پولیتیکو: مکرون به دنبال یک پیروزی بزرگ دیپلماتیک در مورد کشور فلسطین است

باشگاه خبرنگاران جوان؛ مریم حسینی - امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه می‌خواهد روز دوشنبه با گرد هم آوردن چندین کشور غربی برای به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی یک کودتای بزرگ دیپلماتیک را به راه بیندازد اما او راه درازی تا دستیابی به یک پیشرفت واقعی در غزه در پیش دارد.
محدودیت‌های آنچه او می‌تواند در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به دست آورد، مشخص است.
قدرت‌های بزرگ اروپایی مانند آلمان و ایتالیا به ابتکار او نخواهند پیوست و احتمال کمی وجود دارد که تلاش‌های او بتواند دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا یا بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل را برای پایان دادن به جنگ متقاعد کند.
ایده بزرگ در نیویورک این است که به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط فرانسه، انگلیس، بلژیک، پرتغال، لوکزامبورگ، مالت، آندورا، استرالیا و کانادا را در بوق و کرنا کنند.
یکی از مقامات فرانسوی آن را "پیروزی دیپلماتیک" برای پاریس خواند.
هدف نهایی مکرون این است که نشان دهد یک موازنه جهانی در برابر حمایت ترامپ از جنگ اسرائیل در غزه وجود دارد و فشار برای صلح را افزایش دهد.
در حال حاضر مقایسه‌هایی با مقاومت فرانسه در زمان ژاک شیراک برای ایستادگی در برابر ایالات متحده در مورد حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ انجام می‌شود - موضعی که در یک سخنرانی مهم در سازمان ملل نیز بیان شد.
البته، یک انگیزه سیاسی داخلی قوی نیز وجود دارد.
رهبران اروپایی از نیاز خود به سوار شدن بر موج خشم عمومی از جنگ آگاه هستند؛ جنگی که با افزایش تلفات در غزه، در حال گسترش است.
موسسه نظرسنجی YouGov دریافته است که حمایت عمومی از اسرائیل در اروپای غربی به پایین‌ترین حد خود در تاریخ رسیده است.
اما مکرون واقعاً چقدر نفوذ دارد؟
حتی فرانسوی‌ها هم اعتراف می‌کنند که خودنمایی و ژست‌های بزرگ در نیویورک هیچ تغییر فوری در بحران انسانی رو به وخامت در غزه ایجاد نخواهد کرد، زیرا تانک‌های اسرائیلی در یک حمله زمینی به پیش می‌روند.
نه اسرائیل و نه ایالات متحده به خاطر مکرون عقب‌نشینی نخواهند کرد.
علاوه بر این، تلاش رئیس جمهور فرانسه برای نشان دادن یک جبهه مشترک همچنین نشان می‌دهد که اروپای غربی چقدر نامتحد به نظر می‌رسد، به ویژه هنگامی که کشور‌های اتحادیه اروپا و ناتو به دلیل جنگ در اوکراین، در اطراف ترامپ، محتاطانه عمل می‌کنند.
آلمان، ایتالیا، یونان و هلند مشارکت نخواهند کرد.
فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، حتی در این نشست شرکت نخواهد کرد، زیرا نگرانی‌های فوری‌تری در داخل کشور خود دارد.
جورجیا ملونی، وزیر امور خارجه ایتالیا تأکید کرده است که طرفدار به رسمیت شناختن کشور فلسطین «قبل از تأسیس» آن نیست و یک روز پس از رویداد مکرون خواهد رسید.
به گفته یک دیپلمات اروپایی که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش فاش شود، این قماری بود برای اینکه «اسرائیل با افزایش فشار‌های بین‌المللی علیه آن، تا حدودی کوتاه بیاید».
اما این دیپلمات اذعان کرد که به نظر نمی‌رسد این قمار نتیجه بدهد: «به نظر نمی‌رسد که این اتفاق بیفتد.
ایالات متحده از اسرائیل حمایت می‌کند و آنها در حال تسریع الحاق اراضی در کرانه باختری هستند.»
یک دیپلمات دیگر خاطرنشان کرد که تا زمانی که اسرائیل از حمایت «متحد بزرگ خود، ایالات متحده» برخوردار باشد، چیزی تغییر نمی‌کند.
با این حال، برای بسیاری از ناظران، تلاش مکرون کمتر به دلیل تأثیر فوری و بیشتر به دلیل ایجاد یک نقطه عطف در روابط اروپا با اسرائیل است.
کریستینا کاوش، کارشناس خاورمیانه در اندیشکده صندوق مارشال آلمان گفت: تحولات دو سال گذشته و ماه‌های گذشته منجر به این درک شد که اوضاع نمی‌تواند ادامه یابد.
از نظر کاوش، اقدام کمیسیون اروپا در هفته گذشته برای اعمال تحریم‌ها و تعرفه‌ها علیه اسرائیل نشان دهنده تغییر اساسی در طرز فکر اروپا است.
او گفت: «این بی‌سابقه است.
اقدامات تجاری معمولاً فقط علیه کشور‌های استبدادی مانند میانمار یا بلاروس انجام می‌شود.»
در هفته‌ها و روز‌های پیش از کنفرانس مکرون در مورد فلسطین، ایالات متحده و اسرائیل تلاش کرده‌اند تا تهاجم دیپلماتیک فرانسه را خنثی کنند.
واشنگتن ماه گذشته از اعطای ویزا به محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین برای سفر به ایالات متحده جهت شرکت در گردهمایی سالانه سازمان ملل متحد خودداری کرد.
اسرائیل اقدامات تلافی‌جویانه مختلفی را در دست بررسی دارد.
