اتحاد ملت ایران در جنگ ۱۲ روزه، دشمن را ناامید کرد/ مردم به خیابانها آمدند اما علیه دشمن نه علیه نظام اسلامی

به گزارش مشرق، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در گفت‌وگوی تلویزیونی با مردم به بیاناتی درخصوص اتحاد ملت ایران، غنی سازی و مذاکره با آمریکا پرداختند.
برخی مهمترین محورهای سخنان ایشان به شرح زیر است:
- شادباش عرض می‌کنم ورود ماه مهر را.
ماه مهر ماه درس و مدرسه، دانش و دانشگاه است.
ماه مهر ماه آغاز حرکت میلیونها جوان و نوجوان و نونهال به سمت دانایی و توانایی است.
این خصوصیت ماه مهر است.
- بنده به مسئولان عزیزمان، مسئولان به خصوص مسئولان آموزش و پرورش و وزارت علوم و بهداشت و درمان توصیه می‌کنم که ارزش و اهمیت استعداد جوان ایرانی را همواره مورد نظر داشته باشند.
جوانان ایرانی استعدادشان در دانش و در بسیاری از مسائل دیگر زندگی را نشان دادند.
- من اینجا این آمار را بخوانم: در رقابت‌های مختلف دانش‌آموزان جهان در همین اواخر با حوادث جنگ دوازده روزه و این چالشهایی که وجود داشت، چهل مدال رنگارنگ را دانش‌آموزان ما کسب کردند که از این چهل مدال، یازده تا مدال طلا بود.
اینها خیلی اهمیت دارد، ارزش دارد.
در المپیاد نجوم رتبه‌ی اول را به دست آوردند در دنیا در بین کشورهای شرکت کننده‌ی بین‌المللی.
در رتبه‌های در رشته‌های دیگر هم رتبه‌های خوبی را به دست آوردند.
در ورزش هم، عرصه‌ی ورزش هم که خب این روزها دارید می‌بینید، قبلاً والیبال، بعد هم حالا کشتی.
این جوانهای ما این جوری‌اند.
بحمداللّه استعداد اینها استعداد فوق‌العاده‌ای است.
از این بایستی استفاده کرد.
- لازم می‌دانم این روزها به مناسبت سالگرد شهادت مجاهد کبیر شهید سید حسن نصراللّه یادی از ایشان بکنم.
سید حسن نصراللّه ثروت عظیمی بود برای دنیای اسلام، نه فقط برای تشیع، نه فقط برای لبنان، برای دنیای اسلام ثروتی بود.
البته این ثروت از دست نرفته.
ثروت باقی است.
او رفت، اما این ثروتی که او ایجاد کرده بود، این ثروت باقی است.
- داستان حزب‌اللّه لبنان، داستان دنباله‌داری است.
نباید حزب‌اللّه را دست‌کم گرفت و نباید از این ثروت مهم غفلت کرد.
این ثروتی است برای لبنان و برای غیرلبنان.
- در مورد اتحاد ملت ایران، اولین حرف من این است که در جنگ دوازده روزه اتحاد ملت ایران، یکپارچگی ملت ایران، دشمن را ناامید کرد.
یعنی دشمن از همان روزهای اواسط جنگ، اوایل و اواسط جنگ فهمید که به آن مقصود و غرضی که داشته، دست نخواهد یافت.
- غرض دشمن، زدن فرماندهان نبود.
این یک وسیله بود.
دشمن با خودش فکر کرده بود که فرماندهان نظامی را بزند، بعضی شخصیت‌های مؤثر نظام را بزند، در کشور اغتشاش به وجود بیاید و در تهران به خصوص عوامل آنها دست بزنند به آشوب و اغتشاش و مردم را، افرادی را که می‌توانند، بکشانند به خیابان‌ها، حادثه‌ای درست کنند به وسیله‌ی مردم علیه جمهوری اسلامی.
این هدف بود.
هدف بنابراین جمهوری اسلامی بود.
- هدف دشمن، مختل‌کردن نظام بود که من در یک صحبت دیگری گفتم که اینها حتی برای بعد از جمهوری اسلامی نشسته بودند، نقشه کشیده بودند و فکر کرده بودند.
می‌خواستند فتنه درست کنند، فتنه‌های خیابانی درست کنند، دسته‌جاتی را راه بیاندازند و ریشه‌ی اسلام را در کشور بِکَنند.
این هدف دشمن بود.
- خب این هدف در همان قدم‌های اول شکست خورد.
اما سرداران و اینها که بلافاصله تقریباً جایگزین شدند، کسانی را جایگزین آنها معیّن شدند و وضع و نظام و ترتیب و قاعده‌ی نیروهای مسلح با همان استحکام و با روحیه‌ی بالاتر باقی ماند.
- اما مردم که مؤثرترین عنصر مردم بودند، مردم مطلقاً تحت تأثیر آنچه که دشمن می‌خواست قرار نگرفتند.
تظاهراتی به وجود آمد، خیابان‌ها پر شد، اما علیه دشمن، نه علیه نظام اسلامی.
- کار را مردم به جایی رساندند که دشمن، آن کسانی که در بیرون مرزها هستند، به عوامل خودشان گفتند بی‌عرضه‌ها، ما دیگر چه کار می‌توانستیم برای شماها بکنیم که نکردیم؟
زمینه‌ها را فراهم کردیم، بمباران کردیم، عده‌ای را ترور کردیم، کشتیم.
چرا کاری نمی‌کنید؟
ادامه دارد…