در مذمت مذاکره‌شیدایان
به گزارش مشرق، سید میثم میرتاج الدینی فعال رسانه در مطلبی در تلگرام نوشت:
شاید در تمام تاریخ ایران معاصر، نتوان لجبازتر از جریان مذاکره‌شیدایان یافت.
آن‌ها چه کسانی هستند؟
همان جریانی که سال۹۲ با ادعای داشتن کلید حل مشکلات و بحران‌های کشور توانست رأی مردم را به خود جلب کند و در ایده و عمل هم تنها یک طرح داشت: مذاکره!
به برکت وجود پشتوانه‌ی رأی میلیونی مردم، چانه‌زنی‌های خودش را در سطوح عالی آغاز کرد تا با چَپ پُر برود سر میز قمار با آمریکایی‌ها.
به مُراد خویش هم رسید ولی ماحصل آن ایده و عمل شد چیزی به نام برجام که هنوز آنقدر از آن دور نیافتاده‌ایم تا حاجت به یادآوری و مرور بدعهدی آمریکایی‌ها و بی‌خردی و بی‌خامگی ژنرال‌های دیپلماسی باشد.
قصه‌ی شکست برجام به خودی خود تلخ بود و ماجرای اسنپ‌بک یا همان مکانیسم ماشه شد قوز بالا قوز و سنگ به‌پای لنگ.
حالا باز همین مذاکره‌شیدایان با یارگیری جدید، در این چند روز اخیر دوره افتادند که آن طرح مذاکره، تنها نسخه‌ی شفابخش ایران است که تا دیر نشده باید سراغش را گرفت.
مذاکره‌ای که نه می‌توانند دوخط درباره‌ی چند و چون ارتباطش با منافع ملی و عزت ملی بگویند و نه می‌توانند تضمینی برای دوباره و چندباره گزیده نشدن از سوراخ اعتماد به دشمن بدعهد ارائه کنند.
فقط چیز جدیدی افتاده در دهان‌شان: مذاکره‌ی مستقیم پزشکیان با ترامپ.
انگار همچنان در قواره‌ی این پیرمردان ناکام یک مرعشی نفس می‌کشد که گمان می‌کند با سلام و احوال‌پرسی پزشکیان و ترامپ پیچیده‌ترین جنگ تمدنی دوران حل‌وفصل می‌شود و بعد ایران مثل آب خوردن می‌افتد در مسیر توسعه.
به ویژه اگر آقامسعود حماسه‌ی ایستادن کنار صندلی اردوغان را این‌بار فروتنانه با ترامپ تکرار کند و یا خیلی گرم و گیرا به او بگوید: افتادید تو زحمت!
اما پر واضح است که مطالبه‌ی مذاکره، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، شاید از روی ساده‌لوحی در دهان برخی غرب‌گراها بچرخد ولی اصل آن یک لجبازی منفعت‌طلبانه است.
دیر نباشد که حسن فریدون و فرانچسکو ظریف، طی یک فرافکنی حرفه‌ای، همین صفت لجبازی را به نظام نسبت دهند و مدعی شوند نظام نمی‌خواهد از خر شیطان پیاده شود.
بی‌آنکه بگویند همین نظام فرصت‌های چندباره برای آزمودن آزموده به آن‌ها داده ولی آن‌ها قمار را باخته‌اند، بد هم باخته‌اند.
امشب سیدعلی خامنه‌ای از موضع خود صریح حرف زد: مذاکره بن‌بست و ضرر محض است و کشور را تهدیدپذیر می‌کند.
آیا لجاجت مذاکره‌شیدایان درایتی باقی می‌گذارد؟
بَل لَّجُّوا فِی عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ (ملک/٢١)
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.