پیرس: سکوت یعنی همدستی با وحشت در غزه

به گزارش مشرق، گای پیرس، بازیگر معروف، در واکنش به کشتار کودکان در غزه، تأکید کرد: «سکوت یعنی همدستی با وحشت».
او به تازگی در فیلم کوتاهی شرکت کرده است که به ابتکار سازمان‌های «کودکان را نجات دهید» و «عشق را انتخاب کن» منتشر شده و در آن هنرمندانی دیگر نیز به خوانش شعر «اسم کودکان را نیاور» اثر مایکل روزن پرداخته‌اند.
گای پیرس، آنی لنکس و ونسا ردگریو در میان گروهی از چهره‌های سرشناس هستند که در قالب یک فیلم کوتاه تازه، خواستار پایان دادن به «نرمال سازی توحشِ» کشتار کودکان در غزه شدند.
این فیلم به ابتکار سازمان‌های «کودکان را نجات دهید» و «عشق را انتخاب کن» منتشر شده و در آن هنرمندان بخش‌هایی از شعر «اسم کودکان را نیاور» سروده‌ مایکل روزن را می‌خوانند.
این شعر در سال ۲۰۱۴ و در واکنش به گزارشی در گاردین نوشته شد که خبر از ممنوعیت یک آگهی رادیویی در اسرائیل داشت؛ آگهی‌ که نام کودکان کشته شده در غزه را می‌خواند.
شعر با این سطرها آغاز می‌شود:
از کودکان نام نبرید
نام کودکان شهید را بر زبان نیاورید
مردم نباید نام کودکان مرده را بدانند.
پیرس در گفت‌وگو با گاردین گفت: «وقتی برای نخستین بار این شعر را خواندم، هم به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم و هم شوکه شدم.
دستورات بی‌رحمانه روزن مستقیم در روح ما خیره می‌شوند و وادارمان می‌کنند با بیرحمیِ پاک کردن یک کودک، پاک کردن نام، خاطره و زندگی‌اش روبه رو شویم.»
علاوه بر پیرس، در این پروژه بازیگرانی، چون امبیکا مود، جولی ریچاردسون، ژولیت استیونسون، دنیس گاف، خالد عبدالله، زاوی اشتون و ایندیرا وارما حضور دارند.
همچنین مجریانی مانند لورا ویت‌مور و نادیا ساوالها، مدل پاپی دلوین، پزشک اورژانس دکتر مو مصطفی، فعال اجتماعی، استیون کاپوس و خودِ شاعر، مایکل روزن، نیز در این اثر شرکت کرده‌اند.
این فیلم هم‌زمان با فراخوان جدید سازمان‌های «کودکان را نجات دهید» و «عشق را انتخاب کن» منتشر شد که از دولت بریتانیا می‌خواهند «به همدستی خود در جنایات جاری در غزه و کرانه باختری پایان دهد».
آن‌ها از مردم خواسته‌اند طوماری را امضا کنند که در آن خواستار «تعلیق فوری انتقال هرگونه سلاح به رژیم صهیونی، محاکمه عاملان جنایات، پایان دادن به مصونیت اسرائیل و اقدام قاطع برای پایان دادن به اشغال سرزمین‌های فلسطینی» شده است.
پیرس افزود: «ما همه تصاویر ویرانگر کودکان در غزه را دیده‌ایم، اما با گذشت زمان یک بی حسی خطرناک شکل می‌گیرد ــ مردم روی برمی گردانند، یا رنج‌ها نادیده گرفته می‌شود، چه برسد به اینکه از سوی عاملان یا همدستانشان توجیه شود.
سادگی این شعر اجازه چنین فراری را نمی‌دهد.
مشارکت در این پروژه برای من یک مسئله وجدانی بود.
هر روز در غزه کودکانی کشته، زخمی یا گرسنه می‌شوند ــ گرفتار کابوسی که هیچ نقشی در ساختنش نداشتند.
نباید بگذاریم این وحشت عادی شود.
سکوت یعنی همدستی.»
بر اساس آمار وزارت بهداشت غزه، از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون دست‌کم ۲۰ هزار کودک در این منطقه کشته شده‌اند؛ هرچند تحقیقات مستقل حاکی از آن است که این رقم بسیار بالاتر است.
کارگردان و عکاس نامزد اسکار میسان هریمن، که هدایت این پروژه را برعهده داشته، گفت کودکان غزه «تقریباً دو سال است که با موجی بی وقفه از فجایع روبه رو هستند: خانه ها، مدارس و بیمارستان هایشان ویران شده و از گرسنگی به عنوان سلاحی علیهان استفاده می‌شود؛ و همچنان جهان کاری برای توقف آن نمی‌کند.»
سازمان "کودکان را نجات دهید" که دهه‌ها در غزه فعالیت داشته ــ از اداره مراکز بهداشت اولیه تا خدمات درمان سوءتغذیه ــ اعلام کرده است که از دوم مارس هیچ کمکی از سوی این سازمان اجازه ورود به غزه نیافته است.