«اضطراب جدایی از والدین» مدرسه را برای کودکان جهنم می‌کند - تسنیم

ارسلان عبدالهی‌دهکی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قزوین به بررسی دلایل و علل اضطراب جدایی کودکان کلاس اولی از والدین پرداخت و تاکید کرد که این موضوع نیازمند شناخت دقیق و راهکارهای علمی است.
مشاور مدارس درباره علل اصلی اضطراب جدایی اظهار کرد: این اضطراب ریشه در نیاز طبیعی کودک به امنیت، محدودیت محیطی، شیوه‌های نادرست فرزندپروری سختگیرانه یا بیش از حد محافظه‌کارانه و ترس از جدایی دارد.
عبدالهی ادامه داد: مادر نخستین منبع آرامش کودک است و نزدیکی به او برای رشد اولیه ضروری است، اما عدم آمادگی تدریجی کودک برای جدایی، اضطراب را تشدید می‌کند.
کودکی که از سه‌ سالگی تمرین دوری از والدین ندیده باشد، درِ کلاس اول را درِ جهنم می‌بیند و والدین را مقصر می‌داند.
وی افزود: کودکانی که کمتر در محیط‌های اجتماعی مانند مهدکودک یا جمع دوستان قرار می‌گیرند، دیرتر به استقلال می‌رسند و همچنین توجه بیش از حد یا اضطراب والدین می‌تواند وابستگی و ترس جدایی را افزایش دهد.
مدیر مرکز مشاوره خانواده مهر شهرستان آوج نشانه‌های اضطراب جدایی شدید را این‌گونه برشمرد: امتناع از رفتن به مدرسه، گریه و ترس هنگام جدایی از والدین، شکایات جسمی مانند دل‌درد و سردرد قبل از زنگ اول، مشکل در تمرکز و ناتوانی در ارتباط با همسالان، بی‌میلی به بازی مستقل و دنبال‌کردن مادر در خانه حتی برای آب‌خوردن.
وی تصریح کرد: اضطراب جدایی در چند دقیقه اول پس از جدا شدن طبیعی و نشانه سلامت روان کودک است، اما اگر این اضطراب طولانی و مزمن شود، وارد فاز اختلال شده‌ایم که نیاز به مداخله دارد.
عبدالهی درباره علائم جسمی تشریح کرد: کودکان مضطرب ممکن است دچار سردرد، دل‌درد، حالت تهوع یا استفراغ شوند و ترس خود را با گریه، التماس یا لجبازی نشان دهند.
این روانشناس درباره راهکارهای مدیریت اضطراب جدایی توضیح داد: آمادگی تدریجی کودک برای جدایی از سنین پایین، ایجاد آیین‌های خداحافظی و بازگشت، ثبات مراقب و آموزش تکنیک‌های آرامش‌بخشی مانند نفس عمیق کشیدن از روش‌های مؤثر است.
وی تأکید کرد: ترک ناگهانی یا بدون اطلاع کودک، باج دادن و تغییر مکرر مراقبین اضطراب را تشدید می‌کند.
وی افزود: والدین باید ترس کودک را درک کنند، بدون اطلاع قبلی او را رها نکنند و آرامش خود را حفظ کنند.
همچنین باید صبور باشند، کودک را تشویق کنند و از مقایسه با دیگران پرهیز نمایند.
پسران را به برقراری ارتباط بهتر با پدر تشویق کنند.
عبدالهی درباره مرز سنی هشدار داد: وابستگی شدید پس از 7 سالگی غیرطبیعی است و ممکن است باعث مشکلاتی در تعاملات اجتماعی، یادگیری و عزت نفس شود.
مدیر مرکز مشاوره خانواده مهر شهرستان آوج و آبگرم در پایان تأکید کرد: در موارد شدید، مراجعه به روانشناس کودک ضروری است تا با روش‌هایی مانند مشاوره روانشناسی، بازی‌درمانی و رفتاردرمانی، کودک بتواند اضطراب خود را مدیریت کرده و مهارت‌های اجتماعی و حل مسئله را به صورت مستقل بیاموزد.
عبدالهی خاطرنشان کرد: هدف نهایی این است که کودک یاد بگیرد اضطراب را مدیریت کند، نه اینکه والدین برای همیشه سپر بمانند؛ اگر امروز تمرین دوری را به کودکان خود ندهیم، فردا درِ مدرسه برای کودکانمان به درِ جهنم تبدیل می‌شود.
انتهای پیام/