ طلا و یک نقره و یک برنز که نسبت به عملکرد تیم در المپیک ۲۰۲۴ (۳ نقره و یک برنز) یک حرکت رو به جلو بود و تقریبا همه قهرمانانی که در هر دو تورنمنت بودند رتبه خود را ارتقا دادند؛ اما یک سوم تیم مثل المپیک از رسیدن به مدال محروم ماندند و این یعنی هنوز برخی نقاط ضعف و نواقص برطرف نشده و باید به دنبال راه حل گشت.
ایران پس از تک مدال طلای حسن یزدانی در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو، ۲ دوره است که از کسب مدال طلا محروم مانده و دوره قبل تا آستانه کسب ۳ طلا رفتیم اما بازهم ناکام ماندیم و این انتظار بجا از تیم ملی کشتی آزاد ایران می رود که نوار این ناکامی را در لس آنجلس پاره کنند و حتی بیش از یک مدال طلا کسب کنند (اتفاقی که در تاریخ کشتی ایران فقط در المپیک ۱۹۵۶ رخ داد و ایران توسط امامعلی حبیبی و جهان پهلوان تختی به دو طلا رسید و در ۵ دوره دیگر یعنی ۱۹۶۸، ۱۹۹۶، ۲۰۰۰، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ ایران تنها یک طلا در هر دوره کسب کرد ).
در گزارش زیر به بررسی و نقد اوزان المپیکی ایران پرداخته ایم:
رحمان به طلسم ۶۰ ساله ایران پایان می دهد؟!
*رحمان عموزاد در ۶۵ کیلوگرم با قاطعیت و با طعم انتقام سخت مدال نقره المپیک خود را به طلا تبدیل کرد.
عموزاد که حالا دو طلای جهانی و یک نقره المپیک دارد یکی از امیدهای کسب مدال طلا در هر تورنمنتی محسوب می شود و شاید با توجه به تکنیک و آمادگی بالای بدنی اش بتواند سال‌ها در این وزن آقایی کند و ایران را بعد از ۶۰ سال به مدال طلای المپیک در این وزن برساند.
آخرین طلایی ایران در المپیک در محدوده این وزن عبدالله موحد است که در سال ۱۹۶۸ در ۷۰ کیلوگرم طلا گرفت.
پیش از موحد هم امامعلی حبیبی در سال ۱۹۵۸ در وزن ۶۷ کیلوگرم بر سکوی نخست المپیک ایستاده بود.
البته مرور ادوار المپیک نشان می دهد که ژاپن در هر دوره ای برای این وزن نقشه داشته و در ۴ دوره اخیر المپیک ۳ طلای وزن ۶۵ را ژاپن کسب کرده است!
قطعا کیوکای ژاپنی که در زاگرب اسیر رحمان عموزاد شد با رفع نقایصش آماده تر از قبل برای انتقام از قهرمان کشورمان و صد البته تکرار طلای المپیک ۲۰۲۴ در لس انجلس به میدان خواهد آمد و رحمان همانگونه که خودش هم بعد از قهرمانی گفت هنوز در ابتدای مسیر است و باید خودش را تشنه کسب مدال نگه دارد.
قطعا کسب طلای المپیک نام رحمان عموزاد را ماندگارتر خواهد کرد.
قهرمانان وزن ۶۵ کیلوگرم ادوار المپیک ....
ژاپن در ۴ دوره اخیر ۳ طلا کسب کرده و ایران بیش از نیم قرن است که به مدال طلا نرسیده است!
راه برای ادامه یکه تازی پادشاه هموار است؛ زارع به دنبال تکمیل ویترین افتخاراتش در لس آنجلس
* امیرحسین زارع در سنگین وزن که در المپیک ۲۰۲۴ هم می توانست با کمی هوشیاری و تمرکز بالاتر طلا بگیرد در جهانی عیار مدالش را بیشتر کرد و قاطعانه به سومین طلای جهانی خودش رسید.
زارع که با ۳ طلا و یک برنز جهانی و یک نقره و یک برنز المپیک و خداحافظی مدعیان بزرگ و سرشناس دنیا در سنگین وزن خیالمان را راحت کرده، با توجه به سنش و با حفظ آمادگی می تواند جای خالی مدال طلای المپیک را هم در ویترینش پرکند و یکی از پرافتخارترین قهرمانان کشتی ایران لقب بگیرد.
دوئل احتمالی آذرپیرا و یزدانی و جای خالی ایران در جمع طلایی های المپیک در وزن ۹۷
* امیرعلی آذرپیرا هم برنز المپیک خود را به نقره تبدیل کرد که با توجه به بازگشتش پس از عمل جراحی سنگین و البته پیروزی نفس گیر مقابل احمد تاج الدینوف شکست ناپذیر و شکست نزدیک در آخرین ثانیه ها مقابل کایل اسنایدر سرشناس در فینال مدالش دست کمی از طلا نداشت.
با توجه به احتمال بازگشت حسن یزدانی به میادین اگر قرار باشد وی در وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی بگیرد، قطعا آذرپیرا برای رسیدن به دوبنده تیم ملی کار سختی پیش رو خواهد داشت.
این وزن در جهانی و المپیک سال‌هاست که در سیطره قهرمانان روسی و آمریکایی است و بیش از یک دهه از آخرین مدال طلای ایران در این وزن می گذرد، طلایی که رضا یزدانی برای دومین بار پیاپی در ۲۰۱۳ کسب کرد.
