شاهرود در انتظار فرماندار جدید/ آیا آصفری معادله بومی‌گرایی را تغییر می‌دهد؟ - تسنیم
بالاخره پس از کش و قوس های فراوان، تکلیف فرمانداری بزرگترین شهرستان استان سمنان مشخص شد و محمد حسن آصفری، مدیر باتجربه و نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده عالی دولت در شهرستان شاهرود معرفی شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شاهرود، در میان امواج نگرانی‌ها و انتظارات، شهرستان شاهرود با انتصاب محمدحسن آصفری به فرمانداری این شهرستان شاهد تحولی اداری است.
او که نماینده سابق مجلس و دارای سوابق اجرایی گسترده است، جایگزین ابوطالب جلالی شده تا مدیریت عالی شاهرود به عنوان شهرستانی با ظرفیت‌های ارزشمند، اما با چالش‌های عمیق را بر عهده گیرد.
این انتصاب در حالی صورت می‌گیرد که شاهرود، با وجود ظرفیت‌های بی‌نظیر طبیعی و انسانی، سال‌هاست با معضلاتی چون بیکاری گسترده، خشکسالی و توسعه نیافتگی دست و پنجه نرم می‌کند.
شاهرود، به عنوان بزرگترین شهرستان استان سمنان، دارای موهبت‌های طبیعی چشمگیری است؛ از جنگل ابر که کهن‌سال‌ترین جنگل دنیا محسوب می‌شود گرفته تا منطقه حفاظت شده توران و قله شاهوار، همه و همه ظرفیت‌های ارزشمندی برای شهروند بله شما می‌روند.
با این وجود، این ظرفیت‌ها آنچنان که باید به بالفعل تبدیل نشده‌اند و شهرستان با مشکلات اقتصادی و اجتماعی روبرو است.
بیکاری جوانان و خشکسالی از جمله اصلی‌ترین دغدغه‌های مردم این دیار به شمار می‌روند.
در چنین شرایطی، انتصاب یک فرماندار غیربومی موجب بروز نگرانی‌هایی در بین مردم شده است.
برخی معتقدند که یک فرماندار بومی با شناخت عمیق از منطقه و دغدغه‌های آن، می‌تواند بهتر برای حل مشکلات دیرینه چاره‌اندیشی کند.
آنان بر این باورند که مدیران بومی به دلیل آشنایی با فرهنگ و رسوم محلی و همچنین ارتباط نزدیک‌تر با مردم، می‌توانند اعتماد عمومی را جلب و زمینه توسعه را فراهم آورند.
با این حال، نمی‌توان از سوابق درخشان آصفری به سادگی گذشت.
او که متولد اراک است، دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی بوده و سوابق قابل توجهی در سپاه پاسداران و دوران دفاع مقدس دارد.
تجربه فرمانداری در شهرهای اراک و تفرش و دو دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی، از او چهره‌ای کارکشته و با تجربه ساخته است.
این سوابق نشان از توانمندی‌های مدیریتی او دارد و می‌تواند نویدبخش تحولی در مدیریت شهرستان باشد.
یکی از اصلی‌ترین نقدهای وارد بر این انتصاب، مسئله بومی نبودن آصفری است.
مردم شاهرود با اشاره به تجربیات گذشته، معتقدند در دوره‌هایی که شهرستان دارای فرماندار بومی بوده، دستاوردهای بزرگی حاصل شده است.
پروژه‌های عمرانی به ثمر نشسته، اعتماد عمومی بازسازی شده و توسعه شتاب گرفته است.
آنان به مدیران و سیاستمداران زیادی از شاهرود اشاره می‌کنند که اینک در جای جای کشور در پست‌های مهمی مشغول به خدمت هستند.
اما از سوی دیگر، آصفری با سابقه‌ای که در مدیریت شهرهای مختلف دارد، ممکن است بتواند از ارتباطات سیاسی خود برای جلب منابع ملی بهره ببرد.
تجربه او در مجلس و آشنایی با فرآیندهای قانونی می‌تواند مسیر دریافت اعتبارات مورد نیاز برای پروژه‌های عمرانی را هموار سازد.
این ظرفیت می‌تواند برای شاهرودی که سال‌ها از عدم توزیع عادلانه منابع رنج برده، فرصتی مغتنم باشد.
شاهرود نیازمند مدیریتی قوی و دلسوز است که بتواند از ظرفیت‌های خالی مانده شهرستان بهره برداری کند.
پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر که اخیراً در شهرک صنعتی شاهرود راه‌اندازی شده، نشان می‌دهد که با برنامه‌ریزی صحیح می‌توان گام‌های موثری در جهت توسعه برداشت.
معضل تخریب محیط زیست به ویژه در منطقه شاهوار، یکی دیگر از چالش‌های پیش رو است که نیازمند عزمی جدی است.
ویژگی‌های کلیدی شاهرود و چالش‌های پیش رو
شهرستان شاهرود در ابعاد مختلف ویژگی‌های ارزشمندی دارد که حضور مدیری کارآمد می‌تواند به ارتقای این ویژگی‌ها کمک شایانی کند.
همچنین مدیر توانمند می‌تواند به کاهش چالش‌های پیش روی توسعه شاهرود نیز بینجامد.
در بعد اجتماعی، مردم شاهرود به اصالت و ریشه‌های خود اهمیت زیادی می‌دهند.
آنها معتقدند یک غیربومی باید الفبای این شهر را یاد بگیرد، در حالی که شهر نیاز به کسی دارد که زبان آن را از حفظ باشد.
این نگرانی‌ها اگرچه به جا است، اما نباید فراموش کرد که یک مدیر توانمند می‌تواند با مطالعه و مشورت با اهالی منطقه، به سرعت با شرایط آشنا شود.
طرح‌های بزرگ ملی مانند نهضت ملی مسکن که با کلنگ‌زنی پروژه‌های مسکونی 138 هکتاری در شاهرود آغاز شده، می‌تواند با همتی مضاعف به سرانجام برسد.
همچنین تکمیل پروژه‌های نیمه تمامی که سال‌هاست بلاتکلیف مانده‌اند، از اولویت‌های مدیریت جدید باید باشد.
آصفری با بهره‌گیری از تجربیات گذشته می‌تواند در این زمینه موفق عمل کند.
ارتباط با نخبگان و متخصصان شاهرودی که خارج از شهر زندگی می‌کنند، می‌تواند زمینه بازگشت آنان برای آبادانی زادگاهشان را فراهم کند.
یک فرماندار بومی شاید بهتر می‌توانست این ارتباط را برقرار کند، اما آصفری نیز می‌تواند با بهره‌گیری از تجربیات خود، این شبکه ارتباطی را ایجاد نماید.
مردم شاهرود به مدیرانی نیاز دارند که دلسوز باشند و برای پیشرفت شهرشان بکوشند، فارغ از اینکه اهل کجا هستند.
در پایان باید گفت که انتصاب آصفری به فرمانداری شاهرود، هم چالشی برای اصالت و بومی گزینی و هم فرصتی ارزشمند برای توسعه شتابان این شهرستان است.
اگر وی بتواند با درایت و شناخت صحیح از ظرفیت‌های منطقه، اعتماد مردم را جلب کند، شاید بتواند فصل جدیدی در توسعه شاهرود بگشاید.
اما اگر نتواند با خواست مردم ارتباط برقرار کند، ممکن است با مقاومت و عدم همراهی آنان روبرو شود.
شاهرود در تنگنای انتظار نشسته است؛ انتظاری برای آینده‌ای روشن‌تر که در آن، اصالت و توسعه در کنار هم قرار گیرند.
چشم‌امید مردم به دستانی است که بتواند این قاره کوچک را به جایگاه واقعی‌اش برساند.
آصفری با تکیه بر سوابق اجرایی و سیاسی خود می‌تواند با جلب اعتماد عمومی و استفاده از ظرفیت‌های ملی، تحولی در وضعیت شهرستان ایجاد کند.
این انتصاب می‌تواند فرصتی برای شکستن پارادایم سنتی "مدیریت بومی" و حرکت به سمت "مدیریت شایسته‌سالار" باشد.
چه بسا مدیرانی غیربومی که با دلسوزی و کاردانی، خدمات ارزنده‌ای به مناطق مختلف ارائه کرده‌اند.
آنچه در نهایت اهمیت دارد، توانمندی، دلسوزی و تعهد مدیر است، نه صرفاً بومی بودن او.
به نظر می‌رسد با این انتصاب و با همکاری مردم و مسئولان، شاهد روزهایی بهتر برای شاهرود باشیم؛ روزهایی که در آن، توسعه متوازن و همه‌جانبه، آرمانشهر دیرینه این دیار کهن را به واقعیت تبدیل کند.
آصفری می‌تواند با بهره‌گیری از تجربیات گذشته و مشورت با بزرگان و نخبگان محلی، زمینه ساز این تحول باشد.
انتهای پیام/363/.
