کتاب "تمدن در سیاست بین الملل" منتشر شد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، پرسش کانونی پژوهش حاضر این است که «ورود مفهوم تمدن به دانش سیاست بین‌الملل، به‌عنوان یک حوزه مطالعاتی علوم اجتماعی، چه پیامدهای نظری و دانشی در این حوزه مطالعاتی بین‌رشته‌ای داشته است؟»
بر این اساس، به‌هنگام بهره‌بردن از سطح تحلیل تمدن به‌عنوان ابزار تحلیل سیاست بین‌الملل، باید بررسی کرد «چه تفسیری از مفاهیم اساسی سیاست بین‌الملل نظیر نظم، آنارشی و تغییر ارائه خواهد شد» و بر مبنای این تفسیر «ماهیت نظام بین‌الملل و شکل‌گیری نظم جهانی چگونه خواهد بود».
پس از آن است که می‌توان به برخی پرسش‌هایی جزئی‌تر اما بااهمیت‌تر، نظیر تحلیل پدیده نظم و تغییر در زیرسیستم‌های جهانی نظیر جهان اسلام یا خاورمیانه و...
پرداخت.
بنابراین ضروری است که تمدن در سیاست بین‌الملل، همانند دولت ملی و سطح سیستمی، به‌مثابه یک سطح تحلیل در نظر گرفته شود و مباحث نظری و فرانظری آن، پیش از استفاده از تمدن به‌مثابه سطح تحلیل، تدوین و تنظیم گردد.
کتاب حاضر حاصل قریب به یک دهه تحقیق در حوزه مطالعاتی تمدن در سیاست بین الملل است.
نوروزی‌فیروز، نویسندۀ این اثر ارزشمند، نظام مسائل و طرح کلانی در ذهن دارد.
این نظام مسائل و طرح کلان در تحصیل رشته روابط بین ‎الملل، مطالعه تاریخ معاصر کشورهای اسلامی (جهان اسلام)، تاریخ معاصر غرب و مطالعات تمدنی ریشه دارد.
این طرح کلان سابقه‌ای طولانی دارد که بخش قابل توجهی از آن در دوران تحصیل ایشان در دانشگاه علامه طباطبایی و بهره‎ مندی از اساتید این دانشگاه به ویژه سیدجلال دهقانی فیروزآبادی، مجتبی عبدخدایی، سیدمحمد طباطبائی شکل گرفته و استمرار آن در پژوهش‌هایی بوده است که در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بارور شده است که طی سالیان گذشته، طرح مزبور در قالب های مختلف پژوهشی (تالیف، ترجمه، کرسی‌ها و...) تکمیل شده است.
کتاب حاضر بخش نظری از این طرح کلان پژوهشی است.
پرسش کانونی پژوهش حاضر این است که صورتبندی نظم در جهان اسلام درنهایت به کدام سو میل می‎ کند؟
در راستای این پرسش، اگر بخواهیم از منظر تمدنی نگاهی به مقوله نظم در سیاست بین‌الملل و سپس نظم در جهان اسلام داشته باشیم، تحلیلی تمدنی چه چیزی درباره نظم آتی به ما خواهد گفت؟
اساسا تحلیل تمدنی از کجا آغاز خواهد شد و در کجا منزل خواهد گرفت؟
به تعبیر بهتر چه زمانی می‌‎توانیم بگوییم که نظم تمدنی ایجاد شده است؟
چه زمانی نهادینه می‌‎شود و در چه فضایی به بلوغ می‌‎رسد؟
کنشگران نظام بین‌الملل در وضعیت نظم تمدنی بر اساس چه انگیزه‎ها، نیت‎ها یا جهت‌گیری‌هایی کنش‎های خود را به اجرا می‎گذارند؟
اینها مجموعه سوالاتی است که در این پژوهش تلاش می‌‎شود که به آن پاسخ داده شود.
سرفصلهای کتاب عبارت است از:
فصل اول: مروری بر ورود تمدن به سیاست بین ‎الملل
فصل دوم: کاربست تمدن به مثابه رویکرد در سیاست بین‌الملل
فصل سوم: تحلیل سیاست بین‎الملل از دریچه خوانش‎های تمدنی
فصل چهارم: دولتِ تمدنی و کنشگری در روابط بین‌الملل
فصل پنجم: تحلیل تمدنی و صورتبندی مسئله «نظم» در جهان اسلام
فصل ششم: نهادهای تمدنی و بسط همگرایی در جهان اسلام
جمع ‎بندی و سخن آخر
در فصل نخست پژوهش بر ورود تمدن به دانش سیاست بین‌الملل مروری خواهد شد.
در این فصل ارتباط میان بازگشت دین به سیاست بین‌الملل و ارتباط آن به بازگشت تمدن واکاوی می‌‎شود.
فصل دوم کاربست تمدن به مثابه یک رویکرد را بررسی می‌‎کند.
در این فصل به دو دسته نظریه گفتمانی (تمدن به مثابه فرایند) و نظریه تمدن به مثابه وضعیت اشاره می ‎شود و با ارائه مناظره علمی موجود در این قلمرو، نشان داده می شود که کاربست تمدن به مثابه یک رویکرد بر چه سازه معنایی استوار است.
فصل سوم تحلیل سیاست بین‌الملل از دریچه خوانش‌های تمدنی مختلف در فصل دوم به آن اشاره شده است را به مخاطب ارائه می‌‎دهد.
در این فصل ابعاد بحث از وضوح بیشتری برخوردار می‌‎شود.
در فصل چهارم به کارگزار تمدنی ـ دولت تمدنی ـ در سیاست بین‌الملل و چگونگی کنشگری آن پرداخته می‌‎شود.
در این فصل تلاش می‌‎شود که در کنار مباحث ساختاری، به مسئله کارگزار نیز پرداخته شود تا بحث تکمیل شود.
در فصل پنجم به تحلیل تمدنی و صورت بندی مسئله نظم در جهان اسلام اختصاص یافته است.
این فصل آزمون دقیق تر از فرضیه است و نشان می‌‎دهد که در به کاربستن تمدن برای تحلیل مقوله نظم در بخشی از نظام بین‌الملل (جهان اسلام) مدل تحلیلی مطلوب کدام است؟
فصل ششم به نهادهای تمدنی و بسط همگرایی در جهان اسلام می‌‎پردازد.
این بحث تلاش برای اثبات فرضیه است.
بدین منظور با نشان‌دادن عینیت‌های واقعی بیرونی، و تطبیق آن بر سطح تحلیل اتخاذ شده نشان داده می‌‎شود که سطح تحلیل تمدنی می‌‎تواند نشانگرهای مناسبی را در اختیار ما قرار دهد.
در پایان نیز جمع بندی نهایی تقدیم مخاطبان خواهد شد.
انتهای پیام/