پادکست | چشمانداز تقابل اسرائیل و ترکیه در سوریه - تسنیم
در یکصد و بیست و نهمین شماره از پادکست «در عمق» به موضوع روند رقابت و تقابل تل آویو و آنکارا در قلمرو سوریه پس از سقوط حکومت بشار اسد می پردازیم.

گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ـ یکصد و بیست و نهمین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهمترین روندها، تحولات و همچنین شخصیتها در غرب آسیا میپردازد، روز سهشنبه 11 شهریور 1404 ضبط و منتشر شد.
در این شماره «حمیدرضا کاظمی»، کارشناس مسائل غرب آسیا سوالاتی را درباره مسیر تشدید تنش میان اسرائیل و ترکیه در سوریه جدید پاسخ داده است.
در نخستین روز شهریورماه، دمشق بار دیگر صحنه یکی از گستردهترین حملات هوایی رژیم صهیونیستی طی چند سال اخیر بود؛ حملهای که با توجه به حجم، تنوع تاکتیک و اهداف مورد اصابت، از نظر شدت و ابعاد در ماههای اخیر کمسابقه به شمار میآید.
در این عملیات، طی دستکم 13 تا 14 نوبت، مواضع مختلف در پایتخت سوریه و حومه آن هدف بمباران جنگندهها قرار گرفت.
همزمان با این حملات هوایی، یک عملیات هلیبورن نیز در یکی از پایگاههای نظامی اطراف دمشق اجرا شد؛ اقدامی که یادآور عملیات مشابه اسرائیل در منطقه مصیاف در سال گذشته بود.
پیشتر، در اواخر ژوئن 2025 و پس از تنش نظامی مستقیم میان ایران و رژیم صهیونیستی، حملهای سنگین به تاسیسات وزارت دفاع سوریه انجام شده بود که بازتاب رسانهای گستردهتری داشت.
با این حال، ارزیابیها نشان میدهد حمله اخیر از نظر ترکیب روشها و گستردگی عملیات، سنگینترین حمله به دمشق طی دوران دولت ابومحمد جولانی بوده است.
درباره این حمله، دو روایت اصلی مطرح شده است:
1.
روایت رسمی سوریه – براساس گزارش خبرگزاری سانا، نیروهای وزارت دفاع دولت موقت سوریه در جریان گشتزنی، به دستگاههای شنود اسرائیلی برخورد کردند و هنگام تلاش برای خنثیسازی آنها هدف حمله قرار گرفتند.
2.
روایت منابع اسرائیلی – طبق گزارش رسانههای عبری، دستگاههای شنودی که از سوی ترکیه در اختیار نیروهای سوری قرار گرفته بود، به همراه مقادیر قابل توجهی سلاح شامل موشکهای دوشپرتاب، شناسایی و بخشی از آنها به سرزمینهای اشغالی منتقل و بخش دیگر در محل نابود شد.
با فرض صحت نسبی روایت منابع اسرائیلی، این حمله را میتوان ادامهای از روند تحولات امنیتی اخیر در جبهه شام دانست؛ روندی که نشانههای آن پیشتر نیز در تعاملات نظامی منطقه دیده شده و انتظار میرود در صحنه میدانی آینده هم در قالب رقابت آنکارا و تلآویو در معادلات آتی سوریه انعکاس پیدا کند.
انتهای پیام/