آیا استارلینک در لبنان میتواند در خدمت رژیم صهیونیستی باشد؟
کابینه لبنان مجوز استارلینک را تصویب کرد، اقدامی که نگرانیهای امنیتی و تخلفات قانونی را در بحبوحه هشدارها در مورد خطرات حاکمیتی و تبدیل این سرویس به ابزاری برای جاسوسی افزایش میدهد.

به گزارش مشرق، کابینه لبنان در اقدامی که جنجال گستردهای را برانگیخت، اعطای مجوز به استارلینک برای راهاندازی سرویس اینترنت ماهوارهای در این کشور را تصویب کرد.
اگرچه به نظر میرسد این اقدام یک پیشرفت فناوری است که از مدتها مورد انتظار بوده است، اما موجی از نگرانیهای امنیتی و اطلاعاتی را به ویژه با توجه به تجاوز مداوم اسرائیل به لبنان ایجاد میکند.
المیادین در گزارشی نوشت، چگونه میتوانیم چنین پروژه عظیم آمریکایی را از واقعیت اتحاد بین ایالات متحده و اسرائیل جدا کنیم؟
آیا اینترنت ماهوارهای به یک کریدور جاسوسی جدید تبدیل میشود که از طریق دروازه فناوری به لبنان نفوذ میکند؟
در فناوری استارلینک هزاران ماهواره کوچک در مدار پایین زمین با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند و اینترنت سریعی را در اختیار کاربران قرار میدهند که قادر به ارائه سرعتهایی بیش از ۱۵۰ مگابیت در ثانیه است.
مزیت این پروژه این است که زیرساختهای سنتی را دور میزند و به مناطق دورافتادهای که فاقد شبکههای تلفن ثابت یا تلفن همراه هستند، دسترسی میدهد.
با این حال، این ظاهر فریبنده، ابعاد دیگر را پنهان میکند.
به نظر نمیرسد استارلینک یک سرویس صرفاً غیرنظامی باشد؛ بلکه به عنوان یک نمای اقتصادی ارائه میشود که میتواند نقشهای نظامی و اطلاعاتی را پنهان کند.
وقتی اینترنت دیگر توسط دولت کنترل نشود و از طریق ماهوارههای آمریکایی عبور کند، چه کسی میتواند تضمین کند که دادههای لبنان بخشی از بانک داده آمریکا و اسرائیل نشود؟
آنچه به پیچیدگی اوضاع میافزاید این واقعیت است که ایلان ماسک، مالک این شرکت، نه تنها یک کارآفرین فناوری، بلکه یک چهره سیاسی جنجالی است که به دلیل نزدیکیاش به دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا شناخته میشود و پیش از این از طریق پروژهها و شبکههای خود در درگیریهای بینالمللی مداخله کرده است.
تجربه اوکراین: اینترنت در خدمت جنگ
تجربیات در چندین کشور ثابت کرده است که این فناوری میتواند به سرعت به ابزاری مؤثر در میدان نبرد تبدیل شود.
قابل توجهترین مورد اوکراین است.
از زمان شروع جنگ، استارلینک به یک شریان ارتباطی حیاتی برای نیروهای اوکراینی تبدیل شده است.
- از آن برای تأمین امنیت ارتباط بین واحدهای نظامی استفاده شده است.
- به عملیات و هدایت پهپادها در زمین کمک کرده است.
- با وجود حملات روسیه، یک شبکه ارتباطات میدانی را حفظ کرده است.
این تجربه باعث شده است که کارشناسان، استارلینک را به عنوان یک ابزار نظامی تمام عیار ببینند، حتی اگر در پوشش "خدمات اینترنتی برای شهروندان" باشد.
سوال این است: اگر این اتفاق در اوکراین افتاده است، چرا در هیچ کشور دیگری نیفتد؟
شورای وزیران لبنان مجوز را تصویب کرد
در آخرین جلسه کابینه لبنان، مجوز استارلینک لبنان تصویب شد.
این سرویس برای شرکتها و مؤسسات با هزینهای تقریباً از ۱۰۰ دلار در ماه شروع به کار خواهد کرد.
با این حال، کمیسیون اطلاعات و ارتباطات پارلمان به وضوح با صدور این مجوز مخالفت کرد و نسبت به نقض قوانین و خطرات حاکمیتی هشدار داد.
