ترور «کرک» نماد وضع افتضاح سیاست و جامعه آمریکا

به گزارش مشرق، قتل چارلی کرک، فعال محافظه‌کار و چهره شناخته‌شده سیاسی و از یاران وفادار ترامپ تبدیل به نمادی از شدت گرفتن چرخه رادیکالیسم سیاسی در آمریکا شد.
۴۲۵ روز پس از ترور نافرجام دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، کرک هنگام سخنرانی در دانشگاه یوتا از فاصله ۱۸۳ متری به ضرب گلوله کشته شد.
پلیس آمریکا دو نفر را در این رابطه دستگیر کرد؛ اما مشخص شد که آنها ضارب اصلی نبوده‌اند و در نهایت عصر روز گذشته متهم اصلی دستگیر شد.
یک جوان ۲۲ ساله از ایالت یوتا.
کرک تلاش‌ زیادی برای برقراری ارتباط با نسل‌های مختلف آمریکایی انجام داد و بخش زیادی از رأی‌های نسل جوان به ترامپ را جذب کرد.
او با مواضع مهاجرستیزانه و محافظه‌کارانه‌اش محبوبیت ویژه‌ای نزد چهره‌های راست افراطی از جمله ترامپ و نتانیاهو داشت.
ترور کرک درست یک روز قبل از سالگرد ۱۱ سپتامبر رخ داد و همین زمان‌بندی باعث شد برخی اپوزیسیون ایرانی عامل آن را اسلامگرایان معرفی کنند، درحالی‌که خود ترامپ، دموکرات‌ها و چپ افراطی را مسئول خشونت‌های سیاسی می‌دانست.
موضوعی که نشان می‌دهد اپوزیسیون ایرانی می‌تواند از ترامپ هم ترامپ‌تر باشد.
چارلی کرک یک روز پیش از ترور تلاش کرد با اسرائیل فاصله‌گذاری کند و حمله اسرائیل به قطر و نسل‌کشی در غزه را محکوم کرد، هرچند پیش از این بارها مواضع صهیونیستی خود را اعلام کرده بود و پس از تغییر مواضعش، رسانه‌های نزدیک به جریان صهیونیستی حملات شدیدی علیه او آغاز کردند.
پیامدهای این ترور سریعاً در جامعه آمریکایی خود را نشان داد.
کمتر از ۲۴ ساعت پس از حادثه، معلمان، آتش‌نشانان و کارکنان رسانه‌ای به دلیل اظهارنظر درباره قتل کرک مرخص یا اخراج شدند و این موضوع فضای داخلی آمریکا را تحت تأثیر قرار داده است.
چپ حزب قتل است
دونالد ترامپ پس از قتل چارلی کرک، در سخنرانی خود تلاش کرد این حادثه را به روایت دلخواه خود پیوند بزند و با اشاره به سوءقصد نافرجام به جانش در پنسیلوانیا و چندین مورد تیراندازی دیگر، همه را به پای «چپ افراطی» نوشت.
او در این سخنرانی تأکید کرد که قتل و حمله‌های مشابه نتیجه مستقیم نفرت‌پراکنی علیه مخالفان سیاسی است و هشدار داد که رسانه‌ها و جامعه باید این واقعیت را جدی بگیرند.
ترامپ وعده داد که دولتش همه افرادی را که در این جنایت و سایر موارد خشونت سیاسی دخالت دارند شناسایی و مجازات خواهد کرد.
او همچنین این اتفاقات را در امتداد حمله نافرجام به جان خود در پنسیلوانیا و تیراندازی‌های اخیر در ایالات متحده دانست و نقش «چپ افراطی» را در این خشونت‌ها برجسته کرد.
رهبران هر دو حزب این قتل را محکوم کرده و خواستار کاهش خشونت شده‌اند.
در چنین فضایی، استدلال ترامپ چه درباره نقش جناح خاصی در این حملات درست باشد یا نه بازتابی از نگرانی فزاینده نسبت به امنیت سیاسی و ثبات اجتماعی ایالات متحده محسوب می‌شود.
