حمایت مشکوک از عامل نیابتی اسرائیل و آمریکا در آژانس/ سراب امید بستن به یک جاسوس هسته‌ای!
اقدامات اخیر آژانس و تروئیکای اروپایی بخشی از پروژه فشار حداکثری غرب علیه ایران است، گزارش‌های آژانس درباره افزایش ذخایر اورانیوم حکایت از بازی‌های پشت پرده گروسی دارد.
*********
همزمان با آغاز نشست فصلی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مدیرکل این نهاد در یک نشست خبری شرکت کرد و پرونده ایران محور اصلی صحبت‌های او بود.
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این نشست راجع به احتمال حصول توافق میان تهران و دیده‌بان هسته‌ای سازمان ملل ابراز امیدواری کرد.
اما همچنین هشدار داد که زمان زیادی وجود ندارد.
سخنان گروسی مورد توجه روزنامه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته و آن را امیدوار کننده خوانده‌اند، روزنامه هم میهن نوشته است:
موضوع همکاری ایران و آژانس در جریان اقدامات برای جلوگیری از بازگشت قطعنامههای تحریمی شورای امنیت، یک الزام است.
اروپایی‌ها در رایزنی‌ها و اظهارنظرهایشان همان مواضع پیشین خود را به صورت یکپارچه تکرار می‌کنند.
آن‌ها با عبور از تمام مسائلی که از زمان خروج ترامپ از برجام پیش آمد و وعده‌هایی که محقق نشدند، و همچنین بدون توجه به جنگی که اخیراً ایران پشت سر گذاشت، سه شرط گذاشتند که اسنپ‌بک فعال نشود.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است:
شروطی که پس از فعال‌سازی آن نیز گفته می‌شود همچنان کارساز است اما از یک سو مشخص نیست ایران دقیقاً چه موضعی درباره آن‌ها دارد و از سوی دیگر، موضع طرف دیگر هم مشخص نیست، این سه شرط عبارتند از: بازگرداندن دسترسی بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، رفع نگرانی‌ها در مورد ذخایر اورانیوم غنی‌شده و مذاکره مستقیم با آمریکا.
دو شرط اول در گرو همکاری با آژانس است و مشخص نیست که پس از جنگ ۱۲ روزه، آمریکایی‌ها تمایلی به مذاکره با ایران بر سر موضوع هسته‌ای دارند یا نه!
روزنامه شرق نیز در گزارشی با عنوان «خط باریک امید» می‌نویسد:
سه هفته مانده به ضرب‌الاجلی که برخی تحلیلگران آن را آخرین فرصت برای جلوگیری از بازگشت قطعنامههای شورای امنیت علیه ایران می‌دانند، پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران وارد مرحله‌ای حساس شده است.
در دو گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، لحن انتقادی و هشداردهنده‌ای به چشم می‌خورد و بسیاری بر این باور بودند که نشست فصلی شورای حکام در وین بازتابی از همان سناریوی خردادماه خواهد بود؛ سناریویی که در آن فضای بی‌اعتمادی بر روابط تهران و آژانس سایه انداخت، امیدها به توافق کم‌رنگ شد و نهایتا تجاوز اسرائیل را به دنبال داشت.
اقدامات اخیر آژانس و تروئیکای اروپایی بخشی از پروژه فشار حداکثری غرب علیه ایران است.
گزارش‌های آژانس درباره افزایش ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران تا ۶۰ درصد، که به ادعای آسوشیتدپرس، ایران را به «سطح تسلیحاتی» نزدیک کرده، فاقد شواهد معتبر بوده و از سوی تهران به‌عنوان تلاشی برای توجیه فشارهای سیاسی رد شده است، یا بوجود روشن بودن مواضع آزانس امید بستن به آن عجیب است!
این غرب و آژانس هستند که باید پاسخگوی نقض تعهدات، جاسوسی و اقدامات خصمانه خود باشند.
آیا جامعه جهانی شاهد چرخشی در رویکرد آژانس و اروپا به سوی دیپلماسی واقعی خواهد بود، یا این تقابل به تشدید تنش‌ها منجر خواهد شد؟
پاسخ این پرسش، در روزهای آینده و در قاهره روشن خواهد شد.