نتانیاهو و دستیاران ارشد او در حال انجام تلاشی در آخرین لحظه برای متقاعد کردن مکرون هستند تا به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط فرانسه را به آزادی اسیران باقی مانده اسرائیلی گره بزند.
یک مقام اسرائیلی به پولیتیکو گفت: "اگر او بخواهد به رسمیت شناختن را با آزادی گروگان‌ها گره بزند، اسرائیل می‌تواند آن را بپذیرد.
"
برای فرانسه، این واکنش نشان می‌دهد که تلاش‌های دیپلماتیک آن مؤثر بوده و اسرائیل و ایالات متحده به طور فزاینده‌ای منزوی شده‌اند.
کریم آملال، سفیر سابق فرانسه در مدیترانه، گفت: "این موضوع چیز زیادی را برای غزه‌ای‌ها تغییر نخواهد داد.
اما ما شاهد تغییر اتحاد‌ها هستیم.
اسرائیل و ایالات متحده علیه اکثر کشور‌های اروپایی از جمله آلمان هستند و پویایی فعلی انزوای آنها را تشدید خواهد کرد.
میشل دوکلو، سفیر سابق فرانسه در سوریه این مساله به طور مستقیم با فشار فرانسه علیه جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ مقایسه کرد.
او گفت: «فرانسه از نظر سیاسی و اقتصادی تضعیف شده بود، اما همچنان قادر به هدایت احساسات اکثر کشور‌ها بود.»
اما یک مقایسه دیگر نیز واضح است.
همانطور که دوکلو به یاد می‌آورد، چرخش فرانسه به صحنه دیپلماتیک در سال ۲۰۰۳ مانع از حمله به عراق یا سال‌های آشفتگی پس از آن در سراسر خاورمیانه نشد.
او گفت: «این کار خطر اتلاف وقت را به همراه دارد.»
لیست بازیگران کنفرانس مکرون در مورد فلسطین از نظر رهبران اروپایی چندان درخشان نیست.
پدرو سانچز، نخست وزیر اسپانیا، بارت دی ویور از بلژیک، مارسلو ربلو دی سوزا از پرتغال و رهبرانی از لوکزامبورگ و مالت در کنفرانس روز دوشنبه شرکت خواهند کرد.
انتظار می‌رود مارک کارنی از کانادا و آنتونی آلبانیز از استرالیا سخنرانی‌هایی داشته باشند.
نخست وزیر انگلیس در تلاش است تا بین فشار حزب خود و رویکرد ترامپ، که هفته گذشته سفری عمدتاً دوستانه به بریتانیا داشت، تعادل برقرار کند.
اگرچه اعلام شده که او امروز رسما کشور فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت.
انتظار نمی‌رود کی یر استارمر، نخست وزیر انگلیس در گردهمایی سازمان ملل شرکت کند و این کار را به معاون نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه واگذار کرده است.
او از زمان تصدی سمت خود به دلیل مدت زمانی که در خارج از کشور در اجلاس‌های بین‌المللی گذرانده است، با انتقاد مواجه شده است، در حالی که چندین ماموریت داخلی مهم او هنوز حل نشده است.
صدراعظم مرتس آلمان نیز در این نشست شرکت نخواهد کرد و به جای او، یوهان وادفول، وزیر امور خارجه اعزام خواهد شد.
رسماً، غیبت مرتس به دلیل مسائل داخلی است که نیاز به توجه او دارد، مانند بحث‌های پارلمانی در مورد بودجه ملی سال آینده.
اختلاف بر سر جدول زمانی مناسب همچنین به صدراعظم آلمان، که از مخالفان سرسخت به رسمیت شناختن کشور فلسطین است، اجازه می‌دهد تا از رویارویی مستقیم با پاریس - و دیگران - در صحنه بین‌المللی اجتناب کند.
بار‌ها و بارها، صدراعظم و دولتش علیه چنین اقدامی صحبت کرده‌اند.
مرتس پنجشنبه شب در سفری به مادرید گفت: «دولت آلمان در حال حاضر به رسمیت شناختن کشور فلسطین را در نظر نمی‌گیرد.
ما همچنان چنین به رسمیت شناختنی را یکی از گام‌های نهایی، نه یکی از اولین گام‌ها، در مسیر راه حل دو کشور می‌دانیم.»
کاوش از صندوق مارشال آلمان توضیح داد: «رفتن او نه ضروری است و نه از نظر سیاسی مناسب است.
همین که مانع نشوند و بگذارند فرانسه و اسپانیا گفت‌و‌گو را پیش ببرند، کافی است.» او با اشاره به تصمیم آلمان برای حمایت از اعلامیه فرانسه در حمایت از راه حل دو کشور گفت که اسپانیا در حال حاضر یک کشور فلسطینی را به رسمیت می‌شناسد.
مرتس در کنار سانچز، که در میان کشور‌های اتحادیه اروپا موضع بسیار تندی علیه اسرائیل اتخاذ کرده است، افزود: «جای تعجب نیست که ما ممکن است نظرات متنفاوتی در این مورد داشته باشیم.
البته، این موضوع به تاریخ آلمان نیز مربوط می‌شود.»
ملوی، نخست وزیر ایتالیا، که هرگز طرفدار حمایت از ابتکارات مکرون نبوده است، نیز از شرکت در این کنفرانس خودداری کرده و تصمیم گرفته است یک روز پس از کنفرانس به نیویورک برسد.
هفته گذشته، آنتونیو تاجانی، وزیر امور خارجه ایتالیا اقدامات برای به رسمیت شناختن فلسطین را «کاملاً بی‌فایده» خواند.
منبع: پولیتیکو