تصعید خطرناک در سطح منطقه‌ای
به گزارش مشرق، کانال تلگرامی نو اصولگرا نوشت:
اقدام رژیم در حمله مستقیم به قطر، بیش از هر چیز نشان دهنده‌ی مسیری است که رژیم برای آینده منطقه در نظر گرفته است؛ «به هر کجا، هر زمان خواستیم، حمله خواهیم کرد».
تصور ساده‌لوحانه در منطقه و حتی برخی سیاسیون اصلاحاتی داخلی و کسی مانند حسن روحانی این بود که این گزاره صرفا علیه محور مقاومت و کشورهای ضدقطب آمریکایی در منطقه صادق است.
اما نتانیاهو به همگان نشان داد که برایش دوست و دشمن آمریکا معنا ندارد.
قطری که قرارداد دفاعی دوجانبه با آمریکا دارد و به مثابه کشوری ناتویی محسوب می‌شود، تحت حمله قرار گرفت و آمریکا صرفا از آن «ناراضی» شد.
سامانه‌های گران قیمت آمریکا صرفا موشک‌ها را نظاره کردند.
تازه اگر روایت آمریکایی درباره عدم اطلاع یا اطلاع دیرهنگام را بپذیریم والا که احتمالا آمریکا همکار این حمله بوده است.
مسئله اصلی در این میان آن است که رژیم در سایه حمایت بی‌سابقه ترامپ، قصد دارد تا نظمی کاملا زورمحور را در منطقه استوار سازد که در آن خودش زورمند اصلی است و تمام کشورها را با همین فشار نظامی به مسیر منافع خودش می‌کشاند.
مهم نیست کشورهای مذکور ترکیه‌ی ناتویی، اماراتِ پیمان آبراهام یا قطرِ شریک راهبردی آمریکا باشد یا ایران که راس محور مقاومت است.
او وضعیت کنونی سوریه و لبنان را برای کل منطقه می‌پسندد.
این همان مسیری است که چند ماه پیش و قبل از جنگ 12 روزه به کشورهای عربی هشدارش داده شده بود.
اینکه با تضعیف ایران، آنها قوی نمی‌شوند بلکه رژیم تفوق بیشتری پیدا می‌کند.
در مقابل انشقاق در جهان اسلام باعث شد تا رژیم بتواند روی عدم همکاری راهبردی کشورهای اسلامی و یکپارچه شدن آنان حساب کند.
گرچه عملیات قطر با شکست هم در سطح راهبردی و هم تکنیکی مواجه شد اما احتمالا در آینده با موارد مشابه دیگری ادامه خواهد یافت.
نتانیاهو قفلی را باز کرده که سابقا تصورش هم وجود نداشت.
باید یقین کرد که هیچ مانعی برای رژیم وجود ندارد و بدترین سناریوها، امروز محتمل و ممکن هستند.
افزایش همکاری با کشورهای اسلامی حتما لازم است و باید حداکثر بهره سیاسی از این خبط رژیم برده شود.
اما در عین حال باید بدانیم که اتفاق ویژه و عملیاتی از آن رخ نخواهد داد.
راهبرد اساسی، قوی شدن در مقابل رژیم، ابتکارات عملیاتی و تاکتیکی برای ایجاد چرخش در منطقه، خروج از وضعیت خوشبینی، همکاری واقعا راهبردی با کشورهای قدرتمند و بهبود شرایط داخلی است.
در عرصه خارجی هم باید چند راهبرد پیگیری شود؛ تلاش برای کاهش همکاری امارات و رژیم باید در دستور کار باشد.
با تضعیف همکاری این دو دولت، وضعیت منطقه‌ای رژیم با مشکل مواجه خواهد شد.
باید با ترکیه درباره سوریه گفتگو کرد.
اردوغان زیر حملات رژیم در دمشق است و حالا فهمیده که نعمت ایران در سوریه چه بوده.
به سعودی هم باید هشدار سطح بالا داد.
راهبرد سعودی در پرونده لبنان، مستقیما ضربه به تمام کشورهای منطقه است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.