شرق: تروئیکای اروپایی مهره شطرنج آمریکا و اسرائیل شده‌اند
روزنامه شرق با اشاره به کارشکنی غرب در مقابل تعامل سازنده ایران تیتر زد: باز هم حسن‌نیت تهران، باز هم زیاده‌خواهی غرب.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: شرق ضمن بررسی پیشنهادات جدید تهران برای جلوگیری از بازگشت قطعنامه‌ها نوشت: در واپسین روزهای منتهی به بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، تهران باز هم در یک حسن‌نیت دیگر، علاوه‌بر امضای سند قاهره و آغاز فصل جدید از همکاری‌های مشترک با آژانس به‌رغم حملات و تجاوزات اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای، در جریان تماس تلفنی عباس عراقچی وزیر امور خارجه با مقامات اروپایی از خود انعطاف بیشتری نشان داد و پیشنهادات جدیدی را طرح نمود.
اما به نظر می‌رسد اروپا کماکان با قرائت سیاسی و امنیتی به دنبال زیاده‌خواهی است و تقریباً قطعی شده است که تروئیکا و اتحادیه عملاً به عنوان مهره‌های شطرنج واشنگتن و تل‌آویو عمل می‌کنند.
در دل این تحولات، پیشنهاد عباس عراقچی که به روایت خبرنگار وال‌استریت ژورنال شامل چند تعهد متقابل میان ایران، آمریکا و اروپا بود، در مرکز توجه قرار گرفت.
بر اساس جزئیاتی که لارنس نورمن منتشر کرد، ایران حاضر بود با آمریکا دیدار کند، ولو به شکل غیرمستقیم، به شرط آنکه واشنگتن تضمین دهد هیچ حمله‌ای علیه تأسیسات هسته‌ای ایران انجام نخواهد شد.
در مقابل، سه کشور اروپایی باید متعهد می‌شدند فرآیند اسنپ‌بک یا همان بازگرداندن قطعنامه‌های شورای امنیت را به تعویق بیندازند یا به کلی کنار بگذارند.
در این میان، ایران هم ذخایر ۶۰ درصدی اورانیوم غنی‌شده خود را یا رقیق می‌کرد یا نابود می‌ساخت تا فضای مذاکرات نهائی بر سر توافقی جامع فراهم شود.
از نگاه تهران، این طرح می‌توانست همزمان بحران بازگشت تحریم‌ها را خنثی کند و راهی برای گفت‌وگوهای سازنده بگشاید.
با این حال، طرف اروپایی روایتی کاملاً متفاوت ارائه داد و این پیشنهاد را «غیرقابل قبول» خواند؛ دلیلی که مقامات اروپایی آوردند، مبتنی بر نگرانی‌های امنیتی و حقوقی بود.
آنها تأکید داشتند که حذف اسنپ‌بک عملاً آخرین ابزار فشار بر ایران را از بین می‌برد و اروپا را پیش از شروع هرگونه مذاکره‌ای از امکان واکنش حقوقی و سیاسی محروم می‌سازد.
از نگاه آنان، این پیشنهاد حتی اگر با برخی اقدامات فنی مانند رقیق‌سازی ذخایر اورانیوم همراه می‌شد، باز هم اهرم‌های کلیدی فشار را به‌طور کامل از بین می‌برد و اروپا و آمریکا را در نقطه‌ای می‌گذاشت که در مذاکرات بعدی هیچ برگ برنده‌ای نداشته باشند.
همین باعث شد که تروئیکا موضعی سخت‌تر بگیرد.
در برابر این مواضع، عباس عراقچی با لحنی انتقادی تاکید کرد که ایران نمی‌تواند تنها بازیگری باشد که برای پیشگیری از بحران، گام‌های عملی برمی‌دارد.
او در توضیح طرح پیشنهادی خود گفت که این بسته معقول، متوازن و قابل اجراست و از حمایت کامل تمام نهادهای تصمیم‌گیر در داخل ایران برخوردار است، اما اروپا به جای پرداختن به محتوای آن، به بهانه‌جویی روی آورده است.
عراقچی همچنین یادآور شد که ایران پیش از این با امضای توافقی جدید با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فصل تازه‌ای از همکاری را آغاز کرده و این اقدام در شرایطی انجام شده که حملات غیرقانونی اسرائیل علیه تأسیسات هسته‌ای ایران ادامه دارد.
از نگاه تهران، این میزان از انعطاف‌پذیری و همکاری باید با پاسخ متناسب طرف مقابل همراه می‌شد، نه با طفره‌روی و زیاده‌خواهی.
با وجود این کشمکش‌ها، یک نکته روشن است.
اگر اروپا همچنان بر مواضع سخت‌گیرانه خود پافشاری کند و حاضر به ارائه تضمین‌های حداقلی در برابر گام‌های عملی ایران نباشد، سناریوی بازگشت تحریم‌های شورای امنیت تقریباً قطعی خواهد شد؛ که می‌تواند فضای تعامل دیپلماتیک را برای سال‌ها مسدود کند.