اما در المپیک ما هنوز به مدال طلا در این وزن نایل نشده ایم و باید ببینیم این طلسم در لس آنجلس شکسته خواهد شد یا خیر؟
(البته سال ۱۹۹۶ عباس جدیدی می توانست طلایی ایران در آتلانتا باشد اما پس از تساوی ۱-۱ با رای داوران طلا را به کرت انگل کشتی گیر آمریکایی دادند تا حق میزبان المپیک ادا شده باشد!)
قهرمانان وزن ۹۷ کیلوگرم ادوار المپیک ....
سلطه روسیه و آمریکا و جای خالی ایران!
دورخیز قاسمپور برای کسب طلای المپیک
* کامران قاسمپور اگرچه در المپیک حضور نداشت و برای نخستین بار در وزن ۸۶ کیلوگرم جهانی کشتی می گرفت و همه انتظار طلا از جانشین حسن یزدانی داشتند اما به گفته خودش و کادر فنی به خاطر تب و مریضی نتوانست در مقابل حریف آمریکایی روز خوبی داشته باشد و این امید از او می رود که یکی از طلایی های ایران در سالهای آتی و المپیک باشد.
وزنی که شاید مدعیان ۹۲ کیلوگرم هم برای کسب مدال المپیک خودشان را به آن برسانند و کسب مدال را سخت تر کنند.
دست خالی ایران در یکی از سخت ترین و شلوغ ترین اوزان المپیکی
* یونس امامی در ۷۴ کیلوگرم تا یکقدمی مدال پیش رفت اما در نهایت پنجم شد اما نسبت به المپیک رتبه ۷ خود را ارتقا بخشید.
کادر فنی اگر می خواهد ایران در این وزن پرمدعی و سخت مدال بگیرد باید تدبیری نو بیندیشند و از تمام ظرفیت های ۳ وزن ۷۰ و ۷۴ و ۷۹ استفاده کنند و یک کشتی گیر ششدانگ و مدعی کسب مدال طلا را برای المپیک ۲۰۲۸ آماده کند تا طلای ۲۰۱۶ حسن یزدانی یا نقره ۲۰۱۲ صادق گودرزی بار دیگر تکرار شود.
قهرمانان وزن ۷۴ کیلوگرم ادوار المپیک ....
حسن یزدانی آخرین طلایی ایران در این وزن و در کل اوزان المپیکی در ۳ دوره اخیر!
یک سبک وزنِ مدال آورم آرزوست!
* اما در وزن ۵۷ کیلوگرم یا سبک وزن علی مومنی نماینده ایران در زاگرب بود نتوانست در اولین حضور خود در مسابقات جهانی بزرگسالان انتظارات را برآورده کند و با شکست ضربه فنی مقابل یک حریف گمنام مکزیکی از دور مسابقات کنار رفت و در پایان در مکان ۱۷ وزن خود قرار گرفت.
البته اگر مومنی حریف مکزیکی را هم می برد به احتمال زیاد به حریف کره شمالی که در پایان قهرمان هم شد می باخت اما حداقل می توانست شانس خودش را برای کسب مدال برنز آزمایش کند و امتیاز تیمی کسب کند.
قهرمانان سبک وزن در ادوار مختلف جهانی ....
ادامه انتظار ۱۲ ساله ایران برای کسب طلا!
در این وزن ایران برای رسیدن به سکوی جهانی و المپیک کار بسیار سختی دارد.
در دهه اخیر مدال طلای جهانی بین کشورهای مختلفی از جمله روسیه و آمریکا و ژاپن و کره شمالی و صربستان و ایران تقسیم شده و این نشان می دهد که هیچ قهرمانی در این وزن از قبل برنده نیست و با تدبیر و آمادگی بالا و افزایش کیفیت فنی و تکنیکی طلای جهانی ۲۰۱۳ حسن رحیمی قابل تکرار خواهد بود.
البته در المپیک هم ژاپن نشان داده برای سبک وزن هایش برنامه دارد و می تواند در کنار روسیه و آمریکا و گرجستان برای ایران دردسرساز شوند.
ایران از سال ۲۰۰۰ که علیرضا دبیر در این وزن طلا گرفت رنگ طلا را به خود ندیده و تنها حسن رحیمی در ۲۰۱۶ موفق به روی سکو رفتن شد و به مدال برنز رسید.
قهرمانان سبک وزن در ادوار مختلف المپیک ....
علیرضا دبیر تنها طلایه دار ایران!
با توجه به اینکه وزن ۶۱ کیلوگرم وزن غیرالمپیکی محسوب می شود شاید قهرمانان این وزن هم نیم نگاهی به وزن ۵۷ برای المپیک داشته باشند و این خود دلیلی برای ثبات نداشتن قهرمانان در سبک وزن باشد.
احمد محمدنژاد جوان هم که در زاگرب در اولین حضور جهانی خود درخشید و به مدال نقره رسید به شرط نداشتن مشکل برای وزن کم کردن یکی از مدعیان سبک وزن در المپیک ۲۰۲۸ باشد.
به هر صورت مرور وزن به وزن اوزان المپیکی در مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب نشان می دهد تکرار این نتیجه در المپیک ۲۰۲۸ امکان پذیر است و این یعنی یک موفقیت بزرگ و امیدواریم تا المپیک این روند رو به رشد ادامه داشته باشد.