غزه بدون زنگ مدرسه؛ چشم انتظاری کودکان فلسطینی در صف آب به جای کلاس درس
سال تحصیلی جدید در سراسر کشورهای جهان در حالی آغاز می شود که امسال نیز کودکان فلسطینی ساکن نوار غزه برای سومین سال متوالی از حضور در کلاس های درس خود محروم مانده اند.

به گزارش «آیه جوده»، خبرنگار تسنیم در نوار غزه، سال تحصیلی جدید در سراسر کشورهای جهان در حالی آغاز می شود که امسال نیز کودکان فلسطینی ساکن نوار غزه برای سومین سال متوالی از حضور در کلاسهای درس خود محروم ماندهاند.
.
دختران و پسران خانوادههای آواره فلسطینی سحرگاه در حالی از خواب بیدار میشوند که به جای برداشتن کیفهای مدرسه خود، گالنهای سنگین آب را از میان آوارهای خانههایشان به دوش میکشند.
این روزها برای کودکان غزه دیگر حتی صدای هشدارگونه ناظم مدرسه هم معنا ندارد، بلکه جای آن را صدای جنگندههای اشغالگران گرفته که دو سال است آسمان غزه را در مینوردند.
«جنی ابوصلاح»، کودک فلسطینی ساکن منطقه الشرقیه غزه که از محرومیتش برای ادامه تحصیل خشمگین است میگوید: جنگ دو سال است که ادامه دارد، قبل از جنگ کلاس پنجم بودم و الان باید کلاس هفتم باشم، اما جنگ من را دو سال از تحصیل محروم کرد.
این دختر فلسطینی که نمیتواند نگاه حسرت بارش را از ادامه تخریب مدارس غزه پنهان کند میافزاید: از این شرایط ناراحتم چون در کرانه باختری مدارس برقرار هست و کودکان این منطقه راهی مدارس خود میشوند اما در غزه دیگر مدرسهای وجود ندارد.
ای کاش گذشتهها باز گردد، زمانی که درس میخواندیم.
دلم میخواهد درس بخوانیم و جنگ تمام شود.
در هر گوشه از غزه داستانی کودکی وجود دارد که آرزو داشت سال تحصیلی جدید را پشت میز مدرسه و در کنار معلم و هم کلاسیهایش جشن بگیرد، اما مدارس غزه این روزها به جانپناهی برای آوارگان یا حتی تلی از آوار مبدل شدهاند.
در غزه مسیر دسترسی به آب برای دانشآموزان فلسطین از فراگیری هر درس دیگری سختتر و دشوارتر است.
«محمد القصاص»، یکی دیگر از کودکان آواره فلسطینی ساکن در «حی الامل» با تشریح روزهای سخت سپری شده از دو سال جنگ و محاصره در غزه میگوید: قبل از جنگ ده ساله بودم و در طول جنگ 12 ساله شدم.
ما در شرایط حاضر هیچ مدرسهای در غزه نداریم.
ای کاش به زمان برپایی مدارس برمیگشتیم و مثل همه کودکان دنیا زندگی میکردیم.
این کودک فلسطینی که این روزها به همراه خانوادهاش در یکی از مدارس غزه اسکان پیدا کرده است به خبرنگار تسنیم میگوید: ما اکنون نه در خانههایمان بلکه در مدارس زندگی میکنیم، مدارسی که باید در آنجا درس میخواندیم، نه اینکه در آن آواره شویم.
غزه کاملا نابود شده، حالا دیگر هیچ مدرسهای در غزه وجود ندارد.
محمد در ادامه با بغضی در گلو از فراق دوستان و همکلاسیهای شهیدش در خلال دو سال جنگ و حصار غزه به دست صهیونیستها سخن میگوید.
غزه امروز شهری بدون آغاز سال تحصیلی است.
کودکان این باریکه در سایه استمرار جنایات و کشتارهای اسرائیل به جای فراگیری علوم ریاضی و زبان، به نجات جان دیگر انسانها از میان آوارها و خرابهها مشغولند.
با تعویق سال تحصیلی جدید در غزه برای سومین سال متوالی، رویای کودکان فلسطینی برای حضور مجدد در کلاسهای درس در سایه تداوم جنگطلبی و اشغالگری صهیونیستها رنگ میبازد.
این چنین است که دانش آموزان فلسطینی ساکن غزه به جای صف کشیدن در حیاط مدارس از ساعات آغازین صبحگاه در صفهای طولانی توزیع آب انتظار میکشند تا شاید بتوانند جرعهای آب را برای نوشیدن اعضای خانوادههایشان راهی چادرهایی کنند که در داخل کلاسها و محوطه مدارس غزه برپا شدهاند.
انتهای پیام/