انزوای جهانی رژیم «اسرائیل»

به گزارش مشرق، ناصر کنعانی چافی، سخنگوی سابق وزارت امور خارجه؛ اخیراً رژیم «اسرائیل» مدعی شد ماهواره جاسوسی جدیدی را به مدار زمین پرتاب کرده که توانایی تجسسی‌اش را در خاورمیانه (غرب آسیا) بسیار تقویت خواهد کرد.
به گفته مقامات صهیونیستی، این ماهواره می‌تواند در شب و روز از اشیایی به بزرگی ۵۰ سانتی‌متر تصویربرداری کند.
«یسرائیل کاتس» وزیر جنگ «اسرائیل» نیز گفت: پرتاب ماهواره «افق ۱۹» پیامی به دشمنان است که «آن‌ها را در هر زمان و در هر موقعیت زیر نظر داریم.»
شاید اظهارات مقامات صهیونیستی در خصوص ویژگی‌ها و توانایی‌های رصدی و جاسوسی این ماهواره درست باشد، اما بی‌شک این توانایی‌ها و حتی توانایی‌های تکنیکی و نظامی بیشتر از آن، حلّال مشکلات و تهدیدات وجودی و حیاتی «اسرائیل» نخواهد بود.
اکنون مشکل رژیم «اسرائیل» صرفاً امکان دستیابی به پیروزی در جنگ نظامی نیست که البته در آن هم مشکل اساسی دارد.
«اسرائیل» اکنون منزوی‌ترین رژیم نزد دولت‌ها و ملت‌های جهان است.
حامیان این رژیم کودک‌کُش نیز منفورترین و مطرودترین رژیم‌ها نزد افکار عمومی جهان هستند.
نتانیاهو نخست‌وزیر سفاک رژیم صهیونیستی از ابتدای آغاز جنگ علیه غزه و لبنان می‌گفت «اسرائیل» در هفت جبهه در حال جنگ است، منظورش نوار غزه، کرانه غربی، لبنان، سوریه، یمن، عراق و ایران بود.
«اسرائیل» در هیچ‌یک از هفت جبهه پیروز نبوده است، بلکه علاوه بر آنها، جبهه‌ای به وسعت جهان را به روی خود گشوده است.
رژیم اسرائیل سعی در فرار از واقعیت داشته و با رجزخوانی می‌خواهد به خود و ساکنان سرزمین‌های اشغالی امید بدهد، اما «اسرائیل» هرگز به ماقبل هفت اکتبر برنمی‌گردد.
عملیات استشهادی اخیر در قدس اشغالی نشان داد که «اسرائیل» با تداوم جنایت‌هایش باید هر روز منتظر طوفان‌های جدیدی در عمق سرزمین‌های اشغالی باشد، زیرا رهبران سیاسی، نظامی و حتی مذهبی رژیم با این سطح از جنایت، عصیانگری و ویرانگری در نوار غزه و در جغرافیای منطقه غرب آسیا و طغیان علیه سازمان ملل و حقوق و مقرارت آمره بین‌المللی به همه جهانیان که به دنبال امنیت، آرامش، اخلاق، صلح، و عدالت هستند، نشان دادند که اسرائیل ذاتاً با همه این مبانی دشمن است و تهدیدی بالفعل علیه صلح و امنیت بین‌المللی است.
«اسرائیل» با جنایات هولناک در غزه و با گردنکشی علیه سازمان‌ها و سازوکارهای بین‌المللی و ارزش‌های جهان‌شمول انسانی، مسئله فلسطین را به مسئله اول نه فقط مجامع بین‌المللی، بلکه به مهمترین مسئله تجمعات انسانی در میادین و خیابان‌های اصلی شهرها، دانشگاه‌ها و مدارس، ورزشگاه‌ها، سالن‌های کنسرت، جشنواره‌های فیلم، مساجد، نمازهای جمعه، سمینارها و کنفرانس‌ها، مجالس عزا و عروسی و به درون خانه‌های مردم در سراسر جهان تبدیل کرد.
حمایت انسانی از فلسطین اینک به پهنه دریاهای آزاد و اقیانوس‌ها نیز کشیده شده است.
هیچ انسان باشرف و هیچ وجدان آزاده‌ای امروز بی توجه و بی واکنش به مسئله فلسطین و سرنوشت فلسطینان نیست، هیچ دولت و دولتمرد باوجدانی امروز در برابر نسل‌کُشی انسان‌ها و قربانی شدن انسانیت و ذبح بشریت در فلسطین و غزه ساکت و بی‌تفاوت نیست.
رژیم «اسرائیل» امروز حتی در موطن و زادگاه خود یعنی جغرافیای انگلیس نیز منفور است و خیابان‌های آن مملو از تجمعات و شعارهای ضداسرائیلی و ضد نژادپرستی «اسرائیل» است، فلذا تونی بلر نخست‌وزیر اسبق انگلیس که به دلیل سیاست‌های غلط خود در غرب اسیا در دوران قدرت، شهرت خاصی دارد، اخیراً به آمریکا سفر می‌کند تا با مشورت با مقامات دولت امریکا، راهی برای خروج اسرائیل از بحران بیابد.
