چین شی؛ رهبر بلوک شرق یا جنوب جهانی!

به گزارش مشرق،کانال تلگرامی چین و ماچین در مطلبی با عنوان چین شی؛ رهبر بلوک شرق یا جنوب جهانی نوشت:
بزرگ‌ترین رژە نظامی تاریخ چین به مناسبت سالگرد تسلیم ژاپن و پایان جنگ جهانی دوم، صرفاً یک قدرت نمایی نظامی نیست.
بلکه حاکی از عزم رهبران این کشور برای بازنویسی تاریخ و عدول از روایت‌های فرادست موجود است.
در روایت غالب، آمریکا، شوروی، انگلیس و فرانسه بر دولت‌های آلمان و ژاپن، پیروز و جهان را از شری اهریمنی خلاص کردند.
روایتی که معمولاً نقش دولت‌های فرودست شرق آسیا و خاورمیانه و شرق آفریقا که خاک و منابع انسانی و طبیعی شان، طعمە جنگ گردید، را به باد فراموشی می‌سپارد.
چین اکنون می‌خواهد به جنگ این روایت برود و داستانی تازه به مقتضای موقعیت قدرتمند امروزش خلق نماید.
مخاطب این داستان نه فقط ژاپن به‌عنوان اصلی‌ترین متحد امنیتی غرب در آسیای شرقی بلکه نظام جهانی است.
نظام جهانی غرب محور کنونی عمداً مخلوق پیامدهای جنگ دوم جهانی است؛ نظمی لیبرال و متکی بر قوانین با ملاحظە جایگاە ممتاز برندگان جنگ در لژ اختصاصی آن.
نگاه تجدیدنظرطلبانە چین، انقلابی و ضد سیستمی نیست؛ صرفاً خواهان ورود محترمانه به باشگاه قدرتمندان عالم با حفظ شکل حکومت و ارزش‌های ویژە آن است.
پکن نام این راهبرد را چندجانبه گرایی گذاشته و جهان چند قطبی را راه رسیدن به آن می‌داند.
احتمالاً موفق‌ترین جلوە این نمایش سیاسی، دست‌های درهم گره شدە پوتین، مودی و شی در جریان اجلاس اخیر بود.
تروئیکای هند و چین و روسیه با حدود سه میلیارد نفر جمعیت حتی از بلوک کمونیست هنوز متحد دهە ۵۰ و ۶۰ برای غرب ترسناک‌تر است.
این موفقیت عمدتاً تصادفی، مرهون اشتباهات ترامپ و سیاست خارجی مذبذب و دمدمی مزاجش است.
درست است که ارکستر مسکو و پکن و دهلی در ستایش اقتدارگرایی و نکوهش دموکراسی هم‌آواست؛ اما اشتراک در ایدئولوژی مانع پوشاندن تضادهای عمدە ژئوپولتیک میان چین و هند به‌عنوان دو رقیب دیرینه نیست.
هم هل دادن هند به سوی چین و هم وابستگی روزافزون روسیه به چین بر اثر تداوم جنگ اوکراین و تحریم پوتین، یک بازی حاصل جمع صفر به زیان غرب و به سود چین است.
یک رئیس‌جمهور غیرلیبرال و انزواگرا در کاخ سفید، عطیەای آسمانی برای چین است.
کسی که در داخل منتقد و تخریب کنندە دموکراسی است، در خارج به پیمان نامه‌های بین‌المللی و نهادهای فراملی بی اعتناست و دوست و دشمن را به یکسان به تعرفەهای تجاری می بندد، نمی‌تواند اعتماد برانگیز و جای امید باشد.
شی در اجلاس شانگهای با درک اختلال در رهبری جهانی آمریکا، اصلی جدید بر اصول سه گانە قبلی‌اش افزود: حکمرانی جهانی!
این مولفه به اصول قدیمی شی یعنی توسعه جهانی، امنیت جهانی و تمدن جهانی اضافه شد.
رقابت چین و آمریکا در اصل رقابت دو الگوی حکومتی و شیوە سازمان دهی اجتماعی است.
اساس الگوی پکن را ترکیب دولت اقتدارگرا و اقتصاد بازار تشکیل می‌دهد.
در حالیکه اجماع واشنگتن مبتنی بر تلفیق لیبرال دموکراسی و بازار آزاد است.
امتداد اجماع واشنگتن در دیپلماسی خارجی به دفاع از گسترش دموکراسی در پهنە گیتی و جایگزینی نظام‌های کثرت گرا و دموکراسی‌های انتخابی به‌جای سیستم‌های اقتدارگرا می‌رسد.
پکن بر عکس دموکراسی را نه در درون دولت‌ها بلکه در بیرون آن می‌خواهد؛ بدین معنا که عیسی و موسی هر یک به دین خود باشند؛ کسی کاری به کشورها و نظام‌های سیاسی آن‌ها نداشته باشد، دموکراسی و حقوق بشر نه هنجاری جهانی بلکه ارزش‌های نسبی و ماهیتا غربیاند.
به‌جای مداخله در امور داخلی دولت ها، نظام جهانی دمکراتیزه و بر مبنای برابری راستین تمام کشورها باز تعریف شود.
در اوضاع کنونی، ترامپ که نه دمکرات است و نه لیبرال، نمایندەای شایسته برای الگوی واشنگتن نیست.
گویی اشتباهی رخ داده و او به‌جای مسکو و پکن و دهلی در واشنگتن به قدرت رسیده است!
صرف نظر از متغیرهای عدیده، همین مساله دستکم در کوتاه‌مدت می‌تواند به سود چین و جذابیت مدل حکومتی آن تمام شود.
هرچند پکن برای هماوردی با واشنگتن راهی دراز و سنگلاخ در پیش دارد.
جدا از تضادهای موجود در نظام سیاسی آن، هم اکنون با مشکلات متعدد اقتصادی نظیر رکود، تورم، بیکاری و افتادن در چالە جمعیتی روبروست.
جایگاه و مشروعیت حزب حاکم کمونیست بر اثر این مشکلات صدمه دیده و ناسیونالیسم تهاجمی جهت جبران مافات در دستور کار قرار گرفته است.
تشدید تهدید و ستیزەجویی علیه تایوان بخشی از دستور کار مزبور است.
حملە احتمالی به تایوان می‌تواند به تلە اوکراین شی تبدیل و بلندپروازی های چین را در قله، ساقط کند.
هرچند تا اینجا هم پکن در ایجاد ائتلافی آسیایی حول خود موفق بوده؛ غیر از متحدان کلیدی آمریکا نظیر ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و فیلیپین، تقریباً تمام دولت‌های آسیایی در نمایش شانگهای حاضر شدند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.