شهید «عبدالقادر»؛ نظریه پرداز تاکتیک‌های «جنگ نامتقارن اسلامی»
شهید عبدالقادر روش‌های مبارزاتی کلاسیک را در ابعاد نظامی با تاکتیک‌های جنگ نامتقارن و در ابعاد ایدئولوژیک با جهاد برای آرمان‌های انسانی و اسلامی درهم آمیخته بود.
خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: «حاج ابراهیم محمد عقیل» ملقب به حاج عبدالقادر مؤسس و فرمانده یگان ویژه رضوان در حزب الله لبنان در ۲۴ دسامبر ۱۹۶۲ در شهر بدنایل بقاعیه به دنیا آمد.
این فرمانده شهید از نسل بنیانگذاران فعالیت‌های اسلامی در بیروت و از رهبران عملیات‌های قهرمانانه در مقابله با تهاجم رژیم صهیونیستی به بیروت در اوایل دهه هشتاد محسوب می‌شد.
حاج عبدالقادر در اوایل دهه ۹۰، مسئولیت آموزش مرکزی حزب‌الله را بر عهده گرفت و نقش اساسی در توسعه توانمندی‌های انسانی در تشکیلات مقاومت ایفا کرد.
وی همچنین در اواسط دهه ۹۰ مسئولیت ستاد مقاومت اسلامی را بر عهده داشت.
شهید عقیل همچنین از سال ۱۹۹۷ تا پس از اخراج نظامیان صهیونیست از جنوب لبنان، مسئولیت واحد عملیات جبل عامل را بر عهده داشت و به طور مستقیم بسیاری از عملیات‌های مهم آن دوره را فرماندهی کرد.
او رکن عملیات را در مقاومت اسلامی تأسیس کرد و از سال ۲۰۰۸ به عنوان معاون عملیاتی دبیرکل حزب الله مشغول به کار شد و به عضویت شورای جهادی درآمد.
نظریه‌های جهادی شهید عقیل
حاج عبدالقادر کتاب‌های «سون تزو» فیلسوف و رهبر مشهور چینی، را مطالعه می‌کرد وماهیت غافلگیری و اهمیت «شناخت دشمن» را از کتاب او با عنوان «هنر جنگ» استخراج کرد.
او همچنین از اندیشه «لیدل هارت» نظریه‌پرداز نظامی بریتانیایی، در مورد اصول «رویکرد غیرمستقیم» بهره برد.
تلاش حاج عبدالقادر صرفاً به انتقال مفاهیم و پذیرش و اجرای آن محدود نمی‌شد، بلکه او در تولید نظریه‌های نظامی خاصی که آن را «مبارزه اسلامی» می‌نامید، خلاقیت به خرج می‌داد.
او به دنبال ریشه‌دار کردن نظری و عملی یک «مکتب نظامی اسلامی» خاص برای مقاومت اسلامی بود که بر روحیه و ایمان واقعی استوار است و در جنگ نامتقارن، شبکه میدانی یکپارچه برای مبارزه، نظریه عملیات نیروهای ویژه و … تجلی می‌یابد.
حاج عبدالقادر یکی از بنیانگذاران نظریه «مبارزه نقطه‌ای» بود که بر ایجاد واحدهای مستقل از نظر مهمات، اطلاعات و آزادی تصمیم‌گیری استوار است.
این واحدها مستقل از محیط خود به مبارزه ادامه می‌دهند و حتی در صورت قطع ارتباط با فرماندهی، فعال باقی می‌مانند.
این مفهوم استحکام ساختار رزمی را تقویت کرده و به آن توانایی بقا و پایداری در سخت‌ترین شرایط را بخشیده است.
ابراهیم عقیل با درک خود از سیستم نبرد دشمن اسرائیلی و پیگیری دقیق تجربیات آن در طول بیش از ۴۰ سال درگیری، به اهمیت آموزش تشکیلات پیاده‌نظام و نیروهای ویژه مقاومت در «نبرد انفرادی» پی برد و ایده‌ای را ارائه کرد که با آنچه در سیستم‌های آموزشی جهان رایج است، متفاوت بود.
او فرمولی منحصر به فرد در تفکر عملیاتی ابداع کرد که بر اساس ادغام نظریه‌های کلاسیک با تاکتیک‌های انعطاف‌پذیر و متحرک جنگ چریکی استوار بود.
