گلایه بیماران تالاسمی از کمبود دارو و خون
مدیر عامل انجمن تالاسمی ایران گفت: حدود ۵۰ نفر از بیماران به همراه خانوادههایشان جلوی درب استانداری کرمانشاه حاضر شدند و خواستار رسیدگی به مشکلات دارویی و درمانی خود شدند.

به گزارش خبرگزاری مهر، جمعی از بیماران تالاسمی و خانوادههای آنان در کرمانشاه نسبت به کمبود دارو و خون و مشکلات درمانی خود ابراز نگرانی کردند.
این بیماران که طی ماههای گذشته موضوع را به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و سازمان انتقال خون اطلاع داده بودند، هفته گذشته به صورت مسالمتآمیز مقابل استانداری کرمانشاه گرد هم آمدند.
یونس عرب، مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران، در گفتوگو با خبرنگار مهر گفت: حدود ۵۰ نفر از بیماران به همراه خانوادههایشان برای بیان مشکلات دارویی و درمانی خود مقابل استانداری حضور یافتند.
این بیماران انتظار دارند صدای آنها شنیده شود و مسئولان نسبت به دغدغههایشان توجه بیشتری داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه بیماران صرفاً خواستار دسترسی پایدار به دارو و درمان استاندارد هستند، افزود: بسیاری از این عزیزان علاوه بر تالاسمی، با بیماریهایی نظیر دیابت و پوکی استخوان نیز درگیرند و شرایط جسمی ویژهای دارند.
تأمین دارو و خون مورد نیاز، کمترین خواسته آنهاست.
مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران ادامه داد: یکی از مشکلات اصلی بیماران تالاسمی کمبود خون است.
این موضوع نه تنها در کرمانشاه، بلکه در برخی استانهای دیگر مانند مازندران و سیستان و بلوچستان هم گزارش شده است.
برای نمونه، بیماران بزرگسال تالاسمی در مازندران که باید هر دو تا سه هفته یکبار تزریق خون داشته باشند، گاهی تنها یک واحد خون دریافت میکنند.
وی هشدار داد: اگر این روند ادامه پیدا کند، مشکلات بیماران بیشتر خواهد شد.
به همین دلیل، بیماران انتظار دارند وزارت بهداشت و سازمان انتقال خون برای تأمین دارو و خون اقدامات جدیتری انجام دهند.
عرب با اشاره به نقش حیاتی سازمان انتقال خون در کشور گفت: کارکنان این سازمان با وجود کمبود منابع انسانی و تجهیزات، تلاش زیادی برای تأمین نیاز بیماران انجام میدهند.
با این حال، شرایط موجود باعث فشار مضاعف بر این مجموعه شده است.
تقویت سازمان انتقال خون میتواند کمک بزرگی به بیماران و کل نظام سلامت کشور باشد.
وی همچنین تأکید کرد: ذخایر خون در حوادثی چون زلزله، سیل و دیگر بحرانها، نقش حیاتی در نجات جان هموطنان داشته است.
بنابراین ضروری است نگاه به سازمان انتقال خون صرفاً هزینهای نباشد، بلکه به عنوان یک بخش راهبردی و حیاتی در امنیت سلامت کشور تقویت شود.