او در ویدئویی که در رسانه اجتماعی تروث‌سوشال منتشر کرد گفت: «سال‌ها، افراد چپ افراطی آمریکایی‌های بزرگی مانند چارلی را با نازی‌ها و بدترین جنایتکاران و قاتلان جمعی جهان مقایسه کرده‌اند.»
علاوه بر این ایلان ماسک در ایکس نوشت: «چپ حزب قتل است» لورا لومر، تئوری‌پرداز محافظه‌کار هم از دولت ترامپ خواست تا «تمام سازمان‌های چپ‌گرا را تعطیل، بودجه‌شان را قطع و تحت پیگرد قانونی قرار دهد.» این درحالی است که خود دموکرات‌ها در هفته‌های اخیر بارها هدف خشونت سیاسی مرگبار قرار گرفته‌اند.
فاصله‌گذاری با اسرائیل یک روز قبل از ترور
درست یک روز پیش از ترور، چارلی کرک با فاکس‌نیوز مصاحبه کرده بود.
او در این مصاحبه سعی کرد با رژیم‌صهیونیستی فاصله گذاری کند و اعلام کرد دعوت اسرائیل برای بازدید از شهرک‌های اشغالی را رد کرده است.
چارلی کرک حمله اسرائیل به قطر را محکوم کرده و از نسل‌کشی در غزه نیز انتقاد کرده بود.
این در حالی است که اسناد زیادی از علاقه او به صهیونیسم وجود دارد و بارها درباره آن صحبت کرده بود.
چارلی کرک حتی حماس را مقصر نسل‌کشی در غزه دانسته بود و سعی کرده بود بار نسل‌کشی را از دوش نتانیاهو بردارد.
اما یک روز پیش از مرگش در چرخشی عجیب، دیدگاه‌های خود را تغییر داد.
جکسون هینکل، فعال سیاسی آمریکایی با انتشار پست‌هایی در شبکه اجتماعی ایکس استدلال کرده است که رژیم اسرائیل مقصر قطعی این ترور است.
او در این باره نوشته است که چارلی کرک که زمانی وفادار به اسرائیل شناخته می‌شد، بعدها ابراز نگرانی کرد که «اسرائیل ممکن است او را بکشد» سپس شروع به انتقادهای ملایم از اسرائیل کرد، ارتباط «جفری اپستین» با موساد را مطرح کرد و حتی به مخالفان صهیونیسم اجازه داد در رویدادهایش سخنرانی کنند.
پس از آن، رسانه‌های نزدیک به جریان صهیونیستی «حملات شدیدی» علیه او آغاز کردند.
انتشار خبر دو قتل فجیع در یک روز
همان‌طور که اشاره شد، کرک چهره‌ای محافظه‌کار بود و ضدمهاجر.
او در سال ۲۰۲۱ خواستار اعزام شبه‌نظامیان به مرز برای جلوگیری از «کاهش و افول جمعیت سفیدپوستان در آمریکا» شد و بارها علیه مهاجران از جمله سیاه‌پوستان حرف زده بود.
از قضا، چند ساعت قبل از ترور کرک، تصاویری مربوط به قتل فجیع یک پناهجوی ۲۳ ساله اوکراینی در متروی کارولینای شمالی منتشر شد.
«ایرینا زارتسکا» روز ۲۲ آگوست در متروی کارولینای شمالی به دست یک سیاه‌پوست به قتل رسید و خبرش در کل رسانه‌های دنیا پیچید.
مثل همیشه مهم‌ترین نتیجه‌ای که از این اتفاق گرفته شد، اخراج سیاه‌پوستان و مهاجران از ایالات متحده بود.
موضوعی که در روزهای اخیر به قطبی‌شدگی جامعه آمریکا در برابر این مسئله شدت بخشید.
چارلی کرک یکی از کسانی بود که به این اتفاق واکنش نشان داد.
او در ایکس تلویحاً همین نتیجه را بازتاب داد و بار دیگر مهاجران را به باد انتقاد گرفت.
بنابراین در سایه اخبار ضدونقیض درباره دستگیری قاتل واقعی کرک، مهاجران هم متهم به ایجاد خشونت سیاسی شدند.