شهید عبدالقادر به تقویت تجربیات لجستیک اهمیت می‌داد و هنگامی که مسئولیت ستاد لجستیک را بر عهده گرفت، فرآیند توسعه تولید داخلی در مقاومت و پیشرفت فنی و تکنولوژیکی آغاز شد.
وی در دوران مسئولیت خود در نبرد با دشمن، بر تقویت تفکر تاکتیکی در نبرد مقاومت متمرکز بود، تا جایی که دشمن آن را «جنگ مغزها» توصیف کرد.
پس از بر عهده گرفتن مسئولیت رکن عملیات، او تمرین‌های گسترده‌ای را برای ایجاد مقاومتی قوی و توانمند راه‌اندازی کرد که نتایج آن در جنگ ۲۰۰۶ آشکار شد.
پس از جنگ ۳۳ روزه، او پروژه خود را تکمیل و یگان ویژه رضوان را تأسیس کرد.
شهید ابراهیم عقیل از فرماندهان مقابله قهرمانانه با تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در سال ۲۰۰۶ بود.
به نوشته المنار وی بر تأسیس، توسعه و رهبری نیروی ویژه رضوان در مقاومت اسلامی تا تاریخ شهادتش نظارت داشت.
او از فرماندهان بزرگ جهادی بود که عملیات علیه گروه‌های تکفیری در مرزهای شرقی لبنان، در القصیر، القلمون و سایر مناطق سوریه را برنامه‌ریزی و مدیریت کرد.
شخصیت معنوی شهید ابراهیم عقیل
شهید ابراهیم عقیل گرچه در ابعاد نظامی به شخصیتی استراتژیک و برجسته تبدیل شده بود، ویژگی‌های معنوی شخصیت او باعث شد که از مرزهای یک فرمانده نظامی فراتر رود.
او جهاد و نظریه‌های ساختاری نظامی خود را وسیله‌ای برای رسیدن به هدف والاتر، یعنی خداوند متعال، قرار داد و دو رویکرد جنگ با دشمن صهیونیستی و جهاد با نفس را در شخصیت و مبارزات خود ترسیم کرد.
شهید ابراهیم عقیل به عنوان یک فرمانده بصیر، آینده‌نگر و پیشرو شناخته می‌شد.
او یک فرمانده ایدئولوژیک بود که در هر تصمیم گیری مربوط به نبرد، مفاهیم دینی، اخلاقی و شرعی را در نظر می‌گرفت.
همچنین او به عنوان فرمانده نظامی شناخته می‌شد که شجاعت و سرسختی را با رحمت و مهربانی در هم می‌آمیخت.
شهید عقیل در تمام کارهایش، به عنوان فردی آگاه و دعوت‌کننده به توسعه، نوسازی، انجام تحقیقات، تعمق و احاطه جامع شناخته می‌شد.
او ایده‌های نظامی را بروز کرد.
در تمام این سال‌ها قدس به عنوان مقصد اصلی او باقی ماند و به خاطر آن، حمله به دشمن را برای دفاع از آرمانش انتخاب کرد.
او بر ضرورت داشتن توانایی تهاجمی در کنار توانایی دفاعی برای مقاومت تأکید کرد.
او همواره منبع نگرانی جدی برای دشمن بود که باعث می‌شد او را همیشه در دایره هدف‌گیری خود نگه می‌داشت.
شهادت در مسیر اعتلای آرمان فلسطین
این فرمانده شهید از آغاز نبرد طوفان الاقصی، عملیات نظامی نیروی رضوان در جبهه پشتیبانی لبنان را برنامه‌ریزی و بر رهبری آن نظارت داشت.
او در تاریخ ۲۰ سپتامبر در پی عملیات تروریستی رژیم صهیونیستی در ضاحیه جنوبی بیروت، به شهادت رسید.
عملیات تروریستی رژیم صهیونیستی با شلیک ۲ موشک از یک جنگنده «اف -۳۵» به آپارتمانی در منطقه الجاموس در ضاحیه جنوبی بیروت انجام شد.
رسانه‌های لبنانی گزارش دادند که عقیل در زمان بمباران در حال برگزاری جلسه‌ای با رهبران فلسطینی و لبنانی بود تا گامی دیگر در مسیر اعتلای آرمان فلسطین بردارد.