در جلسهای که در ماه اوت گذشته برگزار شد، کمیسیون به این نتیجه رسید که مجوز استارلینک با اصول اساسی حقوقی در لبنان مغایرت دارد.
این کمیسیون این اقدام را نقض قانون معاملات الکترونیکی شماره ۸۱ سال ۲۰۱۸ دانست که با نادیده گرفتن اصل حاکمیت دیجیتال و عدم الزام شرکت به ذخیره دادههای شهروندان لبنانی در داخل کشور، حریم خصوصی و حق مدیریت دادهها را به خطر میاندازد.
همچنین این مجوز را نقض قانون مخابرات شماره ۴۳۱ سال ۲۰۰۲ دانست که سازمان تنظیم مقررات ارتباطات را به عنوان تنها مرجع تنظیم مقررات و صدور مجوز تعیین میکند، موضوعی که کاملاً به حاشیه رانده شده است.
فرمان قانونی ۱۲۶/۱۹۵۹ که خدمات مخابراتی بینالمللی را به دولت لبنان محدود میکند، نیز دور زده شده است و صدور مجوز برای یک شرکت خارجی خارج از چارچوب رسمی را نقض آشکار قوانین قابل اجرا میکند.
علیرغم این هشدارها، این مصوبه به تصویب شورای وزیران رسید و سوالاتی را در مورد انگیزههای واقعی پشت تسریع در پیشبرد این لایحه در این زمان مطرح کرد.
در این زمینه، رامی ابوحمدان، عضو کمیسیون رسانه و ارتباطات پارلمانی، در گفتگو با المیادین تأکید کرد که تصمیم به عقد قرارداد با استارلینک مستلزم نقضهای قانونی «گسترده» است.
او تأکید کرد تجربیات قبلی در فلسطین اشغالی و ایران به وضوح نشان میدهد که چگونه از دستگاههای استارلینک در لحظات حساس تجاوز استفاده شده است و این خطر «عمومی و واقعی» است.
ابوحمدان افزود که تصویب سریع این تصمیم، بدون هیچ گونه در نظر گرفتن امنیت دادههای شهروندان لبنانی، عملاً به این معنی است که لبنان در معرض یک شرکت خصوصی خارجی قرار گرفته است، بدون هیچ گونه نظارت مؤثر از سوی نهادهای آن.
او پرسید: «چرا باید کل کشور را به بهانه نیاز به اینترنت پرسرعت تسلیم کنیم و آن را در معرض افشا قرار دهیم، در حالی که شرکتهای دیگری وجود دارند که قادر به ارائه خدمات مشابه، با شرایط مالی بهتر برای دولت، استانداردهای امنیتی سختگیرانهتر و در چارچوبهای قانونی هستند؟»
از نظر سیاسی، این عضو کمیسیون توضیح داد که سفیر ایالات متحده در لبنان بارها با وزیر ارتباطات فعلی و افراد قبل از او در مورد تأیید قرارداد با استارلینک ارتباط برقرار کرده است.
او پرسید: «آیا این رفتار این گام را به روشنی نشان نمیدهد که بخشی از پروژه ایالات متحده برای تسلط کامل بر حاکمیتی است که بسیاری در لبنان ادعای دفاع از آن را دارند؟»
او تأکید کرد که «حاکمیت دیجیتال بخش جداییناپذیر از حاکمیتی است که دولت لبنان از آن صحبت میکند.»
حریم خصوصی شهروندان در معرض خطر
این تهدید محدود به استفاده نظامی نیست، بلکه به حریم خصوصی روزانه شهروندان لبنانی نیز گسترش مییابد:
- این سرویس از شبکههای لبنان عبور نمیکند، بلکه مستقیماً از طریق ماهوارههای آمریکایی انجام میشود.
- قوانین ایالات متحده به شرکتها اجازه میدهد که دادهها را به سازمانهای اطلاعاتی تحویل دهند.
- هیچ تضمینی در مورد نحوه ذخیره یا محافظت از دادهها در برابر دسترسی خارجی وجود ندارد.
این بدان معناست که دادههای کاربران لبنانی میتواند کاملاً در معرض دید قرار گیرد، بدون اینکه دولت بتواند مداخله کند یا استانداردهای امنیتی را اعمال کند.