به رسمیت شناختن کشور فلسطین به چه معناست؟
از منظر حقوق بین الملل هرچند که به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط کشورهای مختلف جهان یک اقدام سیاسی و نمادین بوده و عملا منجر به تاسیس چنین کشوری نمی شود اما عامل مهمی در تغییر بازی و قواعد درگیری میان فلسطینی ها و اسرائیلی ها خواهد بود.

به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روز یکشنبه، انگلیس، استرالیا، کانادا و پرتغال بعد از گذشت حدود دو سال از جنگ غزه، کشور فلسطین را به رسمیت شناختند و انتظار میرود که بلژیک و سایر کشورها نیز در افتتاحیه اجلاس سازمان ملل از این اقدام پیروی کنند.
به همین بهانه قصد داریم مروری بر روند به رسمیت شناختن کشور فلسطین از دهههای گذشته تاکنون داشته باشیم.
کدام کشورهای جهان کشور فلسطین را به رسمیت میشناسند یا خواهند شناخت؟
سه چهارم کشورهای عضو سازمان ملل کشور فلسطین را به رسمیت شناختهاند و طبق آمار خبرگزاری فرانسه، حداقل 145 کشور از 193 کشور سازمان ملل، کشور فلسطین را به رسمیت میشناسند و این کشورها شامل انگلیس، کانادا، استرالیا و پرتغال هم میشوند که اخیراً کشور فلسطین را به رسمیت شناختند.
همچنین انتظار میرود که چند کشور دیگر از جمله فرانسه، بلژیک، لوکزامبورگ و مالت در اجلاس آینده موسوم به «راهکار دو دولتی» که روز دوشنبه به ریاست فرانسه و عربستان در مقر سازمان ملل در نیویورک برگزار میشود، از این اقدام پیروی کنند.
الجزایر اولین کشوری بود که در 15 نوامبر 1988 دقایقی بعد از آنکه یاسر عرفات، رئیس فقید سازمان آزادی بخش فلسطین، کشور مستقل فلسطینی را اعلام کرد، رسماً این کشور را به رسمیت شناخت.
در هفتهها و ماههای بعد از آن دهها کشور دیگر نیز از این اقدام پیروی کردند و در اواخر 2010 و اوایل 2011 موج دیگری از به رسمیت شناختن کشور فلسطین آغاز شد.
امروز جنگ غزه موجب شده تا 13 کشور دیگر هم کشور فلسطین را در جهان به رسمیت بشناسند.
اما دست کم 45 کشور از جمله آمریکا کشور فلسطین را به رسمیت نمیشناسند.
در آسیا، ژاپن، کره جنوبی و سنگاپور از جمله کشورهایی هستند که فلسطین را به رسمیت نمیشناسند.
کشور کامرون در آفریقا، پاناما در آمریکای لاتین و اکثر کشورهای اقیانوسیه نیز کشور فلسطین را به رسمیت نمیشناسند.
اروپا قارهای است که کشورهای آن بیشترین اختلاف را در مورد به رسمیت شناختن کشور فلسطین دارند و تقریباً نیمی از آنها فلسطین را به رسمیت میشناسند و نیمی دیگر وجود کشور فلسطین را انکار میکنند و آن را به رسمیت نمیشناسند.
تا اواسط دهه گذشته، کشورهایی که کشور فلسطین را به رسمیت میشناختند، علاوه بر ترکیه، کشورهای بلوک شوروی سابق بودند و کشورهای اروپای غربی و شمال آن، در امتناع از به رسمیت شناختن کشور فلسطین متفق القول بودند؛ به استثنای سوئد که در سال 2014 کشور فلسطین را به رسمیت شناخت.
با این حال جنگ غزه از اکتبر 2023 تاکنون شرایط را تغییر داد و در اروپا، نروژ، اسپانیا، ایرلند و اسلوونی از سوئد پیروی کردند و کشور فلسطین را در سال 2024 به رسمیت شناختند و بعد از آن انگلیس و پرتغال هم روز یکشنبه همین کار را انجام دادند.
اما آلمان و ایتالیا قصد ندارند کشور فلسطین را به رسمیت بشناسند.
به رسمیت شناختن کشور فلسطین به چه معناست؟
رومن لوبوف، استاد حقوق بینالملل در دانشگاه اکس-مارسی در جنوب فرانسه، به رسمیت شناختن کشور فلسطین را یکی از پیچیدهترین مسائل در حقوق بینالملل توصیف کرده و به خبرگزاری فرانسه گفت که کشورها در انتخاب زمان و شکل به رسمیت شناختن، آزاد هستند.
وی افزود: هیچ دفتری برای ثبت به رسمیت شناختنها وجود ندارد و کشورها بدون نیاز به توجیه تصمیم خود، میتوانند به رسمیت شناختن یا عدم به رسمیت شناختن را اعلام کنند.
این استاد فرانسوی تاکید کرد: با این حال یک نکته وجود دارد که حقوق بین الملل در مورد آن کاملا واضح است؛ به رسمیت شناختن به معنای تاسیس یک کشور نیست، همانطور که عدم به رسمیت شناختن مانع از وجود یک کشور نمیشود.
هرچند که به رسمیت شناختن، صرفا بار نمادین و سیاسی دارد اما سه چهارم کشورها معتقدند که فلسطین همه الزامات ضروری برای تبدیل شدن به یک کشور را داراست.
فیلیپ سندز، وکیل و استاد حقوق فرانسوی انگلیسی هم در این زمینه در گفتگو با نیویورک تایمز اظهار داشت: من میدانم که به رسمیت شناختن کشور فلسطین برای بسیاری نمادین به نظر میرسد، اما همین اقدام نمادین هم میتواند بازی را تغییر دهد؛ به این معنا که زمانی که شما یک کشور فلسطینی را به رسمیت میشناسید، فلسطین و اسرائیل را در قوانین بینالمللی در جایگاهی برابر قرار میدهید.
انتهای پیام/