حرکت سریع آمریکا در مسیر دیکتاتوری تحت حکومت ترامپ
یک رسانه غربی در مطلبی سیاست های سرکوبگرانه و غیرقانونی علیه مخالفان و منتقدان را در دوران ریاست جمهوری ترامپ جزو روزمرگی ها دانست که این کشور را بر خلاف نظر وی در مسیر دیکتاتوری قرار داده است.

به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه پاسایر نویه پرسه در مطلبی این پرسش را مطرح کرد که ایالات متحده آمریکا تحت رهبری ترامپ به کجا میرود؟
در این مطلب آمده است: اخراجهای گسترده، استقرار نیروهای نظامی در شهرها، اقدامات غیرقانونی علیه مخالفان و همه اینها به بخشی از زندگی روزمره دولت در ایالات متحده تبدیل شده است و این در حالی است که دونالد ترامپ تنها نه ماه است که در قدرت است.
کارشناسانی که باب میل ترامپ نیستند اخراج میشوند، سخنرانیهای توهینآمیز علیه مخالفان سیاسی شنیده میشود و مردان نقابدار را میتوان در خیابانها دید که به مهاجران حمله میکنند.
این ها اتفاقات روزمره این روزها در آمریکا است.
سبک رهبری دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، که خود را به عنوان یک هنرمند نیز معرفی میکند، به همان اندازه که بیسابقه است، نامنظم نیز هست.
او نه ماه است که با یک خودکار ضخیم نوکتیز حکومت میکند و فرمان پشت فرمان را با آن امضا میکند.
این مقام جمهوریخواه آمریکایی این روزها با یک جمله واقعاً قابل توجه از خود دفاع کرده است و گفته است: من دیکتاتور نیستم.
در شیکاگو، تنشها در حال افزایش است.
ترامپ میخواهد به اتهام جرم و جنایت شایع - مشابه کاری که قبلاً در واشنگتن و لسآنجلس انجام داده است - در این شهر میلیونی انجام دهد و سربازان نظامی را در خیابانها مستقر کرده است.
پاکسازی و ایجاد نظم، شعار ترامپ است.
در این میان فرماندار دموکرات ایالت ایلینوی، که شامل شیکاگو نیز میشود، ترامپ را به تلاش برای ارعاب رقبای سیاسی متهم میکند.
نکته قابل توجه این است که شهرهایی که رئیس جمهور آمریکا به آنها اشاره کرد، توسط دموکراتها اداره میشوند.
البته سیاستهای ترامپ توسط دادگاهها مورد بررسی دقیق قرار گرفته و بارها مسدود شدهاند.
اما کنگره، که حزب جمهوریخواه ترامپ در هر دو مجلس آن اکثریت را دارد، مخالفت چندانی با این گونه اقدامات رئیس جمهور آمریکا نشان نمیدهد.
چگونگی برگزاری جلسات کابینه در آمریکا واقعاً شگفتانگیز است.
در آخرین جلسه کابینه رئیس جمهور آمریکا در مقابل دوربینها از کار خودش تعریف کرد و وزرایش هم او را ستودند.
برای مثال، لوری چاوز-درمر، وزیر کار، از رئیسجمهور دعوت کرد تا چهره بزرگ و زیبای او را بر روی یک بنر غولپیکر بر سردر وزارتخانهاش ببیند.
استیو ویتکاف، فرستاده ویژه خاورمیانه هم خطاب به ترامپ گفت: تنها آرزویش این است که کمیته نوبل بالاخره خودش را جمع و جور کند و بفهمد که شما از زمان مطرح شدن جایزه صلح نوبل، بهترین نامزد هستید.
این گونه ستایش ها نماد یک تفاوت مهم با دوره اول ریاست جمهوری ترامپ است.
در آن زمان، برای مثال، بیل بار، دادستان کل و مارک اسپر، وزیر دفاع، نشان دادند که برای آنها خطوط قرمزی وجود دارد.
ترامپ که برای جایزه صلح نوبل رقابت میکند و خود را به عنوان یک صلحجو که به جنگها پایان میدهد، به تصویر میکشد، اینترنت را با داستانهای موفقیت از طریق کانالهای شخصی و دولتی خود پر کرده است.
ترامپ در این داستان ها خود را به عنوان فردی قوی از نظر جسمی که اغلب در تصاویر گرافیکی جوانتر از 79 سال سن خود به تصویر کشیده میشود نشان می دهد.
کلودیا میجر، کارشناس امنیتی در اندیشکده مستقل آمریکایی صندوق مارشال آلمان تحولات در ایالات متحده آمریکا را این گونه خلاصه میکند: تمرکز آشکار قدرت و تلاش برای حذف کنترلها و توازنهای سنتی و صداهای منتقد در این کشور وجود دارد.
به گفته وی گرایشهای مشابهی را در کشورهای دیگر به عنوان مثال، در گرجستان و در زمان دولت قبلی لهستان، جایی که سالها پیش حزب قانون و عدالت به ساختارهای قوه قضائیه و رسانهها حمله کرد و آنها را تغییر داد می توان مشاهده کرد.
به گفته میجر، دولت ترامپ گرایشهای استبدادی را از خود نشان میدهد.
وی در این باره گفت: در حوزههای مهم زندگی عمومی، مانند قوه قضائیه، مطبوعات، مدیریت عمومی، آموزش و تحقیق، مطمئناً گرایشهای نگرانکنندهای وجود دارد.
میجر این شرایط را خطری برای آینده آمریکا دانسته و گفت: اقدامات یک دولت بر نسلهای آینده تأثیر میگذارد.
یکی از ارکان سیاست صنعتی ترامپ، تعرفههای بالای واردات است.
او میگوید که این تعرفهها با هدف مجبور کردن شرکتها به تولید در آمریکا و همزمان تزریق پول قابل توجه به بودجه فدرال وضع شدهاند.
با این حال، برخی از کارشناسان نسبت به افزایش قیمت در صورت اعمال این عوارض به مشتریان هشدار میدهند.
از طرفی استقلال فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) سنگ بنای اعتماد در بازار پول ایالات متحده - و بنابراین در صنعت مالی جهانی - است.
اما ترامپ با اعمال فشار بر بانکداران مرکزی، این اصل را به چالش میکشد.
ابتدا، ترامپ علناً اخراج جروم پاول، رئیس فدرال رزرو را در دیتور کار قرار داد، اقدامی که به ادعای او موانع عملاً غیرقابل عبوری را ایجاد میکند.
سپس اعلام کرد که لیزا کوک، عضو شورای فدرال رزرو، را به دلیل اظهارات دروغین در مورد وامهای املاک و مستغلات قبل از تصدی سمت در فدرال رزرو، اخراج میکند.
با این حال، حمله ترامپ به فدرال رزرو، نمونهای از اقدامات او علیه مؤسساتی است که در مسیر اهداف او قرار میگیرند.
سیاستهای ترامپ همچنین شامل یک تهاجم غیرمعمول به اقتصاد است.
جمهوریخواهان به طور سنتی طرفدار بازارهای آزاد و کمترین دخالت دولت تا حد امکان بودهاند.
با این حال، در دوران ترامپ، شرایط تغییر کرد.
اصل جدید ترامپ این است که اگر شرکتها چیزی از دولت آمریکا میخواهند، باید هزینه آن را بپردازند.
انتهای پیام/