داشتم شوخی می‌کردم، نمی‌خواستم دوستم را بکشم

کد خبر: 735358 | ۱۴۰۴/۰۶/۲۱ ۲۰:۳۰:۳۴
مردی که مدعی است دوستش را در جریان شوخی کشته، برای بار دوم در دادگاه کیفری استان تهران پای میز محاکمه رفت.
به گزارش اعتمادآنلاین، این پرونده سال ۹۸ تشکیل شد.
مردی با پلیس تماس گرفت و گفت در یک مغازه مکانیکی شلیکی اتفاق افتاده و یک نفر جانش را از دست داده است.
وقتی ماموران به محل رسیدند، جسدی را پیدا کردند که اثر شلیک گلوله روی آن مشهود بود.
جسد به پزشکی قانونی انتقال یافت و ضارب که متواری شده بود، تحت تعقیب قرار گرفت.
پلیس در نهایت موفق شد متهم به نام رسول را بعد از ۱۸ ماه فرار بازداشت کند.
‌متهم به قتل اعتراف کرد ولی گفت قصد کشتن نداشت.
پرونده با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست، برای رسیدگی به دادگاه ارسال شد و متهم در شعبه ۱۱ دادگاه کیفری استان تهران پای میز محاکمه رفت.
در جلسه رسیدگی، ابتدا اولیای دم درخواست قصاص کردند.
وقتی متهم در جایگاه ایستاد، گفت: «چند روز قبل از حادثه، من کاری برای دو دوستم به نام‌های احمد و حامد انجام داده بودم و پولش را نداده بودند.
روز حادثه آمدند که تسویه‌حساب کنیم.
من پایین در مکانیکی بودم و آنها طبقه بالا بودند.
تازه یک اسلحه خریده بودم.
فروشنده به من گفت که چهار تیر دارد.
من هم تیرها را درآورده بودم.
بعد از اینکه کارم تمام شد، بالا رفتم تا صحبت کنیم.
شوخی‌شوخی اسلحه را سمت بچه‌ها گرفتم.
چون مشروب هم خورده بودم، خیلی در حال خودم نبودم.
همینطور که اسلحه را سمت حامد گرفته بودم، ماشه را فشار دادم.
تصورم این بود که سلاح خالی است، چون چهار گلوله را درآورده بودم.
وقتی ماشه را چکاندم، تیر شلیک شد و به حامد برخورد کرد.
بلافاصله با اورژانس و پلیس تماس گرفتم و خودم فرار کردم.
قسم می‌خورم قصد قتل نداشتم.
اصلاً دشمنی‌ای با هم نداشتیم، همه چیز فقط یک حادثه بود.»
بعد از گفته‌های متهم و وکیل مدافع او، قضات وارد شور شدند و با رأی اکثریت، متهم را به قصاص محکوم کردند.
یکی از قضات حکم بر قتل شبه عمد داد، چرا که متهم بر اثر شوخی شلیک کرده بود و قصدی برای قتل نداشت.
به این ترتیب، با اعتراض متهم پرونده به دیوان عالی کشور رفت و مورد بررسی قرار گرفت.
قضات دیوان با توجه به ادعای متهم مبنی بر اینکه گفته بود شوخی کرده و نمی‌دانسته در اسلحه گلوله وجود دارد، رأی صادره را نقض کردند.
پرونده به شعبه هم‌عرض فرستاده شد و در جلسه رسیدگی مجدد، اولیای دم یکبار دیگر درخواست قصاص کردند.
متهم در دادگاه گفت: «من همچنان اتهام را قبول ندارم.
نمی‌خواستم حامد را بکشم.
حتی خودم از اورژانس و پلیس کمک خواستم ولی وقتی دیدم او مرده است، از ترس فرار کردم.
من درخواست دارم تبرئه شوم.»
با پایان جلسه دادگاه، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.