اپیدمی خشونت سیاسی
ایالات متحده از بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر با پایه‌گذاری سیاست خارجی خود بر اصل «مبارزه با تروریسم» بیش از ۸۰۰ پایگاه نظامی و جاسوسی در خارج از مرزهای آمریکا برپا کرد.
حالا و پس از گذشت ۲۴ سال از فروریختن برج‌های دوقلو و حملات افسارگسیخته آمریکا به عراق و افغانستان، نه‌تنها تروریسم در دنیا از بین نرفته بلکه حتی زیستش را در فضای داخلی خود ایالات متحده نیز تعریف کرده است.
مجله آمریکایی «تایم» در شماره جدید خود نسبت به «اپیدمی خشونت سیاسی» در آمریکا ابراز نگرانی کرد.
تایم در ابتدای گزارش خود می‌نویسد: «آمریکا کشوری است که با خشونت سیاسی شکل گرفته و در پیامدهای آن غرق شده است.»
این مجله در ادامه برخی حوادث تروریستی اخیر ایالات متحده را مرور کرده و نسبت به آن هشدار می‌دهد؛ دهه ۱۹۶۰ با ترورهای سیاسی از کِنِدی تا کینگ زخمی شد.
اما در سال‌های اخیر، اعمال خشونت‌آمیز آشکار به ضرب‌آهنگ تیره سیاست ملی تبدیل شده‌اند.
در سال ۲۰۲۱، همان سالی که هواداران ترامپ به ساختمان کنگره آمریکا حمله کردند، بیش از ۹۶۰۰ تهدید ثبت‌شده علیه اعضای کنگره وجود داشت (طبق گزارش پلیس کنگره).
سال بعد، یک مهاجم با چکش به پل پلوسی، همسر رئیس مجلس نمایندگان نانسی پلوسی در خانه‌شان در سان‌فرانسیسکو حمله کرد و همچنین تلاش برای چاقو زدن به لی زلدین، نامزد فرمانداری نیویورک در جریان یک گردهمایی انتخاباتی رخ داد.
در سال ۲۰۲۴، خود ترامپ با دو تلاش برای ترور روبه‌رو شد؛ از جمله بعدازظهر تاریخی در باتلر، پنسیلوانیا، زمانی که او درست در لحظه شلیک سرش را چرخاند و گلوله فقط گوشش را خراش داد و به جمجمه‌اش نفوذ نکرد.
تشدید تهدیدها
تایم نوشته است که در سال جاری تهدیدها بیشتر و خطرناک‌تر شد.
اقامتگاه جاش شاپیرو، فرماندار دموکرات پنسیلوانیا در آتش سوخت، یک فرد مسلح به دو قانون‌گذار دموکرات «مینه‌سوتا» و همسرانشان شلیک کرد، دو کارمند سفارت اسرائیل بیرون از موزه یهودی در «واشنگتن دی‌سی» کشته شدند و یک فرد مسلح که گفته می‌شد مخالف واکسن بود در «آتلانتا» تیراندازی کرد.
مهرزاد بروجردی، رئیس دانشکده علوم اجتماعی در میزوری آمریکا در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی تأکید کرده است «در سال‌های اخیر، حملات نه‌تنها به رؤسای جمهور آمریکا بلکه به مجریان رادیو، تلویزیون، نمایندگان کنگره، شهردارها، قضات، مسئولان انتخابات محلی و حتی پزشکان عمل سقط جنین در ایالات متحده افزایش پیدا کرده است.»
این در حالی است که به نظر می‌رسد ترامپ قصد دارد از ترور دوست وفادارش هم بهره سیاسی ببرد و سیاست‌های مهاجرستیزانه‌اش را تشدید کند.
خبرگزاری‌های آمریکایی به نقل از وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده‌اند که وضعیت قانونی مهاجرانی که اقدام به «تحسین، توجیه یا کم‌اهمیت جلوه دادن» تیراندازی مرگبار به فعال محافظه‌کار چارلی کرک کرده‌اند، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.