شاخ و شانه یسرائیل کاتس وزیر جنگ «اسرائیل» برای جهانیان و برای خاورمیانه با رونمایی از یک ماهواره مضحک است، «اسرائیل» و ماهواره‌هایش در باریکه بسیار کوچک غزه نیز نتوانست مانع عملیات طوفان الاقصی شود، فلذا رصد کامل خاورمیانه نیز به کمک رژیم نخواهد آمد.
اسرائیل به جای رصد میلیمتری خاورمیانه، بهترست به صحنه‌های صدها تحول و رخداد روزانه مردمی، سیاسی، فرهنگی، ورزشی، دانشگاهی، هنری و … با ماهیت ضداسرائیلی و ضدصهیونیستی در سطح جهان بنگرد تا بداند که بعد از هفت اکتبر و بعد از دو سال جنایت هولناک در نوار غزه، اینک باید برای بقای خود نه در هفت جبهه بلکه در جبهه‌ای به وسعت جهان با دولت‌ها و ملت‌ها بجنگد، در حالی که حتی توان پیروزی در جبهه غزه را ندارد.
«اسرائیل» برای پیروزی در غزه، می‌خواهد حماس را از صحنه سیاسی، نظامی و امنیتی غزه حذف و رهبران آن را نابود کند.
اکنون پس از دو سال تلاش برای نابودی حماس در غزه و پس از این همه جنایت، «اسرائیل» نه با حماس، بلکه با ملتی طرف است که اندیشه حماس یعنی مقاومت مسلحانه در برابر دشمن اشغالگر را تنها راه بقا و حیات خود می‌داند.
«اسرائیل» پس از دو سال جنایت، همچنان در رؤیای تسلط بر نوار غزه غوطه‌ور است، اما سربازان آن روزانه همانند اردک وحشی توسط مبارزان فلسطینی شکار می‌شوند.
«اسرائیل» بذر طوفان‌های بی‌شماری را علیه خود کاشته است که تا زمان نابودی «اسرائیل» یکی پس از دیگری فوران خواهند کرد.
بی‌شک کُری خوانی‌ها و رجزخوانی‌های «اسرائیل» از موضع پیروزی، قدرت و اقتدار نیست، همان آواز کوچه باغی در شب تاریک است تا به خود روحیه دهد.
مقامات دولت رژیم جعلی «اسرائیل» به دروغ از پیروزی بر ایران در جنگ ۱۲ روزه سخن می‌گویند و در مقابل با سانسور شدید، ضربات مهلک قوای مسلح ج.
ا.
ایران بر عمق سرزمین‌های اشغالی را کتمان می‌کنند.
جنگ ۱۲ روزه هیمنه پوشالی «اسرائیل» را بر جهانیان آشکار و ثابت کرد «اسرائیل» توان دو هفته جنگ در برابر قدرت نظامی ایران را ندارد.
علاوه‌بر آن ایران موفق شد اتقان موضع خود را که مسئله فلسطین مسئله‌ای جهانی و «اسرائیل» تهدیدی برای همه بشریت است را به به جامعه جهانی اثبات کند.
«اسرائیل» چه بخواهد چه نخواهد، امروز در برابر طوفانی جهانی مملو از احساسات و عواطف و فراتر از آن، جریان عمیق فکری، سیاسی و فرهنگی ضداسرائیلی قرار دارد که همسو و همفکر با اندیشه‌ها و مبانی درست و منطقی جمهوری اسلامی ایران است.
رژیم «اسرائیل» امیدوار بود که با روند عادی‌سازی با چند کشور عربی و اسلامی که امنیت خود را به غلط وابسته به حمایت‌های آمریکا می‌دیدند، در منطقه ادغام شود، اما اکنون منزوی‌ترین رژیم در سطح منطقه و جهان است و حتی ورزشکاران آن در میادین و خیابان‌ها توسط شهروندان اروپایی هو می‌شوند، بگونه‌ای که مجبور می‌شوند هویت اسرائیلی خود را پنهان و کتمان کنند.
امپراطوری رسانه‌ای تحت سلطه صهیونیسم بین‌الملل نیز که همواره در خدمت حمایت از «اسرائیل» و تصویرسازی مثبت از آن بوده است، اینک در برابر طوفان محتواهای حمایتی از فلسطین در شبکه‌های اجتماعی، کارآیی خود را از دست داده است.
رژیم جعلی «اسرائیل» از این پس از زیر موج بحران‌های تو در تو که آن را فراگرفته، کمر راست نخواهد کرد.
طوفان‌الاقصی همچنان خواب صهیونیست‌ها و حامیان «اسرائیل» را آشفته می‌کند.
«اسرائیل» بی‌شک به شکست تا پیروزی، به مرگ تا زندگی و به فروپاشی تا بقا نزدیکترست.