من به مردم شلیک نمی‌کنم!

به گزارش مشرق، «قاسم دهقان»، جوانی انقلابی بود که برحسب اتفاق در ارتش شاهنشاهی خدمت می‌کرد.
او به‌خاطر مهارتش در تیراندازی، جذب «گارد جاویدان» شد.
گارد شاهنشاهی او را که در بین نیروهای نظامی بالاترین رتبه آورده بود، برای مسابقه تیراندازی کشورهای عضو پیمان نظامی «سنتو»، به کشور الجزایر اعزام کرد.
قاسم موفق شد در بین شرکت‌کنندگان، بالاترین امتیاز را بیاورد و قهرمانی تیراندازی ارتش‌های پیمان سنتو را به نام خودش ثبت کند.
بازگشت او از الجزایر، مصادف شد با فاجعه‌ی ۱۷ شهریور ۱۳۵۷.
کتاب «من به مردم شلیک نمی‌کنم» نوشته حمید داوودآبادی، روایت واقعی زندگی قاسم دهقان است؛ سربازی انقلابی که در ارتش شاهنشاهی خدمت می‌کرد؛ اما در روز جمعه خونین ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ حاضر نشد به مردم شلیک کند.
قاسم همراه دو دوست دیگرش، تصمیم به فرار از صف ارتش گرفتند.
این تصمیم باعث شد تا تحت تعقیب ساواک قرار بگیرند و درگیر شکنجه و دادگاه نظامی شوند.
کتاب، داستان شجاعت، وجدان بیدار و مقاومت در برابر ظلم را با قلمی مستند و تاثیرگذار روایت می‌کند.
فرار همان و محاصره توسط نیروهای ساواک و حمله و شلیک و مجروحیت و دادگاه و شکنجه، همان.
ماجرا تازه از همین نقطه شروع می‌شود.
«من به مردم شلیک نمی‌کنم» روایتی مستند و تکان‌دهنده از ایستادگی اخلاقی سه سرباز انقلابی در ارتش شاهنشاهی ایران است که در روزهای ملتهب منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، از شلیک به مردم بی‌دفاع سر باز زدند.
این اثر نه تنها ماجرایی پرتنش و واقعی از روز جمعه خونین ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ را به تصویر می‌کشد، بلکه پرده از وجدان بیدار و تصمیم شجاعانه انسان‌هایی برمی‌دارد که در میانه‌ی خشونت سازمان‌یافته، جانب انسانیت و حقیقت را گرفتند.
بعد از انقلاب، اول وارد کمیته شد و بعد به سپاه رفت.
بعد از تشکیل تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) توسط حاج احمد متوسلیان، او هم به حاج احمد پیوست و گردان ابوذر را راه‌اندازی کرد.
در تمام لحظه‌های فتح‌المبین و بیت‌المقدس حاضر بود.
بعد هم همراه حاج احمد و چند نفر دیگر به لبنان رفت.
«قاسم دهقان» که روزی به‌عنوان یک مبارز انقلابی در زندان ساواک شکنجه می‌شد، روزی دیگر در کسوت فرمانده گردان در لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) حضور داشت و روزگاری مقابل دوربین حاضر شد تا دینش را به شهدا ادا کند و عاقبت فیلم «قطعه‌ای از بهشت» او را بهشتی کرد.
یار وفادار سید مرتضی آوینی مشابه خود او اما سه سال بعد، در ۱۷ شهریور ۱۳۷۴ روی مین رفت و به شهادت رسید.
در بخشی از کتاب آمده است: ساعت ۶ صبح نشده بود که رادیو اعلام کرد: به دستور شخص شاه، در برخی شهرها از جمله تهران، حکومت نظامی برقرار است و هر کس به خیابان بیاید، به‌سمت او، گلوله‌ی جنگ شلیک خواهد شد.
قاسم دهقان و دو تن از دوستانش، که مذهبی و جزو همان مردم بودند، تصمیم گرفتند به‌هیچ‌وجه به مردم شلیک نکنند و از صف ارتشیان شاه جدا شوند.
این کتاب در ۱۳۲ صفحه قطع خشتی با شمارگان هزار نسخه و به بهای ۱۰۰ هزار تومان توسط نشر شهید کاظمی به بازار نشر عرضه شد.