شکست دیپلماتیک کامل برای "اسرائیل"
به گزارش مشرق،کانال تلگرامی مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین در مطلبی با عنوان شکست دیپلماتیک کامل برای "اسرائیل"؛ سه قدرت تعیین کننده اوضاع خواهند بود به یادداشت محمد الهندی ، معاون دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین پرداخت:
پیش از آغاز هشتادمین دوره مجمع عمومی سازمان ملل متحد، بریتانیا، کانادا، استرالیا و پرتغال، به رسمیت شناختن کشور فلسطین را اعلام کردند.
هفت کشور اروپایی دیگر نیز در جریان برگزاری جلسات سازمان ملل، این شناسایی را اعلام کردند؛ امری که نیازمند تأمل درباره انگیزه‌ها و پیامدهای این اقدام است.
برای روشن شدن موضع نسبت به این اعلام، باید یادآوری کرد که "اسرائیل" یک پروژه استعماری غربی برای غارت منطقه و جلوگیری از استقلال و توسعه آن است.
از این رو، امنیت، قدرت، رفاه و حمایت از "اسرائیل"، همواره یکی از ثوابت سیاست غرب در منطقه بوده و هست.
هر کسی که با "اسرائیل" و اشغالگری آن مقابله کرده یا می‌کند، از دید غرب و متحدان منطقه‌ای‌اش، «تروریست» محسوب می‌شود؛ از گروه‌های سازمان آزادی‌بخش فلسطین تا جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی.
مقاومت فلسطین سال‌هاست که از سوی غرب و متحدانش در منطقه تروریستی محسوب می‌شود و این طبقه‌بندی ربطی به هفتم اکتبر ندارد.
مسئله «راه‌حل دو کشور» از زمان توافقات اسلو در سال ۱۹۹۳ و سپس طرح صلح عربی در سال ۲۰۰۲، در دستور کار منطقه بوده است.
اما در عمل، شهرک‌سازی چندین برابر شده و کشورهای غربی هیچ اقدامی نکرده‌اند و "اسرائیل" و آمریکا مسیر اسلو و راه‌حل دو کشور را در توافقات ابراهیم و در عرصه عمل نادیده گرفته‌اند.
اروپا نیز نقش حاشیه‌ای و مکمل موضع آمریکا را پذیرفته است.
پس چه چیزی اکنون آب‌های راکد را به حرکت درآورده است؟
آن چیزی جز صحنه‌های نسل‌کشی و جنایات جنگی بی‌سابقه در غزه نیست که خشم آزادگان جهان، به ویژه آزادگان غرب، را در خیابان‌ها برانگیخته است؛ صحنه‌هایی که به صورت مداوم با صدا و تصویر منتشر می‌شوند.
به رسمیت شناختن کشور فلسطین خود، اگرچه مشروط به تضمین امنیت "اسرائیل"، اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین، برگزاری انتخابات و عدم حضور حماس یا مقاومت در غزه است، یک شکست دیپلماتیک برای این رژیم به شمار می‌رود؛ زیرا از سوی متحدان سنتی آن صادر شده و نشان‌دهنده گسترش شکاف میان "اسرائیل" و حامیان اروپایی‌اش است.
اما سؤال مهم این است که پس از این شناسایی چه خواهد شد؟
آیا این اقدام صرفاً یک گام منفرد برای آرام کردن و مهار جنبش خیابانی اروپا باقی می‌ماند، یا می‌تواند در روندی تجمعی به تحمیل راه‌حلی در غزه و کرانه باختری منجر شود؟
پاسخ در موازنه قوایی است که بر تحولات کنترل دارد و می‌توان آن را به ترتیب اهمیت در سه قدرت اصلی بررسی کرد:
اول: دولت آمریکا و "اسرائیل"
در "اسرائیل" میان دولت و مخالفان اتفاق نظر وجود دارد که این اقدام را جایزه دادن به تروریسم، خصمانه نسبت به یهودیان و نقض امنیت "اسرائیل" می‌دانند و اعلام کرده‌اند که پاسخ به آن با هماهنگی آمریکا خواهد بود.
این پاسخ احتمالاً به شکل الحاق بخشی از کرانه باختری همراه با تشدید اقدامات نظامی خواهد بود.
نتیجه این است که "اسرائیل" و دولت آمریکا همچنان به رد راه‌حل دو کشور، گسترش شهرک‌سازی و ادامه جنگ نسل‌کشی در غزه ادامه خواهند داد.
دوم: کشورهای منطقه و کشورهای عربی
موضع منطقه‌ای، به‌ویژه عربی، از موضع اروپایی مهم‌تر است.
تغییرات منطقه‌ای و بین‌المللی روشن است؛ "اسرائیل" همچنان جنگ‌ها و تجاوزات خود را علیه پنج کشور عربی بدون وقفه ادامه می‌دهد که آخرین آن حمله به دوحه بود.
این رژیم آشکارا درباره مأموریت‌های تاریخی و مذهبی خود صحبت می‌کند و با سخنان درباره «اسرائیل بزرگ» و تغییر چهره منطقه خودستایی می‌کند.
پس از تجاوز به دوحه، سؤال مطرح این است: کشورهای منطقه در قبال توافقات ابراهیم، عادی‌سازی روابط و همکاری اقتصادی و امنیتی با دشمن چه خواهند کرد؟
آیا کشورهای عربی می‌توانند از این شناسایی بهره برده و مسیر بازنگری جدی‌تری در روابط با "اسرائیل" و توافقات محدودکننده باز کنند؟
سوم: موضع غرب، به‌ویژه آزادگان اروپا و آمریکا
برای اینکه شناسایی صرفاً نمادین نباشد و "اسرائیل" همچنان تسلیحات دریافت نکند، باید به چند پرسش پاسخ داده شود: ارزش این شناسایی چیست اگر کشورها تحریم‌های اقتصادی و تسلیحاتی علیه "اسرائیل" اعمال نکنند؟
در حالی که شهرک‌سازی ادامه دارد، رژیم اشغالگر راه‌حل دو کشور را رد می‌کند و جنایات نسل‌کشی ادامه دارد، کشورهای آزاد چه کاری انجام می‌دهند؟
اولویت اصلی آزادگان توقف نسل‌کشی و جنایات هولناک در غزه است.
در هر حال، آزمون مواضع عربی، اسلامی و اروپایی در خاک غزه در جریان است.
آنچه در آنجا اتفاق می‌افتد، محاکمه‌ای زنده در خیابان‌ها، اردوگاه‌ها و کوچه‌های ویران، گرسنه و خونین غزه است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.