اشتراک دنیای شخصی هنرمند با مخاطبانش؛ «مورفئوس» افتتاح شد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مشاور رسانه‌ای رویداد، آیین افتتاحیه نمایشگاه انفرادی نقاشی مینا گودرزی با عنوان «مورفئوس»، عصر روز چهارشنبه، ۲ مهر با حضور شخص هنرمند، میثم زندی استاد دانشگاه و مدیرکل نظارت سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرام گیل‌آبادی نویسنده و کارگردان تئاتر و سینما و جمعی از هنردوستان در گالری بهار خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
مینا گودرزی نقاش و فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته نقاشی از دانشگاه هنر ایران-تهران درباره ایده اصلی نمایشگاه گفت: سال‌ها خواب‌هایی می‌دیدم که برایم بسیار عجیب و در عین حال جذاب بودند.
ابتدا این خواب‌ها باعث اضطراب و حتی ترس من می‌شدند اما با مطالعه کتاب‌های زیگموند فروید و کارل گوستاو یونگ دریافتم که می‌توان این تصاویر را از ناخودآگاه به سطح آگاهانه آورد.
به‌عنوان نقاش، بهترین راه برای مواجهه با این تجربه، تبدیل خواب‌ها به تصویر بود.
از آن زمان تصمیم گرفتم هر خوابی را که می‌بینم به نقاشی بدل کنم.
وی در ادامه با اشاره به روند شکل‌گیری مجموعه «مورفئوس» توضیح داد: در ابتدا، خواب‌هایم فضایی سوررئالیستی داشتند و من نیز با همین سبک کار را آغاز کردم اما به مرور، با تغییر ماهیت خواب‌ها، به رئالیسم جادویی و سپس رئالیسم و هایپررئالیسم روی آوردم.
۲ پرتره از خودم در این مجموعه با همین رویکرد خلق شده‌اند.
در حال حاضر، خواب‌هایم به سمت مینیمالیسم و استفاده از رنگ‌های شارپ گرایش یافته‌اند.
این هنرمند نقاش درباره تکنیک‌های به‌کاررفته در آثار نیز گفت: کار را با اکریلیک آغاز کردم، اما رفته‌رفته به سمت ترکیب مواد پیش رفتم.
در برخی تابلوها از عناصر مفهومی همچون میخ، سوزن، آینه و جوهر استفاده کرده‌ام که باعث شده بخشی از آثار در قالب هنرهای ترکیبی قرار بگیرند.
گودرزی در پاسخ به پرسشی مبنی بر نمایش عمومی خواب‌های شخصی خود اظهار کرد: ابتدا، برایم دشوار بود که خواب‌هایم را در معرض نگاه دیگران بگذارم، چرا که احتمال قضاوت یا دخل و تصرف در این تجربه‌ها وجود داشت.
با این حال، تصمیم گرفتم با شجاعت این دنیای شخصی را با مخاطبان به اشتراک بگذارم و آنها را به قلمرو خدای خواب‌های تصویری، مورفئوس، دعوت کنم.
وی با اشاره به واکنش بازدیدکنندگان گفت: برخی مخاطبان پس از دیدن آثار گفتند که دوست دارند خواب‌هایشان را برایم تعریف کنند تا من آنها را به تصویر بکشم.
برای من جذاب است که هر کس با تماشای این آثار به خواب‌های خود بازمی‌گردد.
همین ارتباط، انگیزه‌ام را برای ادامه این مسیر دوچندان کرده است.
این هنرمند در پایان درباره حسی که مایل است مخاطبان از تماشای آثار دریافت کنند، بیان کرد: نمی‌خواهم تماشاگران با ترس مواجه شوند.
هدفم این است که اضطراب‌های درونی‌ام در قالبی آرام به تصویر کشیده شود تا بیننده ضمن احساس راحتی، بتواند ارتباطی شخصی با جهان خواب‌های خود برقرار کند.