سه راهکار بنیادین برای حکمرانی اجتماعی در عصر دیجیتال
مشاور امور بانوان معاونت علمی گفت:سیاست‌گذاری فناورانه نباید منفعل یا بازدارنده باشد. باید معمار نهادی آینده باشد تا نوآوری در خدمت تقویت بنیان‌های اجتماعی، به‌ویژه خانواده ایرانی قرار گیرد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از معاونت علمی، فناوری اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری، پنل تخصصی «مسائل نوپدید خانواده» با حضور خدیجه جدا، مشاور امور بانوان معاونت علمی و به همت کمیته زنان و خانواده دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام و مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران، در تاریخ دوازدهم شهریورماه در خانه اندیشه‌ورزان برگزار شد.
جدا طی سخنانی در این پنل، با اشاره به تحولات بنیادین در حال وقوع در جهان امروز، بیان کرد: ما در حال تجربه یک «مهاجرت بزرگ تمدنی» هستیم.
در این مهاجرت، نه صرفاً ابزار، بلکه زیست‌بوم جدیدی برای بشر ایجاد شده است؛ زیست‌بومی که مفاهیم بنیادین همچون خانواده در آن بازتعریف می‌شوند.
وی با اشاره به شکاف عمیق بین نسل‌ها در عصر دیجیتال تأکید کرد: آنچه پیش از این به عنوان شکاف نسلی شناخته می‌شد، امروزه به یک گسست هستی‌شناختی تبدیل شده است.
نسل جدید در فضایی مرسوم به آن‌لایف (ترکیبی از زندگی آنلاین و آفلاین) رشد می‌کند؛ فضایی که در آن مرزهای بین جهان واقعی و مجازی به تدریج از بین می‌روند
این مقام مسئول با بررسی دقیق نقاط ضعف سیاست‌گذاری‌های موجود، دو چالش اساسی «مسئله‌ی عقب‌ماندگی در قانون‌گذاری نسبت به سرعت پیشرفت فناوری» (یا همان «مسئله گام‌برداری») و «خطای ناشی از تفکیک ارزش‌ها از فناوری» را مورد توجه قرار داد و گفت: فناوری صرفاً یک ابزار خنثی نیست، بلکه حامل ارزش‌ها خاص خود است و طراحی الگوریتم‌ها می‌تواند به طور مستقیم بر فرهنگ و تربیت نسل آینده تأثیر بگذارد.
مشاور امور بانوان معاونت علمی در ادامه، چارچوبی نوآورانه برای حکمرانی در این حوزه پیشنهاد داد و گفت: این چارچوب بر سه اصل استوار است: ۱)حرکت از رویکرد تنظیم‌گری مستقیم دولت به سمت الگوی فراحاکمیت از طریق مشارکت دادن نهادهای صنعتی و مدنی؛ ۲) اتخاذ رویکرد حکمرانی پیش‌نگر با بهره‌گیری از ابزارهایی مانند «سندباکس‌های تنظیم‌گرانه» (فضاهای آزمایشی برای ارزیابی سیاست‌ها)؛ و ۳) نهادینه‌سازی ارزش‌های مطلوب در طراحی فناوری از طریق سیاست‌های حمایتی و مشوق‌های فناورانه.
وی سه اقدام راهبردی ملی برای تحقق این امر را «تأسیس مؤسسه ملی تلاقی علوم اجتماعی و محاسبات»، «تدوین لایحه جامع حقوق و تکالیف در زیست‌بوم دیجیتال» و «تشکیل شورای ملی حسابرسی الگوریتمی در حوزه اجتماعی» معرفی کرد.
به گفته او، سیاست‌گذاری فناورانه نباید منفعل یا بازدارنده باشد.
باید معمار نهادی آینده باشد تا نوآوری در خدمت تقویت بنیان‌های اجتماعی، به‌ویژه خانواده ایرانی قرار گیرد.
مشاور امور بانوان معاونت علمی در پایان خاطرنشان کرد: راهکار آینده، نه مقاومت در برابر فناوری و نه تسلیم شدن در مقابل آن است، بلکه طراحی هوشمندانه نهادهایی است که بتوانند به تقویت و استحکام خانواده ایرانی در عصر دیجیتال کمک کنند.